Alle inzendingen over Pisa jongetje lust

we gaan naar Pisa - joepie, kraait het jongetje, dat lust ik dolgraag…

Er liep een jongetje voorbij De basisschool was uitgegaan Over zijn korte grijze jas hing aan een koordje rond zijn hals een veel te grote zware tas Hij had zijn handen in de zakken Het kortgeknipte blonde haar liet zijn bewolkte voorhoofd vrij Het hoofdje hing wat achterover en op zijn sombere gezicht waren de twijfels al geschreven ze zogen…

Hij sloeg zijne armen op en sloot Zijne ogen op het licht der dagen. Wie zal zijne arme moeder dragen De droeve mare van zijn dood? Zijn moederken was oud en stram En moe van arbeid en van jaren; Ze leerde 't leed: in pijn te baren Kroost dat de dood weer spade ontnam. Dan zag ze 't hoofd van 't huisgezin Een morgen van de drempel…

als jongetje veegde ik de snot aan mijn sok of onderkant schoen zoals zo veel jongetjes dat doen en ook schreef ik daar met m’n vinger al de waaromvragen die ik had voor God waarop ik een antwoord wilde toen en toch en toch ondanks al de vragen waarop steeds geen antwoord zou ik het precies weer zo doen want immers niemand…

In Pisa ga ik lekker schuin marcheren dan naar Florence om -zal ik maar zeggen- De beelden fotografisch vast te leggen Die blote David zal er excelleren Dan naar het strand voor schoonheid in bikini Maar bovenal: een selfi met Salvini…

De PISA-schorus in leeswaarde geit zijn since de last keer nòg meer gekeldald! O zo! Fraag menie hoed kan! Weet je dat we nou, as we speak, fan alle EU14-landen verdomme nogantoe tallerslegste jongetje van de klas?!!!! Op Malta na dan, en Liegte stein...en Lukse burg deet noch nie eens mee...…

onder steile zandkleurige haartjes zie ik je tederheid jongetje in glanzende ogen als van een gazelle voorzichtig tast je ademloos bijna vermoeid zo vermoeid naar houvast nog altijd heb ik je lief jongetje jongetje met de gazelle ogen roerloos woon je rust je slaap je in mijn hart…

het jongetje loopt stil weg de geluiden rond hem vervagen en alleen het beeld van zijn betraande moeder blijft hem bij het jongetje loopt stil weg een schriftje onder de arm geklemd want hij moet leven van poëzie het jongetje droomde dat hij wegliep telkens opnieuw tot de dag dat ook poëzie verboden werd…

Lief beekje dat daar kronkelt, En zachtjes murm’lend vloeit, Zo aangenaam verdonkerd Door ’t lommer dat hier groeit! Ik zet mij onder de eiken Op ’t zwellend oevermos, Geen zorg kan mij bereiken Hier in dit zalig bos. Ik zie door 't windj' u strelen, Het krult uw oppervlak, 'k Hoor 't in de takjes spelen Van ’t groene schomm’lend…

Ik koop kleren die zomer en winter passen bij zijn sjaal, de bonte waar mijn herinneringen niet uit te wassen zijn Ik heb hem geslagen omdat hij op mij ging lijken geëist dat ik alleen hem wou in onze driehoeksverhouding van aandacht, aanraking en liefde we hebben er over vergaderd punt voor punt in bed elke zenuwcel in mijn huid…

Zanger van beroep Staart door het raam naar regen Als een jongetje…

Opa kleedt zich uit, verlegen in ondergoed – weer een jongetje.…

Ze schreeuwt: dit is de binnenstad van Pisa. Geen mens weet precies wat de dingen met elkaar te maken hebben. Velen denken dat toeval niet bestaat. Is het God die de vrouw net niet uit het raam laat vallen? De man bukt. Hij heeft iets gevonden. Ik schrijf: zijn leven heeft zin.…

Het begint in het wonderlijke dorp de vlucht van de vogel leidt de parade Op de grond een processie van geel weg naar het blauw van een vrouw met gedachten aan Pisa en Siena Maanstad wacht als een schip op het tij tovenaarsleerlingen zwaaien uit behouden vaart naar een vreemde stad Ver weg door een onbekend land varen zeilschepen mee met…

zijn kleine hoofd stil en onafgebroken gericht naar de geel- oranje parasol wind en zon spelen doorzichtig met het blad van de oude boom in de nabijheid wachten de grootouders kalm op het kind dat niet los komt van het schaduwspel dat zon wind en dansend blad door de parasol met hem spelen…

Het Pisa-onderzoek heeft het bewezen 't is triest gesteld met onze bloem der natie vocabulaire verdampt door woordhiatie schrijfvaardigheid daalt door gebrek aan lezen Hun woordbeeld is een rohrschach-fluctuatie geen inspiratie zonder concentratie originaliteit wordt imitatie met hun diploma's vol cijferinflatie Ook maatschappijkritiek…

Het jongetje waarnaast ik zat was vreselijk gemeen: Ik zei dat ik de juf aanbad toen klikte het meteen…

Met open smoel in de tandartsstoel laat het jongetje schreeuwend horen: Oh, was ik maar zonder tanden geboren!…

En nog later, jongetje, wordt je leven een plakboek. Maar nog lange niet, nog lange niet. ----------------------------------- uit: 'Gedichten 1948-1993', 1994.…

stil De straat verlaten Het enige dat overblijft Is die voetbal Van het jongetje Dat zich Van Basten waande…

Een blind jongetje wandelt door de Efteling, geniet van klanken, schept een sprookjesschilderij, ziet het als niemand anders.…

' Vraagt Jongetje 'Dan nemen we een sprongetje Tot aan de sterrenzee.' Hoe kan ik weigeren? Hij is mij lief. Hij houdt van verre reizen. Jongetje draagt wat schatten mee; Rombeer, ‘t Autoboek en Speen En ik draag hem. Op handen... Dan klimmen we en drijven we De bergen op de aarde. Hemelhoog Zijn oogopslag.…

een rij poppen op de kast netjes naast elkaar het babypopje bij de mammapop een rij autootjes op de plank netjes naast elkaar samen met de pappapop het meisje kijkt naar de poppen ze pakt de autootjes het jongetje kijkt naar de autootjes hij pakt de poppen ze spelen vadertje en moedertje het meisje wil de vader zijn het jongetje…

Als een spiegel van de ziel Van de aarde Waarop het jongetje ligt Zenuwachtig zoekend Naar de vorm Die hem weerspiegelt…

Je was zo lief, zo heel spontaan met blije ogen keek jij mij aan, je sloeg je armen om mij heen jouw leuke lach, voor mij alleen. Toch had ik jou nog nooit gezien en na vandaag, nooit meer misschien, maar jij maakte iets los in mij jouw warmte maakte mij zo blij. Diep in gedachten ben ik gegaan terug naar huis, bij jou vandaan, ik heb jouw…

Langs de rand dansen jongetje; meisje; jongetje; meisje. "Ja, die zijn hetzelfde", zeg ik; terwijl zijn vierjarige vingertjes het stukje netjes vouwen. "Heb je er nog een voor mij? Er zit lijm op de tafel deze is voor mijn neus". Hij ziet dat ik de waarheid spreek. "Zeker getekend met de computer en toen uitgedraaid"!!!…

''Puur schoonheid'' zeg ik voor de ogen van een jongetje. Zijden aanraking en geur van vanille draag ik onderhuids.…

Je lippen, bereid al mijn kussen te grijpen en je haren Wild als je onbevredigende Lust…

De dagen vlieden, de vrouwen wiegelen voorbij: jonken op een blinkende zee van begeerte.…

ik houd het niet meer uit een lichaam vol verlangen in zijn ogen lees ik lust raak door zijn blik gevangen als hij me innig kust hij wil dat anderen kijken naar hoe hij mij verleidt in de hoop dat ik zal bezwijken voor zijn seksualiteit hij streelt me langdurig hijgt zachtjes in mijn nek zijn kussen meer dan vurig aan passie geen gebrek…