Alle inzendingen over SMART LIJDEN VERGEVING

De allerkwaadste slavenvernedering brengt de Verlosser na lijden en dood tot leven van eeuwige schittering. Christus geeft de mensenziel sterkend brood, dat na beproeving en loutering zegen doet ontwaken, als herboren loot.…

In de herfst is er het lijden. Is het vagevuur en smart. In het lijden is er Jezus. Kruis en Hart.…

’t Was op een bijbelkring, het ging over vergeving, één van de mannen traande ik kan het niet, het heeft te diep geraakt, hij had de oorlog meegemaakt. ’t Was in een kringloopwinkel, men sprak over vergeving, je weet toch wat er in de Bijbel staat, de vrouw barstte in huilen uit, ze was haar hele jeugd misbruikt.…

Ik wil vergeving van God Zolang van verdriet verslaafd geweest aan de drank en de drugs En dan ga je langzaam geestelijk en Lichamelijk kapot Het is een roep naar de goden Maar juiste hulp is geboden Door zoveel mensen in de steek gelaten Ik moet verder met mijn leven Maar er valt niet meer te praten Ik wil vergeving van God…

Hij leed het lijden dat ik had moeten lijden. Hij droeg het kruis dat ik had moeten dragen. Hij droeg de spot die voor mij was bestemd. Hij werd vernederd in mijn plaats. Hij overwon de strijd die ik niet kon strijden. Hij schonk gena aan hen die Hem verraden. Zelfs vergaf Hij hen die Hem sloegen aan het kruis.…

Laten we in gebed en gedachten bij hen zijn Die nu lijden aan smart en enorme zielenpijn. Laten we in gebed en gedachten bij hen zijn.…

Je hebt pas echt weet van leed als leed jou of anderen niet vergeet Jouw beet houdt en niet meer loslaat of het leed van anderen!…

Met compassie sport voor sport wordt hiermee de weg naar vergeving betreden. In een simpel gebed vraagt men niet om meer; maar denkt men aan het lijden van de heer. Denkt men aan het ruwhouten kruis. In een gebed bij een ieder thuis.…

Groots in dadendrang Maakt iedereen elkaar bang Gevoel schreeuwt om vergelden Ratio hoort men nog zelden Verloren, tegenwoordigheid van geest Onvoltooide haat is wat men leest Open groots het hart Aanvaard verdrietig 's werelds smart Besef dat alleen door vergeven Tegenstellingen zullen sneven…

Vergeten en vergeven komt makkelijk over de lippen, maar ik kan het niet want deze wonde liefste, is tot op het bot gegaan. Het zien van je lijden doet ook mij pijn, zodat we dan -in ons verdriet- toch weer met z'n tweeën zijn. Kom, neem afscheid, ga nu maar morgen moet het -naar dat schijnt- alweer wat beter gaan.…

Wanneer pijn net als verlies ondraaglijk lijden wordt is elk lijntje hoe mooi ook altijd te kort!…

Geen storende onrust, pijnlijke momenten, schuld en lijden, Als een golf, stromend naar de diepte van de oceaan. Opgenomen in een heldere bron van liefde en vergeving. Als een druppel van Licht, doorschijnend als kristal opnieuw geboren in de geest van een nieuwe liefdevolle werkelijkheid GOD…

Daarbuiten wachten dorre bomen, zwart in schitterkou der wijde winternacht, hoe nu mijn grote Smart verstenen gaat, en in een akelige lach verstard, houdt aan de sterrenloze Hemel wacht, dood-koud en steen-bleek, 't ronde maan-gelaat.…

Ach waar ik ga en wat ik leve, En wat ik schrei en wat ik lijd — ik ben datzelfde kind gebleven Van vroeger tijd! Ach ik ken ál diezelfde zonden, Ach ik lijd ál diezelfde smart — Diezelfde 'andre kindren' wonden Mijn kinderhart!…

Mijn vriend en soulmate voor het leven de herinnering is waar ik op teer Weet je...lieve vriend van toen je hebt een plaatsje in m'n hart Geloof me 'k zou zo over doen 'k zou je vergeven zonder smart…

Ik zal lijden. Ik wil offeren, geven, weggeven, zonder enig hebben en houden. Alleen maar omdat ik geloof! Ik geloof in mensen en de aarde, naast hoop en wanhoop, vertrouwen en wantrouwen was het toch telkens houden van, in vergeven, zodat ieder mens kan en mag ademhalen, eten en drinken: léven!…

Eens heb ik de dalende zon gevraagd te wachten, eens heb ik van dichte nacht-schaduw het luchte, vluchtige vlieden beklaagd - en nu! - en nu! - Nu glijden de tijden zo langzaam aan, de dagen, de tragen, ze willen niet gaan en lang - lang - lang zijn de uren der nachten. Eens hield ik de goudene uren te goed voor klachten, eens vulde ik de…

Alle mooie dingen verminderen En verlaten mij nu - Mijn lieve zinne-kinderen Haten mij nu - De gouden, de grauwe, de blauwe, Ze gaan, ze gaan allen heen - Tussen grote mensen-gebouwen Sta ik alleen - In de mensen, in de zon-straten Koel, onbewogen. - Ik ben heel alleen gelaten Door mijn ogen. Mijn ziel is in leven gebleven - Leeft…

Zij heelt alle wonden, geeft troost in diepe smart. Liefde is verdraagzaamheid, een stukje van jezelf geven. Zij kent geen begin en einde, geeft vreugde in elk leven. Liefde is vergeven, hier komt alles uit voort. Zij zal blijven groeien, wordt overal gehoord. Liefde kent geen grenzen, zal nooit ondergaan.…

Wat is het wonderbaarlijk dat beiden opgelucht het vaderhuis betreden zonder spijt, zonder lijden en met lichte treden in de schittering verdwijnen.…

De voorspoed gepenseeld, in hout gebeiteld lijden. Dispuut van vrienden, alleen om te verleiden. De vragen tevergeefs, 't verstand verklaart geen pijnen. En toch. De diepe smart verdrongen, de wanhoop overwonnen. Want, Job, de Godgetrouwe, weet: Jahweh laat me nooit alleen.…

terugkeer wordt nu voorbereid een open deur, een open hart er komt een eind aan alle smart…

De voorspoed gepenseeld, in hout gebeiteld lijden. Dispuut van vrienden, alleen om te verleiden. De vragen tevergeefs, ’t verstand verklaart geen pijnen. En toch. De diepe smart verdrongen. De wanhoop overwonnen. Want, Job, de God getrouwe, weet: Jahweh laat me nooit alleen.…

Oneindig als Zijn God-zijn was Zijn lijden : Oneindig kan zich ’t moederhart verbreden, En sterk om zelfs Gods doodstrijd meê te strijden, zijt ge als vergodlijkt uit Zijn dood getreden. -------------------------------------------------- Mater dolorosa: moeder der smarten Edik: azijn pietà: voostelling van Maria met een overleden Jezus…

Onder het gevoel van zwaar lijden, En grote kwellingen kom ik tot U.…

Slechts leegte en duisternis als een zwart gat; pijn, frustratie en bitterheid, verlatenheid en helse smart! De plaats waar U kunt wonen is in leegte en verbrokenheid. Waar U niet bent is de dood. Ik wil het zien, ik wil er niet omheen, het Golgotha van dood en smart. Ik lijd aan vervreemding in eenzaamheid.…

Niets krijgt me nu nog stuk 'k ga dansend door het leven en lach de zorge-lijken uit geen oordeel laat nog beven Ik dans de wereld door gedragen op de stralen van zonlicht in mijn hart voorbij de ziekten en de zorgen, na pijn en lijden, dood en smart glanst weer opnieuw de dag haar zoemend pad langs glanzend licht en bloemengeur naar morgen…

Steeds denk ik terug Aan jouw geleden leven Je schreeuwde naar mij Dat ik je nimmer moest vergeven Mij verwijtend Dat ik je niet kon laten gaan Ondanks de afwezigheid Van een toekomstig gelukkig bestaan Vrienden boos Maakten mij vele verwijten Dat ik voor illusies Voor jouw en mijn lijden koos Schat, ik weet dat diep in je hart Je…

De staat heeft paddoverkoop afgezworen Maar dat gebruikers stoppen is gezwam Zo zegt ook Job Cohen van Amsterdam Men weet toch wel de paddo’s op te sporen De illegale winkels, zo zingt rond Schieten als paddestoelen uit de grond…

Ik zit op mijn knieën, ‘k hou me vast aan de stenen rand die jouw laatste bed omlijst. Wit grint glimmert in het zonflikkerend licht, door het gebladerte van de witte kastanje sporadisch doorgelaten. Mijn tranen van krampende eenzaamheid druppen, ze maken tijdelijke vlekjes op het grijze marmer. Ik probeer met je te praten, maar mijn keel stokt…