Alle inzendingen over Verloren jeugd

Mijn leeftijd verraadt Een onbemiddelbare crisis Ik solliciteer mezelf naar De uitkering die ik verdien Men zegt dat arbeid adelt Maar ik ben opgezadeld met de vraag Naar reeds lang verloren jeugd Werken is een deugd, dat wil ik graag Maar ja, deze meneer wil wel En krijgt geen enkele kans, Vijftig-plus krijgt een Judaskus.…

jeugd en een kortstondige toekomst going downhill…

In het spoor van de tijd lopen herinneringen hand in hand met de kiezels van een verloren jeugd Uitgehouwen staat jouw naam in de marmeren steen, scherp doch geslepen kijken levenloze letters mij aan, verwonderd lees ik reeds begraven tijd In dorre grond dorsten plantjes naar leven, spookachtig verlicht door een kaars, smelten voor…

blank en rood van liefderozen nu Bloeit weer de tuin van mijn verloren jeugd, Door storm en stortbui leeggeplunderd ruw. De blauwe balsemlucht is juniluw, Elke adem hier wordt paradijsgeneucht. Vol is mijn hof van vogeltjesgekweel En zoet geroep van duivenroekedoe. Een springfontein straalt óp met kleurgespeel.…

Ik ben er weer geweest, …mijn oude thuis weer even aan verledens wonden rijten het gevoel van verloren jeugd stak als een puntige paal door mijn hart want wetende dat dit slechts een tijdelijke euforische belevenis zal zijn. Het wellekom was hartverwarmend, en tranenvreugde in emotievol dialect.…

jeugd en toekomst en hoe ze allemaal hebben geleden en besef dat het nooit ondenkbaar is een stap terug naar zo’n grijs verleden ik heb de oorlog niet gekend ben blij vandaag te leven en kennis van oorlog aan den lijve mis O God wat ben ik verwend…

verloren jeugd verwerkte jeugd levende ouders verloren ouders levende partners overleden partners gekregen kinderen verloren kinderen volwassen kinderen kleinkinderen aangenomen kinderen dieren, honden, katten, poezen, kanaries huizen, appartementen met of zonder tuin, balkon auto’s, campers, boten, racefietsen in de slappe was of alles…

In vruchteloos trachten zal geen drukte beklijven. Pogingen zijn ijdel om verlaten leegte te verdrijven. Geheugens van ernst gewist, tussen verplichting en berusting ingeklemd. Feesten en beesten, pas veel later weet je wat je hebt gemist.…

ik zie de livestream een kamer, plenair zit men daar vliegen af te vangen ik verbijt Verbeet, wat een tang van een wijf is dat, laat toch eens uitspreken jong geleerd zou oud gedaan moeten zijn maar daarbij verloor men het kind uit het oog…

Het onderwijs -speciaal of regulier- Heeft altijd ergens iets van te verduren Het dreigt wéér op een afgrond aan te sturen Daar het er somber uitziet op papier Gelukkig kan men- naar de tijd zal leren- Hierbij steeds minder kinderen duperen…

- 't Is heimwee, heimwee dat u kwelt, 't Is heimwee naar uw jeugd en ge snelt De drempel over om uw verdriet Te vergeten, maar 't leed vergeet u niet.…

mijn jeugd verloor toekomstdromen dagen naar morgen gelatenheid waar hoop verscheen als tranenwens in stil verlangen gefluister wordt hoor ik mijn vragen zichzelf herhalen elke traan wil haar wens beleven in jeugd…

het kind in mij draagt me door avonturen heen terug naar veilig thuis waar jij nieuwsgierig naar tweede jeugd mij in verloren tijd binnenhaalt…

Verloren dromen Levend in de nacht Vervlogen dagen Jaren Eeuwen Verborgen schatten Liefde Jeugd De tijd staat stil De stilte leeft Schaduwen van mensen Mensen uit mijn dromen Dromen verloren In de stilte Van de Eeuwigheid…

Als je wat ouder wordt zijn dingen anders wat krom gebogen lijkt is recht gelogen zoete koffie heeft plots geen smaak wat zoute soep was is nu flauw en zo gaat de lijst door eigenlijk is alles anders dan daarvoor en zo kijk ik ook naar ons zijn we nog zo doldwaas verliefd staan we snel even op uit bed heeft de één de koffie al gezet…

Huilend hart vervuld van smart uiteen gescheurd verdrietig verscheurd Verloren gaande jeugd uitgevlogen vreugd weggevlogen kind zijn mijn hart doet pijn…

Verloren onschuld van de jeugd, gegeven één moment van vreugd. Gelaten het leven zoals het was, verleden onder een stolp van glas.…

Bloemen en jeugd zijn opgenomen In een wit glanzen; ons hart is ontdaan. Zij moeten tot het grote rijpen komen, In wijde stilte wezen, en voortaan Zwaarder leven, en schielijk verloren Gaan aan zichzelf, aan alles vergaan. Bloemen en jeugd ... een kort rood gloren Zien wij langs onze tranen slaan.…

Tracht het leven nog mee te doen met een nieuwe tijd, maar ten koste van zijn oorspronkelijkheid strijdt de eeuwige jeugd een verloren strijd.…

een zucht heel zacht het hoofd gebogen op zoek naar zichzelf door tranen heen verloor zijn jeugd in toekomstdromen een pijn ontstaan die nooit verdween in het zoeken naar liefde woorden van troost kwam nooit het geluk tot jij verscheen…

Een leegstaand ministerie en kantoren, en in Breda ook die gevangenis, we zien dat er gelukkig veel opvangruimte is, voor Oekraïners die hun huis verloren. Maar hebben we dan jaren liggen slapen, voor onze jeugd is er geen huis, en voor een dakloze is het ook niet pluis, zo menigeen ligt in de kou op apegapen.…

Het leven dat toen zoveel bood en zoveel leerde, leerde mij ook hoe smartelijk de liefde zijn kan, toen het lot zich onverwacht tegen ons keerde verloor ik haar, toen mijn jeugd en werd man.…

Die huizen zijn wel 't meeste schoon waar Kristuskoppen op de muren gladharig naar de zoldring turen, de meid draagt er een doornenkroon.…

Dit is niet de stilte die ik voelde toen mijn jeugd een andere wending nam geluidloos in mijn ouderdom vol weemoed en verlangen dit is ook niet de stilte van verloren vriendschap of liefde die een loopje nam geluidloos in mijn hartstocht vol melancholie en hunkering dit is de stilte van jouw gestorven dood in heimwee die geen weerklank…

noem mij een reden waarom het belangrijkste in het leven zomaar pardoes genomen kan ik kan en wil ze niet verzinnen er zijn geen passende woorden om het verdriet uit te drukken als de passie wordt vermoord die de roeping van het leven is verloren en verward voel ik mij nu het gevreesde ongelooflijke juist wie jeugd steunen willen in het…

Een klein stukje land waar het veilig is Na een avond Halloween besef je wat dollen is En wat de werkelijkheid is wat hier geschreven staat Daar laat ik veel Halloween achter maar ook van heel veel waarde Ik hoef geen wedstrijd te winnen geen gat te overspringen mezelf hoef ik niet te bewijzen En daarom zeg ik genoeg geouwehoer in niemandsland…

de tijd rekt dagen laat seizoenen op elkaar van mijn jeugd naar ouddom rijken zo grijs haar de wind doet strijken tot een stil verloren herfst gebaar aanschouw ik jaren voor de kachel vonken starend naar veel meer vlammen die niet willen doven die mij nog in groei beloven naar een zomers roodvol wederkeer…

Dwaal verder door bekende straten op zoek naar een tijd die voorgoed verloren is gegaan…

Terwijl ik mezelf nog zoek, Niet weet of ik het nog wel ben Die zijn eigenheid ongemerkt verloor Aan de waan van de dag, het jaar, Kijk ik met doffe ogen Naar het verlaten landschap Van mijn jeugd - Vasthouden heeft geen zin meer, Al het nieuwe wordt oud, En heeft alleen een nieuw begin Waarna alles weer verglijdt In minuten,…

Langzaam sterft het Wad een stille dood waar het eerst slagvelden overwon van het wassende water ligt het sluisje er verslagen bij waar eerst vissersboten aanmeerden drijft nu een leeg flesje bier toch kom ik iedere keer terug naar mijn Wad en kom ik tot conclusie dat ik hier mijn jeugd verloor…