Alle inzendingen over PASTA

en dan lig je op je sterfbed en plots besef je de bereidingswijze voor een perfecte beetgare pasta…

Geen Chinese kost noch Zwitserse worst, maar pasta tot je Italiaan wordt !…

Geen Chinese kost noch Zwitserse worst, maar pasta tot je Italiaan wordt!…

Steeds maar verlangen naar een Italië, waar pasta's lires kosten, het voetbal, tot calcio is verworven, Calcio...…

je wast jouw handen haren in een wrong speeksel welt achter tanden alles geschikt op het aanrecht van snijplank tot theelepel je bent aan frullen gehecht het schilmes schraapt zaadjes uit de paprika de ui fruit in sissende olie je roert gehakt met een vork rul en grijs in de pan nog wat ontvelde tomaten het laurierblad mag niet…

Met haar handen in mijn haar nog, kleverig als pasta. Akkoord na akkoord, aangeslagen. En terwijl ze wegsluipt, mijn hart als opbrengst welhaast onzichtbaar onder haar trui verborgen, sis ik haar zachtjes na: ‘verlaat me niet.’ Het is te laat.…

in oneindige verte vol pasta en wijn bemin ik zonder einde in het licht van vergeten zielen in het huis van heimwee naar ooit ben ik thuis als ik kijk in de verte in een droom waarin ik jou liefheb en oneindig bemin…

De recensenten schreven moord en brand De pasta van karton, de haas was goor Daar draaiden Robert en Matthijs op door!…

Vraag rijst, basta, Ik vergezel je met pasta. Heb wel Een teentje extra Uitgeperst.…

Laat hem maar lullen Als jong bejaarde blijf ik toch maar thuis Mijn vrouw haalt snel het nodige in huis Want niemand anders komt hier vakken vullen Omringd door pasta en toiletpapier Schreef ik dit snelsonnet...voor uw plezier…

langs de oude fontein over verweerd travertijn schuifelt een mamma haar zoon op Vespa-vering lummelt bij de wering met een raggazza haar man speelt canasta bij een bord hete pasta en een glas Corvo-wijn stemmen sterven zacht in de Siciliaanse nacht waar geheimen geheimen zijn…

vroege geur van cappuccino de ranke zeilen langs de kim flaneren de cipressen hun schaduw op het plein draperen een schaterlach galmt van een bambino dan welt er weemoed door mijn lome leden ze glimlacht en fluistert: ‘wat is het lang geleden’ Het terras op het gepolijste plaza spiegelt ons de hemel in en na de laatste sliertjes pasta…

Pasta. Brood. Wijn Dag na dag. Uur tot uur Florence/Firenze/2009…

Verdikte melk en hete suiker baren zuiver lekkernij voor dagelijks brood, dat zich lange tijd bescheiden aanbood in winkels, tussen voedzame waren. Gerinkel, geritsel klonk vele jaren uit de hand, die het verlangend omsloot. Maar bloedt de liefde voor dit smeersel dood? Wie kan de verdwijning ervan verklaren? Moge een vreedzame strijd ontwaken…

Ik ga je nu ontvrienden Voordat je mij ontvrienden gaat Degene die wordt afgedankt Blijft vaak het langste kwaad Die stomme maaltijdplaatjes Van pasta of patat Of enge kinderfoto's Die ben ik echt heel zat Het is gewoon niet leuk meer Zoals het hier nu gaat Vandaar mijn drieste actie Ik hoop niet dat je nu haat Je hebt het zelf te danken…

de meester van bel nummer twee wil om drie uur negen stipt zijn honingzoete kamillethee de dame met de migraine dat is bel vier geeft om een ontbijt à la carte geen zier dan heb je mister culinair onder bel nummer zes die eet pasta met een steakmes en de meid in het souterrain kan dit alles wel aan zolang er verse oesters en…

Het kwam het Witte Huis ten bate Nixons val na Watergate • De scriptie scheen hem zeer bekend Zodat de prof van de student Al ras een onderzoek gelastte Naar het doen van copy-paste • De pasta smaakte wonderwel Met koriander en kervel • Ze was aan de dope, de badmintonster Zo bleek uit het urinemonster Anderzijds: de badmintonster…

Pasta dus. En complimenten. Lang opgespaard. Ik bloos. “Mijn neus is toch te lang”, zeg jij. Te lang, te lang geleden. Wat geur je naar vroeger. Als kurk in bourgogne drijf ik in je ogen van woorden verzadigd. Dan wenk ik de ober; hij vangt een pinda en knipoogt naar jou, jij lacht terug.…

dat te glimlachen lijkt de grote tanden wit en bloot haar hand die troostend warm eens op de mijne lag hoofd tegen mijn schouder aan alsof ik degene was met macht die haar genezen mocht en slechts de pijn kon verdrijven met liedjes strelen en verzonnen verzen We zongen samen in een park onder een paraplu gedoken deelden koude pasta…

is er anders dan weemoed onzekerheid ijdele hoop en wanhoop vroeg ik mijzelf af verzonken in gedachten toen haastig aangeschoven om een tijd te wachten ongeduldig in een rij ik haar opeens zag midden in de hema ik rende van die kassa langs wenkbrauwen bij de pasta en het kindergoed ze keek licht geschokt daarna blij bij mijn aankomst…

Want het water is fris en het gras ruikt naar lente het vlees mag wat rauwer; de pasta al dente" noem het de kunst van verfijnde accenten de vuilnisman ruimt een straat vol referenten De welving des waters, 't gevleugeld insect deinen op vanzelfsprekend dialect en de mens in zijn streven een deel van te zijn spreekt te vaak de taal van miskend…

Lichamen hebben we vetgemest, met pasta, pizza en patat. Mèt! Met aardappelen en met brood. Met snoep, sappen en met bier. Verslaafd aan zieke welvaart, hebben we onszelf gemaakt. Onze geesten prikkelen we, met veel, en nog veel meer. Wat mooi en gezond was, doet ons nu heel erg zeer.…

dotten van kinderen konden niet verbloemen De vreemde taal, de gewoonten en de afstand vielen je zwaar Hoe welkom kan een mens zich voelen en zijn Als ik jou kwam opzoeken wist ik het Met open armen om ze later stevig te sluiten verdreef je voor even de pijn Dan was het net als vroeger en zorgde je voor mij Nu geen boterhammetjes meer maar pasta…

Prijs je gelukkig als je dochter thuis komt slapen de nacht voor zij gaat trouwen in de kamer van haar jeugd Bereid een goede lichte maaltijd pasta met kaas en paddestoelen gedroogde tomaat en sla glaasje wijn erbij goed voor de slaap Zet het schaakbord op tafel en verlies na jaren een korte partij Verjaag de muggen uit haar kamer…

En bij de dierenarts kreeg je een tube met witte pasta voor je bloemkooloor. Nu die dierenarts liet mij door een deftige zwarte Microscoop je nare diertje zien die je oor zoveel pijn deed. Maar de tube met smeersel hielp je niet. En later kreeg je een lampekap om je hals. Ach Snow als ik van vakantie kwam klaagde je.…