Alle inzendingen over Sterretjes

Geliefden en diepe vriendschappen worden zieltjes Sterretjes, lichtjes, vlammetjes en ook gedichtjes. Wil je iets echt niet dan gebeurt dat ook niet Een nederig kinderlijk wensje vervult Hij met geniet. Noem me gerust een dulle griet In de dood... geloof ik niet.…

kind van mijn kind zoon van mijn dochter ik ben een ouwelul opa, leven voorbij maar in zijn ogen zie ik sterretjes…

met in z'n ene hand de sterretjes en in de ander een oliebol kon 't ventje deze ene nacht de hele wereld aan de sterretjes doofden al na enkele seconden maar gloeiden in z'n oogjes nog minuten na…

laten mijn hersenspinsels zijn als sterretjes in de nacht waarvan ik hoop dat hun licht door u zal worden gezien als liefdevol en zacht u moge troosten misschien of nog mooier u zal kietelen tot u lacht ik hoop dat mijn sterretjes hun eigen twinkelingen in uw ogen mogen zien…

Ik stuur je sterretjes terug maar heb niet gewacht, het duurde te lang tot de komende nacht. Na een klap op mijn hoofd heb ik sterretjes gezien. Ik stuur ze naar jou en neem zelf een aspirine :(…

ik voelde onrust en spanning in verborgen staan jij keek me aan bezorgde ogen lieten me gaan werd in stilte ontvangen door warme handen een heldere maan schitterde licht dat vrede weerkaatste sterretjes op de vlijmscherpe mesjes van het prikkeldraad…

Allemaal hetzelfde sterretje, Zij denkt: het is de hond Hij denkt, het is mama Ik denk: er staan er te weinig Want we zien er maar één We laten haar in de waan Hem ook Ik denk, dat de onzichtbare sterren Mijn geliefden zijn!…

Wàt kan ik toch genieten, van zómaar naar je staren en elk moment van de dag die sterretjes ontwaren. Ze dansen in je ogen wanneer je naar me kijkt en maken pirouettes als je lach je mond bereikt. Die sterretjes die stralen elke dag weer meer, 'kan het bijna niet geloven maar kzie er méér en méér.…

(elfje) sterretjes ze twinkelen verlichten onze nacht somberheid wordt verjaagd en weggelacht…

Vannacht werd ik wakker Na een nachtmerrie Ik stond op en keek uit het raam De Poolster lachte me toe Alsof ze me gerust wilde stellen De sterretjes fonkelen in de hemel Het voelde alsof er uren voorbijgingen Enkel ik en de sterren, niets anders De donkerblauwe hemel word rozerood en oranje De sterretjes twinkelen een laatste keer als groet…

Sterretjes in je ogen, een mond om van te watertanden, een glimlach waar ik in kan verdrinken, zoiets moois zie ik alleen als mijn hart in mijn hoofd is gekropen.…

wuivend achter glas met sterretjes in d'ogen verwacht oma ons. ************** in jouw warme schoot smelt mijn ijsberghumeur steeds als sneeuw voor de zon. ************…

Duizenden sterretjes twinkelen in het gras de zon spiegelt regenboogkleuren het groen in de morgen als de hemel bij nacht het licht van Gods goedheid dauwt schitterpracht!…

Zie, die duizenden sterretjes stralen Al naderbij - - Kind! kind! ál die sterretjes stralen Voor jou en mij!…

alleen, voor als je straks kijkt naar de sterren en je ziet er helemaal geen weet dan, dat deze sterretjes toch schijnen, ook als ze soms achter donk're wolken verdwijnen.... 2005…

Er waren sterretjes, als speldenprikken. Toen werd ik wakker. Languit in het gras Zag ik de blauwe hemelkoepel trillen, De sterretjes nog steeds oneindig klein. Een wind stak op. Het gras begon te rillen.…

Er waren sterretjes als speldenprikken. Toen werd ik wakker. Languit in het gras Zag ik de blauwe hemelkoepel trillen. De sterretjes nog steeds oneindig klein. Een wind stak op. Het gras begon te rillen.…

(de tijd ruikt lont) gestaag klimmend trekt de vuurpijl een beverige streep halverwege het duister verdwijnen honderdduizend vluchtige sterretjes in een lawaaiig nieuwjaar 'een gelukkig 2007' hoor je alom…

Liefde is glinsterende sterretjes En luchten hemelsblauw. Liefde is jouw glimlach Jouw armen om mij heen En tedere momenten geheel voor ons alleen.…

en nu nog één keer adem in inhouden nog even zie je die kleuren het rood van je gezicht de gele sterretjes als je je ogen sluit voel je die duizeling en hoor je die stem adem dan adem dan je wil te overleven is er nog lief blaas nu maar uit…

Ik sluit mijn ogen voor de zon, jij kust me zacht en ik zie sterretjes.…

In ’t donker stilte alom denk ik bij mezelf, die lichtjes daarboven, zouden ze me zien, zou men op aarde geloven, dat de sterretjes in werkelijkheid de mensen zijn die we hier verloren. Er komt een wolk voor de lichtjes eventjes maar, en ik moet je zeggen ’t was even raar, echt heel eventjes maar, zag ik jou.…

Daar waar de wolken zweven en de kleine sterretjes schijnen Daar ergens zal jij verder leven verlost van je aardse pijnen En als ik je erg mis kijk ik eventjes omhoog en zie ik jouw sterretje stralen net voorbij de regenboog…

Als je me vraagt Wat ik de wereld Heb achtergelaten Kan ik niet zo Een-twee-drie Iets groots bedenken: Als ik alles wat ik In mijn leven gedaan heb Over mijn schouder Terugkijkend overzie, Zie ik wel veel kleine Vonkjes, oplichtende sterretjes Die alle kleine goede dingen Die ik aan mijn medemens gedaan heb Liefdevol doen…

Hij maakt geesten verward en doet sterretjes zien. Indrukken sluimeren en flarden stapelen zich op. De sluier van de nachtsirene draait me rond en rond me en wikkelt me tot mummie in; Zonder het te merken wurgsporen krijgen :; spannend ...…

Het Noorderlicht, dat wás er wel misschien; Ík heb alleen maar sterretjes gezien.…

Wanneer ik je zie wil ik mij warmen helemaal verdwijnen in je armen Wanneer ik je hoor mooie woordjes en zinnen wil ik fluisteren en je totaal beminnen Wanneer ik je voel zie je sterretjes in m'n ogen een lach om mijn mond deze vertelt ongelogen Dat ik je wil op dit moment hier en nu als je bij me bent…

flikkerende sterren zie ik als ik mijn ogen sluit wriemelende vlekken dansen alle kanten uit priemende pijnen pesten mijn kloppende kop stenen stapelen stevig zich daarbovenop zoveel zware vrachten til ik met mij mee van alles om mij heen zie ik er minstens twee een wankelend evenwicht dwingt tot stoppen mijn mankerende maag kan niets verkroppen…

Soms zie ik sterren over de aarde gaan Beschenen door zachte glans van maneschijn Op aarde in zij of fonkelend satijn Terwijl daarboven de hemellichten staan Als edelsteen diamant, robijn of paarlemoer Gracieus, blozend en schitterend als brokaat Geweven uit stof van zilverkleurig draad Zwevend door zalen over gladde vloer Ach ’t schone…

Al bij de oogarts wou ik niet lezen: de allergrootste E, ik zag ‘m niet staan. Ik wou al vroeg Foster-kindje wezen. ‘Wat staat h i e r nou?!’, schreeuwde de arts ontdaan. De tranen drupten in m’n jongensblousje. ‘k Had allebei m’n oogjes dichtgedaan. O! ‘k voelde dat de man nu snel ging slaan: ‘Een h o n d j e…?’, piepte ik, ‘…òf een p o e…