Alle inzendingen over Uitweg

Vosje, schenk me je vruchten vannacht, vlij je bevallig naast me neer. Je buik en schoot zijn donzig zacht, je lijfje is geurig en teer.. Geef deze krijger, vermoeid en bekaaid voor één keer waar hij naar smacht. Zodat hij niet langer in rondjes draait, verlos hem van het kwade vannacht. De port is oud en maakt me roekeloos toe laat ons…

Loop ik verder weg, Op zoek naar een uitweg.…

Soms verdwaalt de mens ziet geen uitweg uit het web raakt in paniek op het strand verdwaald een kind dat later lacht om zijn angst…

Het stormt in mijn lijf en leden lichaam en geest niet op een lijn De oorzaak ligt in mijn verleden Ik kan niet omgaan met de pijn Bepalend leed nooit verwerkt slechts diep verstopt binnen in het verdriet word daardoor versterkt Een eenzame strijd die ik niet win Hoe kon ik het zover laten komen dat ik volledig van emotie overloop Is er…

Mijn hart vol met tranen een hoofd helemaal vol Ik moet me een weg banen uit dit diep vossenhol Waar ik elke gang van ken alle, behalve de gang naar boven Want die loop ik niet, ik ren... Ik wil mezelf ditmaal beloven dat ik elke steen zal keren Bij elke zandstorm stil blijf staan Zodat ik ditmaal wèl zal leren hoe ik mij een stevige weg…

Opgesloten en aangedaan. Alsof er duizend olifanten hun gewicht op haar duwen en geen poging doen om op te staan. Pijn zal ze hebben, vraagtekens cirkelen rond haar hoofd. Terwijl sommigen veranderen in uitroeptekens, wordt ze door elk wederkerend vraagteken nogmaals verdoofd . Stilletjes koestert ze wrok tegen ieder die haar pijn heeft…

In de steek gelaten door familie, een leven vol verdriet Is waar je niet om hebt gebeden is wat je niet hebt verdient. Hier op deze plek vindt je rust, om je leven te herpakken, Ook al klinkt dat onwerkelijk, na al die opgevangen klappen. Op een keerpunt van je leven, een nieuw ingeslagen pad, Op zoek naar grip op jouw leven, op zoek naar naar…

Grijze bloesem aan de bomen Want de zon is nogal lui Wind zorgt voor een blaadjesbui Dat ik het zover liet komen Nog geen stelling heb genomen Lentevogel in de rui Schuilt onder een groene pui Zit daar koortsig weg te dromen Wisselend de temperatuur Eerder niet zo een seizoen Vreemd en anders bij mijn weten Matzes zijn bepaald niet…

Midden in het leven wenkt de dood. De dood wenkt bij het leven! Niemand wil natuurlijk dood. Een nieuwe dood staat niemand naar het leven.…

Leven met één beeld met één herinnering het ene gevoel in één nacht. Gevoel van een portret een tijdloze gedachte door één lichaam zo fluweel zacht. De verborgen angsten een wond van droge tranen verdriet zonder pijn tegen beter weten in. Met de laatste druppel van de gevallen traan heeft de transparante route een…

Een weg, geen uitweg. Ik, eenzaam en alleen. Niemand om me heen. Verdriet is het enige wat ik nog voel. Dat is mijn gevoel. Het is donker ook in mijn hoofd. Al het vuur, ook in mij, is gedoofd. Een weg, geen uitweg.…

In mijn stoutste dromen ging ik hem te lijf, met goedendag, salpeterzuur of met een ordinaire rijf. Maar ‘t zou wellicht zo vlot niet gaan, die gast heeft ooit nog judo gedaan en leerde smerige streken van nonkel Kageebee, hoe je banden lek moet steken of katten kan verzuipen in een vieze achteraf w.c. Maar kom genoeg gelachen, Vladi is…

Er moet een uitweg zijn Een uitweg De bullshit wil ik kwijt De bullshit Het lijkt alleen maar donker Alleen maar Rijk mij je hand Je hand Toon mij je kracht Toon mij Samen Opnieuw Een wolkenloze hemel Jouw hemel Mijn hemel Onze hemel - Oh Mijn hemel…

Ik zie een uitweg, althans dat denk ik. Een uitweg uit het alledaagse. Ik vind de moed, althans dat hoop ik. De moed die nodig is voor een nieuwe start. Ik denk dat ik, maar ik weet niet zeker, het risico zal nemen. Ik geloof dat ik, dat hoop ik echt, herboren kan worden. Nooit meer omkijken naar het verleden.…

gesloten lippen blokkeren de uitweg voor verkrampte woorden…

Pas op, de wegen lopen rond, mijd ze dus als -- je een uitweg zoekt.…

Ik zoek een uitweg en kom op een open plek -- waar ik blijf talmen.…

je de uitweg vindt…

Woorden die een uitweg vinden door een manke geest Het leven is geen feest, wanneer de touwtjes trekken……

uit mijn catacomben drommen driften zich een uitweg langs mijn offers die zwak de laatste adem kuchen…

Laatst vond men in een labyrint een wanhopig, verdrietig mensenkind het was zo bang want wat duurt het lang als je nergens meer een uitweg vindt…

Men trof eens in een labyrint Een heel verdrietig, eenzaam kind Wat was het bang Het duurt zo lang Voor wie gewoon geen uitweg vindt…

Tranen zoeken een uitweg emoties overdonderen onzekerheid sluipt snel onderhuids waar warmte was nu kippevel…

Ik blijf steken in een wirwar van draden. Mijn tranen zijn als de dauwdruppels aan een spinnenweb. Ik ben verkeerd ingeschat Die spin wordt ook als akelig waargenomen. We hebben gelijkenissen Al verschillen we in grootte Maar we zijn allebei intelligent op onze manier. Een spin maakt haar net om een prooi te vangen Ik ben de prooi waarop…

Misschien een eenzame droom Die rondwaalt Geen uitweg meer kent Gonst door mijn hoofd Die me troost kan bieden En me zegt Dat hij Als enige droom Ook nog kan overleven Er is nog hoop…

het voelde alsof ik in een donkere ruimte zat leegte en trillingen overheerste me een racebaan van emoties opgesloten in mijn eigen gedachten geen uitweg mogelijk…

de nauwste verwantschap is mij te dichtbij ik moet mijn aarde nog graven er is geen uitweg ga je mee? nee, ik sluit me op in een intramuraal universum dan wennen mijn ogen alvast aan het donker…

Wanend in duister woud struikelend, Door doornen gestoken Zout van tranen Ga ik door richting uitweg Wetend dat het pad nog lang is Om jou te vergeten…

Je linkerbeen op de voorbumper van de auto, stoer en zelfverzekerd poserend, niet wetend dat de executiebeulen al in de bosjes lagen, dat je slechts enkele minuten verwijderd was van je enige uitweg, de uitgelokte (zelf)doding.…

Zit in de put in afnemend licht licht zonder zonzicht druilerige regen schemert neerslachtigheid waar in de put geen plaats voor is dáár somber ik met mijn tegenspoed dieper dan diep tot ik land licht is niet meer dan een vermoeden van stip de enige uitweg…