Netgedichten

netgedicht (nr. 43.359):

VELUWS DAMHERT

Tussen woeste struiken
draaft een lichtbruin dier
springt soms ruisend op

in zijn witte rugvlekken
glanst de gedachte
aan tamme medeschepsels
binnen de omheinde stadskamp

de snuivende hertenneus
van grauwe natte beeldhouwklei
vol verkenningsdrift
en
de fijne scherpe hoeven
bijltjes die de weg banen
door dichte takkenwirwar
schenken
het bekende parkwezen
spottende wedergeboorte
bij krakend gefluister
onder eiken en pijnen.