Alle inzendingen over STATUS

Slechts een deel van jou ben ik; en jij, je bent alles van mij. In de aanraking van jouw lippen vond ik je; aarzelend eerst, daarna feller. Verlangen inferno, maar niets quid pro quo.…

Tot in de kleinste details uitvergroot blijft mijn status in mist gehuld. Het licht ontnomen aan het verloren evenwicht trekt klinische conclusies uit het lood. Hoe waar is uw bedenkelijk gezicht: voortleven zal ik, ook al ga ik dood.…

Tegen muren springt mijn diepste ik en voelt mijn brein de kou van onbegrip in holle ruimte van het verre wezen mijn handen klampen aan wanden van ijs geen houvast voor mijn voeten slechts daar beneden vind ik het paradijs.…

We hebben onze status. We hebben immers een HBO opleidingsniveau. Ha, ha, ha! De huismoeders, de eenvoudige kolenboer komt bij ons niet in het ziekenhuis werken! We hebben onze trots. Want wij verpleegkundigen, bankmensen hebben een HBO opleidingsniveau. We zijn een kaste en we houden elkaar de handen boven het hoofd.…

Ik val stil bij de stilte van een vanzelfsprekendheid die mij bekruipt, een bindmiddel van angst die binnensluipt, dat deze status quo blijvend is, ook bij de gedachte, dat meer mensen niet worden gehoord Dat maakt mij - vanuit mijn tijdelijke ongemak – solidair met iedereen die niet openlijk vrij kan of spreken mag.…

Wie nooit zijn tong uit- steekt naar zijn Dichterstatus, retourneert kritiek: die betreft altijd de ander. Die heeft kritiek op zijn Ziel geuit.…

het is zo simpel vanaf de geboorte zijn wij sterveling de strijd om macht geld en status is niets meer dan doodsgerochel en ik, ik geniet ik pluk de dag ik in de tijd…

Een jaar van afscheid en van rouw Een jaar van hitte en van kou Van afstand en van eenzaamheid De mensen raakten zoveel kwijt Een baan, bedrijf of gezondheid Het virus kent geen barmhartigheid Te lang geen knuffels en geen zoen Een heel jaar lang, ‘t is niet te doen De intensive care ligt alweer vol Een zwart scenario protocol…

Geld, status en macht, dat is wat ‘hen’ bracht tot het ‘Von Münchhausen beleid.…

hoeveel slippertjes kan mijn status verdragen die halfslachtigheid.. zoveel beloften utopistische feesten gewetenloosheid.…

Een meisje van een jaar of 20, liggend op de sofa van haar dromen, dinsdagmiddag om een uur of drie. Het gerinkel van een bel, mannen op zoek naar Le Courbusier, Rem Koolhaas, Van den Broek & Bakema. Over welke namen hebben we het hier? Kunnen in een ruimte werelden zo verschillen dat er sprake is van opruiming of ruimtegebrek? Ruim…

De koning kwam Aboutaleb verblijden Omdat hij zich als voorbeeld heeft gedragen Waar and're Marokkanen niet in slagen Hij heeft zich zo dus prettig onderscheiden Dat hij een Marokkaan is kon ik weten Maar toch was ik het helemaal vergeten…

wijken van achterstand door voetveegvolk bemand langs hun verveloze deuren ontsnappen vreemde geuren in land van hoop geboren vluchtend vogelvrij verloren zonder pardon gelegitimeerd statenloos uitgeprocedeerd…

ik kruiste zaden wist bloemen te laten baden in een weelde van kleur heb ze niet geschapen maar wel begrepen in gaan voor bestaan zij kiemden leven samen beliepen we andere wegen in groei heb hun geheimen ontsluierd talenten in status nascendi naar voren gebracht bloeien nu al de pracht die zij pas na vele levens ooit zouden hebben…

De run op afkickcentra is plots groot Sinds Amy met haar leven moest betalen Zo trekt ze indirect nog volle zalen En wie kent niet die spreuk van dood en brood? Een dode rockster propageert ontwenning Hoe schrijnend is die bittere erkenning…

Als ik de balans opmaak van mijn werkzaam leven, status, inkomen, indruk, invloed, macht dan ben ik heel erg beïnvloed geweest door 'Toen was geluk nog heel gewoon" door Jaap Kooiman uit de Oranjeboomstraat in Rotterdam-Zuid met zijn eindeloze promoties en die eeuwig toegezegde bontjas voor zijn vrouw Ik reken maar eens af met 'Toen'…

't Is wennen in de nieuwe status quo Ik cogito en sum mijn existentie We leven in een andere dimensie Geïsoleerd van vrienden om mij heen Maar allerminst contactgestoord, o neen, De paden op, gepaard de lanen in En stiekem ongezien de struiken in Ge weet, de lente heeft haar eigen wetten De grond wordt nu te heet, 'k maak korte metten…

ze pikken allemaal een graantje mee en oogsten maken brood wel om te breken niet om te delen nee iedere homp verheft hun status ze groeien boven alle gewassen uit…

François Hollande wil naar Hollands voorbeeld Dat ook geliefden van gelijk geslacht De huwelijkse status weldra wacht Maar in Parijs werd dat massaal veroordeeld Een bonte stoet - van hier tot Tokio Werd opgewonden van Frigide Barjot…

En ik gaf je een laatste kans, je plek te aanvaarden dat opgeklopte zijn een beetje in te binden maar de macht was zoeter de bewondering de status ik ben jou alles als je kunt shinen terwijl ik fluit en klap maar wie ben je nu een man met volgers.…

Verdwenen zijn de pieken, de dalen De warmte en de kou Naakt Kaal Ontdaan van franje Status en applaus Het lichaam gaf het op De wil brak Wie ben je? Sta op Recht je rug Zeg wie je bent Wie je wilt zijn…

De vluchteling ervaart een hoge drempel, als hij na redding van het vege lijf hier aankomt in zijn nieuwe woonverblijf: hij zoekt een status, maar hij krijgt een stempel. De PVV is principieel humeurig en ook de VVD doet ikkeneurig.…

even blijven Het werk is bijna klaar Elf maanden lang Werken voor het loon Vanzelfsprekend en gewoon En niemand heeft bezwaar Welkom in de wereld En in de slavenij Van deze maatschappij Het houdt ons zwak en klein Elf maanden werken Om die ene maand misschien een klein stukje te zien van wat geluk moet zijn Maar macht, geld en status…

- teneinde z'n status te tonen. 'M'n rovershol biedt die', beweerde hij, 'niet.' - En hij ging in een dievenslot wonen. Z'n welvaart bleek hem te bezwaren, zelf zó, dat 't zorgen ging baren: hij vrat spek en ham, werd te vet en zo kwam er een eind aan z'n magere jaren.…

De duizendpoot, hij slaagde steeds zijn status te bewaken, want het is uiterst moeilijk om hem te pootje haken. Zich voortbewegende door onze maatschappij zet hij, wanneer het nodig is, altijd een pootje bij. Ook leeft de goede vriend niet op te grote voet en zet zijn beste beentje voor, wanneer het werkelijk moet.…

We spreken van bloei; op de pianotoetsen valt een tulpenblad. Deftig, fier pronkend wandelt de fazant door stank van het uienveld. Tussen dorre beuken geurt allerlei jonge bloei.…

moet betalen kan niets meer uit het potje halen want het is geen samenfeest die kameraadschap is geweest het huis de auto telt het burenoordeel wordt geveld door merken in de kleding en het opvallende patroon in de besteding is dat waarvoor wij gaan een kale bomenlaan waar mensen niet meer durven leven kan geld alleen maar status…

uit de voorraad van die status 'aaparte'…

Ze willen een nieuw volkslied gaan lanceren Met zangers tot aan Fransje Bauer toe Wordt dat weer heftig hyperig gedoe Maar wat voor status gaat dit genereren? Als sterren die al jaren zijn vergaan Maar die nog altijd aan de hemel staan…

Want status is hier als een koe zo heilig…