Alle inzendingen over Verovering

Wat er in je om gaat Weet ik niet allemaal Dat je er voor staat Blijkt wél uit je verhaal In je eigen kracht Luisteren naar je stem Jezelf in je macht In je antwoord ad rem Voor mij ben jij echt Een vrouw met allure Je maakt indruk op mij Puur vanuit het pure Je schenkt uit de bron Laat het zelf stromen Vanwaar het ooit begon Om…

Wat Duitsland in de beide wereldrampen Van Wereld Oorlog I en Wereld Oorlog II Helaas niet lukte (want de rest werkte niet mee) -Europa onderbrengen in hun Kampen- Wil Merkel nu alsnog introduceren door Grieken te beheersen en beheren…

kwam zei ik dat een nieuwe betovering en verovering mij zo veranderd had…

Mijn liefste, ik wil jou niet veroveren, maar -- opgaan in jouw vuur.…

Zo nu en dan tel ik mijn zegeningen bij tijd en wijle somtijds af en toe cassettes vol juwelen zegelringen misschien breng ik ze naar de kringloop toe Heel zelden draag ik mijn verlovingsringen als ik een vlucht boek met frans avia of bel italia, doet er niet toe dan maakt mijn hart een sprong en hoor haar zingen die ene hit van abba, waterloo…

Een versobering is een verovering op minder hebben meer laten wegebben om te realiseren jezelf te leren niet te verliezen 'n keuze te kiezen…

Een wijle was zij uit het zicht verdwenen Mijn lichtgewicht, mijn transparant insect Vliesvleugelige hymen-optera Mijn glanzende conura montezuma Familie van de bronsgekleurde wesp Chalcidiae, met lange smalle tenen De montezumakwartel cyrtonyx Schijnt laatstelijk gespot, van heind en ver Gevlogen van de kust van Florida Familie der odontophoridae…

In een woestijn van gedachten Kwam een wervelwind opzetten Terwijl hij mijn hart zou veroveren Vergat ik wie ik was En stond ik verstijfd Ten midden van vliegende zandkorrels…

wanneer ik voor je viel weet ik niet meer de blauwe plekken op mijn knieën zijn al geblondeerd maar ik denk dat het was toen jij mijn lach uitdaagde jouw lippen te veroveren in die warme lange nacht die geen mondjesmaat verdroeg toen we samen het leven lieten voor wat het was en de hemel raakten zonder te sterven ~…

verover mijn hart de slotbrug is weer naar beneden gelaten de deuren staan open ik kan je beloven de schietgaten zijn onbemand gelaten laat mij hopen dat je mij weer wil innemen ik was zo verward laten we dat wat zo fijn was opnieuw een kans geven…

Donkere wolken angstaanjagend veroveren ze de hemel verduisterd licht alles donker overspoeld met zoute tranen Plots een zonnestraal aarzelend nog tranen drogend met haar warmte…

Je wilde de wereld veroveren, Voor mij, als ik het je vroeg. En als je kon toveren, Dan had je het gedaan. Omdat je met mij door wilde gaan. Twee gouden ringen, Ons toegezonden. Waren de dingen, Die ons voor altijd verbonden.…

Een simpel spel Land veroveren Onverwacht, heel snel Wit/zwart, ballen toveren Belangrijk, de hoeken Middenrif Doe ik uit de doeken Zet een zet met gif…

ik zie je nog engelen in de sneeuw het groen onder de witte deken met vleugelslagen onthullend nog ongerijpt nu vlinder je in het zand gracieus heuvels ruggend en met een sierlijke armslag warm vrijheid veroverend zo zongerijpt…

Ik kan er niet meer tegen Grote mannen met lang blond haar Wat doen jullie met mij Ooit kwamen de Vikingen De zeeën afgevaren Om ons te veroveren Doe geen moeite Alleen de aanblik al Van jullie nazaten Volstaat Om mij uit het veld te slaan…

Barricades te hoog om te veroveren. Mijn hart, verborgen achter een wand van gekwetste dagen. Herinneringen die geen herinneringen mogen zijn, doen zich te goed aan open wonden die niet willen helen.…

speel je bal maar over verover vrij het land dat je tegen stond hier ligt de grens maar stop niet bij dit ommuurde verzonken graniet ga niet denken dan verdwaal je hier geef bewegen aan de angsten van je voorgevoel en spring de diepte in…

Ontmoedigd en verbitterd de grens van opgeven nadert Je kijkt de dood in ogen noch bang, noch verslagen verover je de overwinning wat je nederlaag betreft zelfs jij had een keus leven of dood…

de hond moet zwart zijn en meedogenloos en alleen oren hebben naar woorden uit een godvergeten taal die niemand verstaan laat staan uitspreken kan behalve ik draag een hoed en een riem en mijn vioolsnijdersmes en als ik lach kijk niet naar het geblikker van het scherpgepunte staal in mijn mond pas op voor de tanden die ik onverbiddelijk…

Maar gij weet, had ik een van die wensjes, Dat ik alle mijn lusten allensjes, Waar gij mij nu om verlegen laat blijven, Makkelijk weten zou dore te drijven; En en wilt gij mij geen wapenen gunnen Die u zelve veroveren kunnen.…

Hij is na zijn verovering getrouwd. De bruid is mooi en heeft een hart van goud.…

Ze sneden de spanning in hele dunne plakjes om te serveren bij de thee het was een harmonieus spel tot de grootste gemene deler een doorbraak forceerde waarop hij probeerde op zijn zwarte paard de dame te veroveren die hij zag als koningin torende hoog boven haar maar adem schoot tekort toen hij voor haar viel zij hem tenslotte kuste…

De octopus wordt verscheurd in vele stukken, de verovering, is nabij. Imposant hoe de zeehond met haar prooi worstelt. De vangst kost wel even tijd, maar dan heeft ze ook wel wat. De natuur, soms wreed maar verbazingwekkend. Foto Hanneke van Hattem van Velsen…

Te water laten moedigt aan.. langs woelige golven gekomen zijn de dromen van het bestaan dat zijn vruchten laat groeien in het hart van de verbeelding de geschiedenis wankelt terwijl jij en ik willen geloven in een beleving van beloften bij onze liefde en beider hoop gedragen aan zelfde ringen doen ze wat wij niet weten een rondedans…

Ook Jezus kon dus als de beste toveren, Maar dat was slechts om zieltjes te veroveren.…

verover de leegte in een stenen woestenij treed buiten de gebaande paden van een bloeiende boomgaard poog te verdwijnen in het wiegende korenveld voer het scheermesdraad naar de bodem van je hart zie de wereld door een waas van tranen…

je glimlach had magie diepte zinnen uit hun lethargie liet ze dansen door betovering ogen sjansten in verovering de dame boeide passie gloeide ik moest helaas het feest verlaten mijn partner kreeg haar glimlach in de gaten…

je glimlach had magie diepte zinnen uit hun lethargie liet ze dansen door betovering ogen sjansten in verovering de dame boeide passie gloeide ik moest helaas het feest verlaten mijn partner kreeg haar glimlach in de gaten…

het moest ervan komen want van alles had ze niet eens benul of denk je deze dag zal het verfraaien avonden een ruimte vol van dwazen veroveren land vooringenomen met deze onontkoombare schaduwen er tranen meer ogen wij die verwonderd zijn over elke nacht wij zijn al blind…

ik schep deze letters in de schaduw van mijn hand het licht spreidt zich rond schokkende contouren van linker naar rechter kant als vreemde figuren veroveren zij het papier geven dimensie aan mijn woorden of leggen zij de werkelijkheid in de luren die mijn pen behoorde…