Alle inzendingen over Ster sterren kosmos heelal natuurmystiek natuurlyriek spiritualiteit

Zij razen door de nacht, Hun luister wordt verbrijzeld In het draadkruis van de goden. Nog een wende En het is gedaan. Zullen zij lachen, Huilen op de wind. Bomen zien, en vogels, Vissen in het water. En boven hen ontwaren Een verre zee van licht.…

als ik in je ogen bezwijk zie ik meer sterren dan als ik naar de hemel kijk fonkels en sparkels die je afschiet zoals een vallende ster die in je ogen vliegt het heelal heeft je meer dan lief je verzameld deze vallende sterren om later terug te geven in je volgende leven je bent een engeltje van hier ver vandaan je laat…

Zoals we zijn ontstaan in een vruchtbaar wonder, is het heelal geboren uit een grote hand, met een kracht, zo bijzonder. Een geboorte vanuit een veelvoudig snoer: drie zijn één, zo ondoorgrondelijk. Als de cirkel sluit, dan is er kracht, een flits, een bazuin. De kosmos dijt uit, echter het lot is dood.…

Het heelal is een grote toverbal daar waar het stof van de geest in de sterren overgaat daar waar het onbekende deel van het bestaan van de reis van de mens bestaat daar waar het begin en en einde van het leven ontstaat in de kosmos vanuit het diepe begin de zin is het gezoek en het gevecht erin het lijden is de schaduw die als een donkere…

In een onmeetlijk heelal Ontsprong een ster. Een ster, die voor ieder een licht in de duisternis is. Wij hopen dat hij ook uw pad mag verlichten.…

ach, praat me niet van wolken in de hogere sferen die schaapjes zijn te mak om daar te kunnen existeren ze hebben nog geen poot om op te staan vloeien zo uiteen en laten zich door wind oplossend gaan wil je echt met sterren gooien schepper spelen, het heelal ontplooien zwarte gaten vullen en de nova's laten brullen in hun stervend…

Sterren aan de hemel een lege maag ik haat je ster, ik haat je Sterren aan de hemel geen bed om op te liggen ik haat je ster, ik haat je Sterren aan de hemel geen dak boven mijn hoofd ik haat je ster, ik haat je Sterren aan de hemel van mijn familie beroofd ik haat je ster, ik haat je Sterren aan de hemel je hebt je werk gedaan…

zag je vanmorgen in de sterren jij twinkelde een eerste lief maar uit het donkerte kwamen er meer van verre elk met een eigen teken gaven voeding aan ons heelal maakten alles ietsjes breder jij verdiepte toen ik de zon jou uit de eerste hand liet strelen met haar licht ga met mij mee jij bent mijn ster op zonnejacht en nooit…

Vallende ster miljoenen jaren door het heelal gevlogen lichtend weg geflitst…

Jij zag de zon Jij zag de maan In je dromen Die niet konden bestaan Het licht in jou Kon niet uitgaan Daar waar je steeds was Omringd door vrienden van de geest Die er in de eeuwenlange kosmos zijn geweest Ontmoetingen in de spiritualiteit Ontmoetingen in de verleden tijd Trillend en bevend Vaak in paniek Het leven stukgeslagen Om de zwaarte…

Twinkelend licht een ster is in zicht dansend in het heelal zijn kleuren lijken wel van kristal een hemel die straalt met een ster die is verdwaald een juweel van de nacht pronkend als een smaragd.…

. --------------------------------------- uit: 'Kosmos', 1940.…

Ik zie haar weer staan, de halve Maan Ook een Satelliet, gestaag volgend haar baan En daar, haast niemand die het ziet een Meteoor, verdwijnend in het niet Vreemde krachten trekken er in het Heelal Krachten die wij niet kennen, en er nooit aan wennen Het Heelal, waar je ook kijkt, Sterren zie je overal Ze leven…

De helderste ster.. Het geeft het heelal een prachtige uitstraling Ik vergelijk het met jou Jij bent mijn lichtpuntje Alleen verlicht jij niet het heelal maar heel mijn leven!…

Ik heb vannacht een ster uitgezocht, Voor mijn opa die moest gaan, Een ster voor iemand zo speciaal Een ster daar bovenaan. Wanneer ik nu verdrietig ben, Dan kijk ik naar de sterren en de maan, Dan zie ik die ene ster daar in de lucht, en weet dat mijn opa altijd zal blijven bestaan.…

Verder van de sterren Verder in de reis Verder van de eeuwigheid De traan Rukt voort Dodenrit Je bezit Het leven En laat dan weer los Dat is de kosmos…

starend naar die duizenden lichtjes in een heldere winternacht ontstaan er evenzoveel gedichtjes geïnspireerd door al die pracht dan denk ik soms heel even zo turend naar daarboven zouden daar nog anderen leven en zouden die in ons geloven…

In de hemel staan de sterren Als kinderen in de verre Somber overwolkte heide Waar zij grazend zich verspreiden Voor het verschiet. Hoe komt het dat zij niet verdwalen? Wel is de Maan een strenge herder Maar de hond die ze, als ze verder Gaan dan mag, terug moet halen, Is er niet.…

Zozeer op de kern van de kosmos gericht, dat ik naam en stand van sterren vergeten ben, maar ik herken ze aan hun flakkerend licht wat in een ogenblik verdween, worden werelden uitgeluid, zonder te weten waarheen.…

We houden het heelal goed in de gaten, De telescopen staan omhoog gericht, Een zware ster verdween plots uit het zicht, Daarover blijven astronomen praten. Gecondoleerd, maar ik ervaar geen leed, Van deze ster had ik niet eerder weet.…

Tastend zoeken wij ons een weg, Door volle struiken, langs hoge bomen. En dan ineens dat lentegroene dal. Niet langer zetten droogte en noodweer hier de toon. De zon schijnt stil, En de regen daalt als een zachte mist op ons neer. Hier wil ik zijn, Hier wil ik wonen. Ik ben al waar ik heen zou willen gaan. Alle dromen zijn verhoord…

Goud dat ontstaat door botsende sterren In het heelal De mens op aarde een ster Een schijnend kristal Het goud, in de mens zijn hart dat kan opspringen Ontluchten Warm worden zuchten Het goud als stof Blinkend Klaterblad Goud een schat Als sterren goud kunnen maken En dat geheim De mens in bewustzijn Verder doet ontwaken Glinstert…

in een zwart heelal gaan we naar de eeuwigheid overal sterren…

Trillende flanken, te paard in een leeg heelal -- vallende sterren.…

Slaap kan mijn goeddoende geest niet vatten fantaseer ik maar een vliegend tapijt traag zwevend door de kosmos zonder tijd zodat het brein niet is af te matten in voorbijgaan omringen mij kleuren ergens speelt Schubert iets met violen volgen meer muzikale idolen: getransformeerde sterren die fleuren zwaai vaarwel moeder aarde beneden de…

Zo ver als afstand in een echo klinken kan Zo ver ben ik bij jou vandaan Zo ver als het heelal die de kosmos omhelzen kan Zo ver ben je uit mijn levensbaan Zo ver als de zon die zich achter de maan verschuilt Zo ver ben je nog nooit geweest Zo ver als de melkweg die in het donker schuilt Zo ver voel ik de pijn het meest…

Worden we een ster, aan het firmament als je niet meer op aarde bent? Zwermen we om zon en maan, of zien we die dan niet meer staan? Gaan we verder in het heelal, het wordt zeker weten geen tranendal. We worden een ster, aan het firmament en jij, die het niet met me eens bent, ga de andere kant maar op!…

Op Ragnarok ontwortelen de bomen Er zal geen ster meer aan de hemel staan Sköll vreet de zon op, Hati neemt de maan Ja, zaterdag, dàn gaat 't er van komen! En wij vergaan met heel de kosmos mee Maar ach, misschien heeft Wickie 'n idee…

prozawoord heelal zou heel 't al omsluiten? kom nou toch dichter ----------------------------- © Jan Bontje 1997 / 2003…

De kosmos beweegt In die trillingen draait de aarde De ontdekkingen gaan geruisloos Van belang In het geloof om betekenis in dit bestaan De ontdekkingsreis van het heelal We weten niet we hoe het eindigen zal het grote levenswonder Dichterbij het mirakel Wat zegt dit over ons Magisch moment Alsof je in essentie dicht bij elkaar bent…