WATERMERK

“Weer boog Hij zich voorover en
schreef op de grond”(Joh. 8,8)

Toen de man in het zand schreef,
schreef hij het verleden weg
en in zijn gebaar verzamelde hij
het spreken en lijden, het zachte zwijgen:
dimensie van tederheid

je zag het aan de glooiing van zijn rug
een vreemd verdriet lag in de schaduw
van zijn schouders hoewel het licht
als water, als een glimlach
uit zijn handen liep

Het was toen dat zijn adem
als een leeuwerik op de wind klom,
het zand zijn woorden vol schroom
verstrooide, als stuifmeel

Het werd avond en toen de ochtend kwam
lag zijn signatuur als een watermerk
in het wezen van alle dingen,
die trillen in herinnering -

Biografie van deze schrijver

watermerk signatuur herinnering

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 19 stemmen 11.078