Alle inzendingen over Veluwe

Veluws zand; grond van mijn hart trots blik ik naar je groen gordijn dat zich plooiend rust in zomen waarlangs zilv’ren beken stromen die zich monden in de Rijn. Veluws woud; als een ware kroon fier op sterke stam gedragen wiens wortels bodemloos verzinken om van het levensvocht te drinken dat in je kern ligt opgeslagen.…

gezworven Het leven leek er uitgestorven De Veluwe heeft je schwung gegeven Het landschap mocht je beleven Bent over zandbergen getrokken Herten die aan de bosrand vertrokken De Veluwe heeft z’n rust gegeven Waar jij de stilte mocht beleven Je bent er gegroeid Als kind heb je er nog in het zand gestoeid…

een onwezenlijke stilte toelichting: veluwse legende: de dansende bomen van drie…

Oud zijn er de golvende heidevelden gekaderd in ontembaar kreupelhout geen ridders meer, geen schurken, geen helden boerenvolk en werklui, nog degelijk getrouwd waar de dennen en sparren zich mengen in het loof geen kathedralen maar kerken met simpel geloof De wegen waggelen de dorpspleinen over en een melkbus markeert de rand van het pad…

veluwse wouden donker en vol gevaren zwervende heidenen als kraaien op rooftocht plunderend met niets onziende wreedheid wind kreunt door takken van sombere beuken en fluistert hees het oude verhaal van moord geweld en wetteloosheid duizendjarige eiken heilige plekken offerplaatsen de bodem doordrenkt met bloed wodan en donar rijdend door…

De veluwe. Ik wil in bad.…

De boomklever is een specht. hij hecht zich aan de stam, tikt braille in de lucht. Alles kleeft. Geen landschap onschuldig. Armando, ho! Bespieder gesignaleerd. Een dier is mechanisch. Ik, gecalculeerd in liever kijken. Rikketik, bis! fluistert mijn hart. -------------------------------------------------- Uit: 'Goed volk', 2004.…

Onder hemelsblauw wiegen smalle berken in het wuivende gras wit in geelblond een gehavende den staat eenzaam op afstand het tafereel te aanschouwen hij mist zijn familie allemaal verwaaid met de vele stormen ik loop tussen  wat de natuur te bieden heeft elk seizoen zit vol met charmes als je er oog voor hebt…

Geef dan, bij een plaag, die parel aan Veluwse zwijnen!…

in de Russische contreien waar de Veluwe veel groter is geen dronken straathond weet waarom soldaten wodka drinken.…

Er zijn vandaag controles allerwegen: Het vee dat is veroordeeld tot de spuit Komt hoe dan ook de Veluwe niet uit, Want plotseling zit blijkbaar alles tegen. Het aan de jacht ontkomen hert of zwijn Kan zelfs niet meer ontsnappen met de trein.…

de wind die ooit dit veluwse land in ijzige strengheid formeerde waait nu als een warme streling door mijn haren en mijn heide subtiele paarse geurigheid wolkt tot de verre einder…

Nu op de Veluwe geen jager meer verschijnt omdat de drijfjacht op de zwijnen werd verboden en men studeert op veel humanere methoden hebben die beesten zogezegd enorm gezwijnd maar op de bonus van bankiers en soortgenoten mag deze herfst nog wél worden geschoten…

Die enge poema op de Veluwe dat bleek uiteindelijk een grote kat. Het beest, dat iedereen heeft beet gehad, werkt dus niet langer op m’n zenuwen. Ook het kabinetsbeleid zal later blijken af te lopen met een kater.…

Reis naar de weemoed, Kanaal waarlangs ik Geleidelijk aan mijn Kind zijn heb achtergelaten En terugvind de persoon Die ik geworden ben; Tijd die niet meer Te achterhalen en In zichzelf vergleden is Met aan weerskanten ijsresten Die tot dusver de heetste Zomers nog hebben doorstaan, En waarin de gevoelens van Wie ik ten diepste…

Een meisje op de fiets in de regen, haar blote voeten op de trappers, haar doorweekte zomerjurkje ik wilde haar wat zeggen, ik nam de natte slierten haar voor haar ogen weg, maar ze sprak alleen oud-Grieks, en ik slechts onzuiver Veluws.…

Wolf op de Veluwe? Na ruim een eeuw terug? Dan toch maar zelf eens Naar Loenen gegaan ’t Gaf best een boost aan de Roofdierontmoetingskans Dat ik daar wel al Roodkapje zag staan! ……Dit thema, hier in de vorm van een ollekebolleke, is door de schrijver eerder verwerkt tot een snelsonnet….…

Vandaag breekt weer een nieuwe lente uit En krijgt ons landschap weer dat frisse groene, Bijvoorbeeld op de Veluwe in Oene Waar onbezorgd de eerste zwaluw fluit En vrolijk doorvliegt naar een nieuwe weide Om zo het mond- en klauwzeer te verspreiden.…

De bomen op de Veluwe zijn oud. De ene kenner zegt zelfs: er zijn eiken Die duizend jaren hebben zien verstrijken, Een ander echter noemt die schatting fout. Alleen Irene kan d'r achter komen; Die kan het gewoon vragen aan de bomen.…

Een dagje Hoge Veluwe, natuur! Er even lekker uit, zo met z’n tweeën We spotten zwijnen, herten, dassen, reeën De lucht hier is zo helder en zo puur Geen angst wanneer zo’n wolf dichtbij gaat komen Ik heb mijn paintball-gun ook meegenomen…

En dan de hemel over Katerveer Katerveer - Katerveer: wolken varen geweldig de Veluwe op en af.…

over het heuvelende zand groeide weidse geurigheid zacht paars uit dorre grond ingetogen veluws zomerfeest onder de verre schapenwolken de herfst regeert nu in buiigheid van regen en van uitbundige kleuren bedekt de grond met ritselgoud ademt een nevelse vergankelijkheid tot de stille inkeer van de winter…

gedenk miller en de zijnen deze canadese dode vrienden gedoofd in de bittere nacht begraven in veluwse grond in de kerstmaand van 1942 gedenk hen twee minuten en luister naar de vogels tijdens de stilte op 4 mei ze zingen de hoop op vrede hoog in het prille groen…

Ze staan er in rij na rij zo voor het grijpen Geen groots idee vermetel plan hoeft nog te rijpen Je mag er spontaan gaan rijden over de uitgerolde paden van 't Natuurpark waarin de ark van Noë lijkt leeg gelopen Sfeer en weer hoeven ze er niet te verkopen: in park 'De Hoge Veluwe'…

jij rivierde ijsseldiep ketelde in kampen meerde aan in veluws open randen toonde toch je eigenheid en in alle vergezichten kom ik je tegen ontmoet je in de borders van altijd waar jij wilde bloemen loopt bloeit in orchideeën en uit zonlicht warmte koopt ik heb je godvergeten lief meander en verander maar zing je eigen…

Tussen de vele Veluwse fokzeugen raakte ik de weg af en toe flink kwijt. Met het boze woord vanaf de kansel, in mijn dertien, veertien jonge jaren, vulde de Herder mijn lege ransel: alleen zo mocht ik kennis vergaren. En dus kwam ik in de woestijn waar alle mensen elkaars gelijken zijn; vrouwen en kamelen, zijn zij gelijk?…

Ik zag een veld vol stevige zonnebloemen, verbaasd dat zoiets hier mogelijk was en daarboven zwarte kraaien, je kent het wel, deze keer als levend schilderij van mijn beroemde zielsgenoot Van Gogh, Vincent ja, een depressieve aap zonder prozac helaas, de trein raasde voort, maar dat gele beeld raakte mij als nooit tevoren, boezemde mij angst…

Tussen woeste struiken draaft een lichtbruin dier springt soms ruisend op in zijn witte rugvlekken glanst de gedachte aan tamme medeschepsels binnen de omheinde stadskamp de snuivende hertenneus van grauwe natte beeldhouwklei vol verkenningsdrift en de fijne scherpe hoeven bijltjes die de weg banen door dichte takkenwirwar schenken…

Veluwse nachten Waar de schoonheid zal zingen Natuur zal omringen Eindeloos in tijd Het mooiste ongezien De sferen van sterren De waarheid is naakt Het licht verzaakt Zingende padden Nachtzwaluwparadijs Uilen roepen Veldkrekels tsjirpen De nacht geeft haar geheimen prijs Je hoeft niets meer te zeggen Natuur zal het uitleggen De…

Bronstig klinkt toch veel romantischer dan geil Het klinkt ook natuurlijker en nog krachtiger is het oergeluid wat het Edelhert voortbrengt: de hinde de bestijging, de bevruchting te laten mogen bepalen 't hoogtepunt van hun eenwording klinkt toch veel romantischer dan neuken!…