Alle inzendingen over Spiegels van de tijd

in de spiegel van de tijd blijf je wie je bent zie je de dingen zoals jij bent altijd dezelfde in de spiegel van de tijd is verjaren dubbelzijdig kijken naar kaatsende beelden van de wereld waarvan jij houd in de spiegel van de tijd is verjaren duaal weerschijnen terugblikken om vooruit te kijken naar een wereld waarvan jij droomt…

In de spiegel Van de tijd Kom ik mij Te dikwijls tegen Zie dan Wat ik niet wil zien Het komt mij Meestal Ongelegen…

Sneeuwklok dwarrelt over de spiegels van de tijd niet één staat gelijk.…

De spiegel van de tijd weerkaatst met factor 10 de rimpels van mijn geleefde leven. Het lichaam soms wat stram, de spieren stijf Ik zou er wat voor geven, om nog te dartelen in het bos inmiddels is mijn leeftijd echter al de som van tien maal zeven.…

De geschiedenis is een gebroken spiegel Waarheid heeft tijd en vertraging nodig Droefheid moet overwonnen worden Onze vaders en moeders zongen over de pijn van het leven Om de liefde en het harde werk te verzachten Overstelp je dierbaren met schoonheid In de schittering van je tranen…

Spiegels die de tijd weerkaatsen als echo in een slapende stad. Verdwaald tussen haar muren.…

In de spiegel heeft de tijd zijn tekens gekerfd. De kast, de tafel, de wereld die kamer heet; de continuïteit der dingen lijkt zich onafgebroken te voltrekken - het is haast voorgeschreven. Dit uur ongeboren lijkt het leven uit haar verloren.…

leer u tooien In de spiegel van die tijd, Vrouwtjes! leer uw hart te plooien, Dat ge zo te minnen zijt; Rap van leden, Vroom van zeden, Dat zij Hollands, ook op heden!…

De spiegels van de tijd en de controleposten van de dag. Als adem vergaan de wolken nergens stokkend, mij benomen weliswaar maar prachtig.…

Om alleen maar naar je kijken, drijvend op een laatste strohalm en je te zwemmend te bereiken, verwaaid onder wolken waaruit druppels zich aan regen hechten, in de spiegels van de tijd verlost, komen we onszelf weer tegen, opkomende dorst verlegen lessend van haar borst, rimpels fronsen in het water, oprijzend worden over…

het is steeds alsof ik kijk in de spiegel van de tijd zoals ik jou nu zie staan herinner je mij aan toen elf jaar alweer net als jij de tienerjaren eindigen waar nu pubertijd lonkt vol verwachting en hoop wensen en uitdagingen die in toekomst hangen de speeltjes van gisteren zijn vandaag achterhaald net als jouw veilige bed dat jij…

om vanaf de overkant ons eeuwig te vergezellen doorgronden willen wij de diepste betekenis van dat wat ons beschaamt door beter te kijken en te zien in de spiegel van de tijd die niets verhullend tot ons spreekt wat mensen echt verbindt is waardige medemenselijkheid luisteren en horen willen wij het geheim van naastenliefde dat gelijk…

De tijd vliegt maar de dagen gaan traag en dan ineens is er weer een jaar voorbij dagen verschieten tot witte vlekken hoe meer ik zie hoe minder ik geloof Achter de dijken onder de hemel huilen de wolven in de koude nacht het ettert in de buik van de aarde spiegels stijgen tegen de klippen op Meestal is stlte beter dan woorden stilte laat…

melancholie, als ik je haar in mijn armen neem voel ik enkel pure harmonie terwijl onweer dreigend nadert drinken wij met onze vrienden het bier bitter is en de wijn zoet tot dan ook hier de pieper klinkt ik laat mijn liefste meisje gaan langs een zelf gekozen pad een verre vriend roept mijn naam in de nacht die ons omhult in de spiegel…

Ze is de spiegel van het geestelijk leven.…

In tijd van vroeger Zie jij de Spiegel van het Voorbij, 't Verleden In de Spiegel van Het Verleden zie jij de Toekomst van destijds De toekomst later Gebaseerd op die spiegel Soms perspectiefloos Met zeker de hoop Dat het ooit goed zal komen want de Spiegel van 't Verleden vormt een Basis van de toekomst die Zich voor ons uitspreidt…

getuige van jeugd schoonheid ouderdom de spiegel voegt niets toe laat alleen waarheid zien rimpels zijn slechts een kwestie van tijd belangrijk de spiegel liegt nooit je kunt er altijd van op aan…

Als ik in de spiegel staar, en kijk naar wie ik ben dan denk ik: 'och, je bent het maar' en besef dat 'k mezelf niet ken. Als jij in de spiegel staart en denkt: 'wat heb 'k geluk' dat de tijd maar langzaam vaart jouw zelfbeeld kan niet stuk.…

dansend voor de tralies van zijn bestaan zijn gebit was er allang aan nu kan hij zelf weer gaan hij hangt aan de wilgen bij zijn valies zijn druiven zijn druiven zuur dansend voor zijn spiegel kan hij niet meer sjansen met een beeld dansend in spiegels in totaal z’n tijd zijgt de tijd ineen met een klap hij danst met…

Ik werd me bewust pas na duizend en één dag ik besefte het voor het eerst ik deed maar wat al die tijd Nu lijkt iedereen bewust waren ze het al en al die tijd? De spiegel reflecteert nu een ander beeld moeilijk te begrijpen maar het was er al al die tijd…

Onze ogen zijn achter-uit-kijk spiegels naar ons verleden,... De tijd gaat voorbij zeggen we Maar we vergissen ons,... De tijd blijft en wij zijn het die voorbijgaan…

Er was ooit een tijd, dat ook ik naar school ging graag of niet, je ging er was ooit een tijd, dat ik werken ging graag of niet, je ging Er was een tijd, dat ik verkering kreeg graag of niet, je deed er was een tijd dat ik trouwde, graag of niet, iedereen deed!…

De boer staat voor de spiegel. Een cliché van zichzelf bekijkt zijn spiegelbeeld naakt in een overall van huid. De pet bedekt het lulligst lichaamsdeel. ´Dit ben ik dan´, zegt hij zacht, terwijl de spiegel hem na doet. Achter hem de boerin, geen tijd voor zichzelf. ´Kom je, Arie, je wordt er toch niet knapper op.´…

hoe de tijd aan me knaagt stilaan zichtbaar wordt als ik in de spiegel kijk zie gelukkig nog de knipoog van een tijdloos kind dat huist in mij…

de klok tikt tijd weg voor allen en laat slagen in kwartieren vallen bedenk tijdig hoe het jou vergaat en spiegel op je eigen daad want tijd is nooit te laat…

Wat maakt het uit dat mijn haar vergrijst ik heb geen tijd om me daar druk over te maken als ik me kan verwonderen om de schoonheid van een bloem en mijn gezicht glanst als de zon op spiegelend water.…

Zo vele dromen jouw levenstrein snelt voorbij vervlogen de tijd. De spiegel van jouw doodsbeeld verankerd op mijn netvlies.…

we zijn wie we altijd al waren oud geworden kinderen al zolang geen vijftien meer maar keer de vingers op één hand bewegend levend in herinnering bladdert het huis heel langzaam af binnen brandt het vuur verwarmt zoekend de gedachten woorden in vage trage bochten namen worden aarzelend genoemd geliefden die het brein verlaten maar de…

Praten over liefde met monden als vliegers en ogen als spiegels op eenzame hoogte langs onpeilbare diepte balancerend op de rand aan de andere kant... Welk beeld zal ik volgen? Ik ben een vraag wie is die ander? wat is er meer? hoe noem je zoiets? Ik haper, mijn tong zit vast jij bent niet meer wie je was.…

in de mist van de tijd vervagen niet alleen akkoorden die toebehoorden aan hen die ze geschreven hadden zelfs tonen krulden anders in de spiegel van de zee…