Alle inzendingen over Signatuur

Steeds en opnieuw Beeld van gave 't Leven lief Daar de vreugde Altijd moet klinken Daar signatuur Verdwijnt met de tijd…

Zij spanden samen Bundelden krachten Gingen voor elkander door het vuur Slechts Voor elkander Nimmer Voor een ander Want die ander was Zoals zij zeiden - Van afwijkende signatuur…

Op Moslimscholen daalt het leerlingaantal Wordt deze kentering bijtijds gekeerd Of wordt de signatuur gereduceerd Tot iets dat als een leerweg voortbestaan zal? Want van ons onderwijs kun je wel leren Hoe ideologieën snel fuseren…

Een kamerlid van rechtse signatuur wil graag Borsato, Bløf en Bauer horen, want Nederlands, dat kan hem wel bekoren, dus programmeer er maar wat meer per uur. Ik vind het best, zolang men maar bedingt, dat hij voortaan een Toontje Lager zingt.…

Mijn signatuur heb ik nu aangevuld: ‘Wim Overweg - volkomen suf geluld’.…

mocht ik al wat woorden laten bloesemen uit mijn hand kon ik al iets vruchtbaars achterlaten in een gedicht dan zou ik de mooiste zomer schrijven op een lijn van licht warmte wuiven in de nerven van elk beschreven blad och, hoe graag zou ik elk vers een signatuur meegeven uit mijn hart…

je zag het aan de glooiing van zijn rug een vreemd verdriet lag in de schaduw van zijn schouders hoewel het licht als water, als een glimlach uit zijn handen liep Het was toen dat zijn adem als een leeuwerik op de wind klom, het zand zijn woorden vol schroom verstrooide, als stuifmeel Het werd avond en toen de ochtend kwam lag zijn signatuur…

te zwaar woog het als regendruppels van het leven op je afgematte vleugels, evenwel geen dracht met belevingen versierd kan beletten je bestemming te dragen op de ademscheuten van de wind, vleugels opgekruld en roerloos voor even, het rood, de draad van je leven in vlinderstijl meer luchtig dan vast gaf je over de wolken heen je signatuur…

vlinder met welvende vleugels tussen bloesemend groen dwarrelend tweelingblad in een vroege storm kom van doorschijnend porselein stof nog of niets dan in kleur gebracht lijnenspel waarmee volmaakte leegte haar signatuur zet op het tekenvel (bij een houtsnede van hokusai) --------------------------------- uit: 'Verteerde…

Sommige woorden spreken in een beeld waar je geen weet van hebt totdat je merkt wat in het signatuur zich heeft verheeld. ----------------------------- uit: 'Voces Intimae', 2001.…

ik draag je in mijn hart als een signatuur in de eenvoud van steentjes heb ik mijn liefde gelegd rond de stilte van een maanloze nacht waarin de geest aarzelend iets van een afscheid schrijft zo dwarrelend nog vol van het verlangen proberend wat te vangen het willen vasthouden aan iets dat als een golving langzaam, sneller…

Is een vraagteken vaker jouw signatuur Zelden weet ik nog wie jij bent. Hoe staat uiteindelijk vandaag weer jouw pet Zou 'k de kunst van kennen beheersen jij bent voor mij echt zeker die niet te plengen traan…

Voor nadere details over exoplaneten met bio-signatuur zie het snelsonnet van de Woordenaar, eerder dit uur. __________________________________ AHW Het lijkt een blauwdruk van de hof van eden Humanoïden, lichtjaren geleden De kleine prins in eeuwigdurend heden Een toekomst zonder last van een verleden Zo rond volmaakt en…

ik zag je stappend gaan plezierig tikten kleurige slippers straatstenen aan een harmonieus geheel dit bewegen als deel van het geheel wat zo persoonlijk ingepast kon worden je lach klaterde dit statement tegen deuren en ramen vele antwoordden maar nog geen namen wel kwamen kleuren in beweging uit een persoonlijk signatuur in…

een bio-signatuur: misschien wel leven op wellicht veel aardachtige planeten wij dichters zouden dolgraag willen weten of deze kennis méér dan hoop gaat geven misschien wel aardig zijn? wellicht zelfs vrede? dan niet toekomstig maar nog nú, het heden! * Met dank aan Bet voor de verbeterde 2de regel!…

zij woont in zichzelf en wiegt haar lijf in lege uren drijvend op golven van verstand tussen gestoorde binnenmuren soms grijpt ze radeloos naar penselen gedwongen door de schimmen die haar kwellen schildert zij de helse pijnen in grove lijnen mondloos, dan hebben zij even niets te vertellen haar signatuur tekent ze kolossaal met enorme…

nagelaten later er zit nog steeds dat potloodstompje in waarmee hij honderden latjes afstreepte op de juiste lengte of breedte het kraakt ook zoals hij de laatste jaren hij werkte zo rustig dat hij soms al dood leek terwijl hij meubels maakte als een stielman timmerman heet het nu ik noemde hem gewoon va Chel en hij had een signatuur…

De slakken hadden elk toch wel een eigen signatuur, dat is toch wel het mooiste van moedertje natuur. Maar slakken kwamen er te veel, ze teelden vrees`lijk aan, de jager werkte zich kapot en is toen dood gegaan.…

verzekeringsbewijs Gestempeld en formeel geaccordeerd Voor wielvoertuigen op minstens twee assen Strak in de lak en gemotoriseerd Dan was ik God in Frankrijk, niets ontbeert Thans laat ik mij als volgt legitimeren Toon ten bewijze van identiteit Een plastic pasje van gemeentewege Met naam, geboortedatum, bsn Voorzien van eigenhandig signatuur…

in de zachte vlammen van het vuur licht plotseling een andere wereld op het rustieke knetteren heeft plaats gemaakt voor een vreemd kwetteren kleuren spelen landschap van een onbekende signatuur vormen beelden uit de oer natuur er danst beweging in het vloeiend gaan een verplaatsen zonder staan massa lijkt van geen belang de wereld…

Zij gaat met e-mail en e-book naar bed Staat op met een ontbijt van vegan voeding Ze staat voor fietskilometervergoeding Voor e-bikes, maar ze haat e-sigaret Een kleinbedrijf van groene signatuur Geeft één vakantiedag ter compensatie Voor meedoen aan 'n klimaatmanifestatie Zo spaart men het milieu ook op den duur Milieubewust door…

zag de flits van een arm in fantomische mist nog wist ik een hand te pakken maar ik hoorde al broze botten knappen zag schrik en pijn een val zou vol fracturen zijn er waren geen handen wel de open palmen om hulp zonder persoonlijke signatuur er was geen kiezen alleen hulp bieden in dit tijdloze moment was ik mezelf even kwijt…

Wat ik dacht dat rechts was, voelt nu links en voert mij mee langs nieuwe wegen in het doolhof van de oude sfinks wier signatuur mijn lot heeft meegekregen. Al zocht ik de wijsheid tot het einde mijner dagen, nog zou ik niet bevroeden wat de nacht mij brengt: de droom – bewijzering van al mijn vragen.…

Die blik zal me altijd mogen fascineren sleept sporen in ‘t stof als een signatuur, etst zich in mijn geest, een wiegend figuur dat me als vanzelf doet aspireren, nee! jágend maakt naar die hitte weder.…

tussen mijn handen voel ik moeders gezicht waar de dood pas nog op heeft geschreven zijn signatuur is op de huid achtergebleven waarna hij zich verschool in gedempt licht haar lichaam wordt nu in linnen gedragen met namen erop van hen die haar mogen in haar leven had ze maar zelden gelogen alleen op de antwoorden van wat vragen in haar besluiten…

Het Al wordt op z'n kop gezet net als bij Eise Eisinga van alfa tot aan omega geïnspireerd op het sonnet met distichon en een couplet Van Woordenaar uit Wolvega of Rotjeknor of Waarookma gezeten aan bureau, op bed het universum het heelal niet helemaal geheel en al maar potentieel, van a tot z door 'n dubbelganger ingebed…

duister lot Waar slaap mijn starre wanen pelt een weg baant naar een verre God Verloren in de grot der blinden gemaakt door Hypnos’ beeldfabriek ontwaak ik straf in volle naaktheid zodra de dageraad mij ziet Dit wentelen in eigen angstzweet is vast een speling der natuur opdat de bruidsspin driftig doorweeft aan een geestrijk signatuur…

't Jaarboek zal straks sluiten met een Goddelijk signatuur 't zal met Zijn wil besluiten 't geschreven laatste uur 't Was voor ons verborgen hoe 't boek beschreven werd 't schreef wel elke morgen voor ons een nieuw complet We zagen water stromen op 't kleine nieuwe leven 't mag altijd bij U komen U hebt het zelf geweven Ook hebt U…

Let op, de toekomst zal het leren Hij zegt van sociale signatuur te zijn Maar dat blijkt slechts valse schijn Met links wil hij niet regeren. Mag het ook niet van "zijn oom" Maar het klaart wel de lucht Nu hij niet ver valt van de boom En blijkt toch een rotte vrucht.…

En zo bezegelt hij het stil verstollen van zijn vuur met zijn unieke, eigen signatuur: zo is het goed.…