Alle inzendingen over Over-leven

Een meisje staart over het water Lijkt gelukkig Van binnen alleen Niemand die het ziet Een harde wind Vertekend gezicht Golven van verdriet…

hoge toren dook de lente alleen naar liefde rook Dat alles kan ik nu nog denken het leven zal me blijven wenken zo is al het voorbije niet voorbij ik zeg, ik schrijf, het is van mij!…

wanneer in jouw leven je rijkdom de armoede overheerst, bedankt dan je simpele geest die het kwade beest in jouw hoofdje beheerst! wanneer door jouw levenswijze de armoede je rijkdom overheerst, bedenkt dan dat jouw hoofdje even verkeerd bezig is geweest!…

De toenadering houdt ook het afscheid in het einde vervolledigt de cirkel en legt aan tot het begin.…

07.00 uur: een vrachtwagen rammelt en remt de werksoldaten starten de machines hameren in putten, lachen in loopgraven mager onkruid verlangt stilletjes naar de platonische kus van een bui of het eind van deze zomer van god verlaten mensen rennen als honden in de regen, afgeplakte ramen, waar weduwen en gekken in cirkels van gedachten leven…

De bloemen bloeien De eieren komen uit De groene bomen…

Grenzeloos ambitieus was je, Werk het enige dat bestond Een leeg doel dat niet gelukkig maakt Juist daardoor verbitterd geraakt Bitterder dan het gerstenat Dat je zelf fabriceerde Aanzien, macht en rijkdom De pijlers onder je bestaan IJzeren orde ook in de afgelegen Loods in Noord waar zelfs de Hardste schreeuw niet werd gehoord…

============== =================== onder een betonnen vloer ligt het kind dat ik had moeten zijn. ik tekende mezelf in twee helften: één die lacht, één, die de nacht uitgumt met lipbijten, bedplassen etc. ergens daartussen ademt sporadische herinnering ik leerde dat mijn lichaam een huis was zonder sloten, dat de vader, de toekomst…

Maar ik zeg je bij deze: het leven van een huisvrouw gaat echt niet over rozen en toch; had ik nooit voor iets anders gekozen!…

Want schuldbewust heeft hij nadien geschreven Hoe ieder mens het best gezond kan leven.…

om het weer kun je niet heen het komt zoals het komt de wind heeft geen wil de regen geen eigen regie het weer doet gewoon wat het doet het is hooguit de oude die het voelt in zijn pijnlijke knie…

Ondanks alle leed dat er bestaat Kan men zinvol in het leven staan En in alle vertrouwen verdergaan Wanneer men zich op God verlaat. De zin van het leven geeft de Heer Hij heeft ons een toekomst bereid Een volmaakt leven in eeuwigheid Zorg en leed bestaan dan niet meer.…

Ik huil en schreeuw, net als een leeuw. Ik lach, op een zomerachtige dag. Ik vecht voor strijd, in een moeilijke tijd. Ik was kwaad en boos, wat was er met me loos? Ik werd bang en wanhopig, zelfs als ik in bed lig. Al die emoties spelen een eigen rol, daarvan word ik soms helemaal dol.…

schrijvers de wereld binnen, Herauten van een nieuwe tijd Waarin alles anders moest Dan het ooit geweest was, En vooral beter, waarin wij Alle oude meuk in een Ongekende voorjaarswoede Hadden opgeschoond - Nu de ouderdom gekomen is, En ik me met mijn vijfentachtig jaren Dagelijks oefen in de dood, Ligt de nieuwe tijd al een leven…

Is het afgelopen? Is het hoofdstuk definitief afgesloten? Je zou het denken en er geen aandacht meer aan schenken. Ik zou willen dat het waar is, of heb ik het weer mis? Het is een oever zonder rand. Er is geen einde en ook geen begin. Het is vuur zonder brand. Het is een gezicht zonder kind. De houvasten zijn weg, net als een fiets die…

En ik mijzelf toch ook bekennen moet: “Het leven is wel goed!”…

therapielokaal Naast me zitten, beiden leggen we Kleurige steentjes op hun plaats In een ultieme poging nog iets van Ons leven te maken - Je kijkt me aan en ik zie in Jouw ogen niet de zieke, Maar een mens, een lotgenoot…

Het zal toch wel zo zijn dat er ellende schuilt achter glitter en goud? We praten erover zodra er iets verdachts is Een kind dat thuisblijft oma die een week komt logeren een nieuwe oppas of een lange zakenreis Noem het roddels Ze zijn het cement van onze buurt En we weten best dat het mogelijk is dat ze niet waar zijn En dat…

ik heb ontdekt dat, het leven in het klad uiteindelijk best goed werkt. ik bedoel: je kan later altijd nog zaken corrigeren een woordje hier, een zinnetje daar: die scène schrappen waarin je in het donker katjes kneep.…

trotseren geen lange lijsten af te werken je mag het kleine nu begeren en leren rust in niets te merken het is geen strijd, geen grote daden het is een fluisterend bestaan een ja zeggen, ook in het falen een durven voelen: ik mag gaan maar tot die dag, die niemand kent ben jij nog hier, met al je wezen en is het weten wat jou wendt tot leven…

<<<<<--------------->>>>> mijn leven dat mijn lichaam draagt, de zoemende koelkast in mijn hoofd, regen of loeiende dagen in de zon, nooit is er beheerstheid onophoudelijk gaat de chaos als een dier tekeer de zwarte sneeuwvlokken van de willekeur gevaar in het verkeer?…

Wie praat over de dood is nog in leven…

illusie ballast je koestert bergen tederheid en liefde die je aan de straatstenen niet kwijt kan die je in de strot blijven steken want in de nood kent men zijn vrienden en geliefden die niet beseffen niet begrijpen ze draaien druk, druk obligate rondjes en keren hun blinde vlek naar het wrakhout aan hun voeten ze moeten verder leven…

onder welke lier wil je leven vraagt Auden die van Apollo of die van Hermes hoe wil je verder leven ademloos happen naar licht en naar lucht of zal het zwaarwichtig zijn pas op zegt Auden slaap niet met mensen die zich veel te vaak wassen leef het leven niet op alleen rauwe groente water of diepe diepe ernst alleen Apollo de…

Ik leef op vijf milligram - een vederlicht gewicht dat mij toch draagt. Stabiel, zeg ik dan, alsof stabiliteit nergens knarst of stilletjes bijt in de rand van mijn dagen. Maar elke drie maanden tikt een rekening als een klok die harder is gaan slaan. Eerst 150, nu 190 - bedragen die groeien als de zorgen die ik niet vroeg. Ik leg…

Jet Bussemaker wierp een flinke knuppel in ’t toch al kakelende hoenderhok Met schuldgevoel zit kippie op haar stok: 'Het is gedaan met nutteloos gehuppel Het eitjes leggen was een simpel baantje Ik teerde op de zak van ’t voorste haantje'…

Woede die in Mij groeide Na wat me In mijn jeugd Was aangedaan, Die tot de tanden Toe mij wapende Tegen het ondraaglijke Van dit bestaan, Kracht die vrijkwam Toen ik leerde Mijn ik te ontwapenen - Overlevingsdrift Die gepaard gaat Met vreugdetranen…

God, U bent de bron van alle leven U hebt hemel en aarde voortgebracht En aan al Uw schepselen gedacht Dank voor alles wat U hebt gegeven.…

Wederom sta ik in deze gedaante Gegraven door de zeven dwergen ooit zal ik de heks verjagen die de boom tutoyeerde. Meter voor meter sla ik de klabanus met een stok die me alles waard is. Doe dit niet geef me een rookmelder pak mijn blocnote maar laat me geef me eeuwige rust.…

Haar ogen spreken zoals haar hart dat doet. Zij laat haar hoofd niet zakken en breken haar gemoed. Zij is een vrouw vol kleur, zo compleet. Weg met dat leed! Zij weet als geen ander hoe zij verder moet. Twijfelt niet langer en alles wat zij doet is goed. Het vuur zal weer in haar branden. Haar lot ligt in haar handen... Eens…