Alle inzendingen over Vliegen/spel/landing

(zoals de tijd vliegt) spelenderwijs veinzen dat je kunt vliegen met wat geluk een zachte landing in het zand…

Kijk wat daar door het luchtruim schiet Nog doelbewuster dan een kogel Als Jonathan boven de branding Eeuwig te vliegen zonder landing…

ik zag het koren vannacht dromende rogge en gerst het graan in onze liefdesherfst op deze velden volgeel zag ik het vanmorgen rond vijf uur zachte ogen in wiegende wei op het vruchtbaarste land in de rode bries van liefdeswinden die zijn bestemming bereikt als een perfecte landing op onze lippen van de dageraad…

landing onder vrolijk gesnater…

Vliegjes dansen nou eenmaal om het vuur mensen aanschouwen slechts dit spel.…

Hij dacht:"dat gaat zomaar niet, Ik vlieg wel weer naar buiten...…

Wazig en verdoofd lees ik de woorden die als geregen koorden zwiepen in mijn hoofd. De letters zijn als druppels die één voor één doordringen tot mijn werkelijkheid. Ze schudden me door elkaar met een wild gebaar van frustratie. Emotie zonder tolerantie voor mijn fragiele ziel. Ik weet opeens niet meer waarom ik voor je viel……

Fietsen, steppen, rolschaatsen, verstoppertje spelen met de jeugd van toen, ach wat zouden we het nog graag in beperkte mate overdoen. Maar fietsen, tja dat gaat niet meer, steppen dus ook niet rolschaatsen kun je wel vergeten, dat wordt 'm ook niet. Knikkeren, nou ik kom nooit meer overeind, dus dat spel is bij voorbaat ondermijnd.…

kleuren vliegen speels alle richtingen elk moment een om in te lijsten…

je rolt het leven op slechts een touw geknoopt aan stokjes maakt vaart en gaat de hoogte in nog bibberend en losjes je landing is een kunst op zich waarbij de draad vaak wordt gemist dan rol je stuurloos weg door kant en wal gestopt het spel is uit jij bent gedropt maar zij die aan de touwtjes trekken oefenen het lussen en…

beter onder de knie had kon ik enkel nog eens wuiven naar jouw echo in het raam en naar je landing turen leunend over de rand…

had kon ik enkel nog eens wuiven naar jouw echo in het raam en naar je landing turen, leunend over de balkonrand…

verenpracht onvindbaar haast omdat je meestal lacht verbergt zich een kleine, grote held voor wie alleen het vliegen telt ik hoor en herken je telkens weer moed en vlucht verpakt in hartezeer…

Het is de vlieg die zich kwiek in de poten wrijft na een gigasnelle landing. De wellustige voet die zonder erg zijn poot streelt en niet het ademende been van een ander. De zachte schuierharen zijn het bij het wegvegen van kruimels evenals de kleine vingers die een toekomst van papieren bootjes vouwen op de vlakste zee.…

Zomerbroek zoekt bloemtjesjurk om buiten te spelen. Kampvuur - twee gitaren praten met elkaar. Vllinder maakt een landing op haar bloemetjtes jurk.. Kwal op het droge - kinderen prikken met een stokje op zijn rug.* Hete zomerdag - vissen drijven boven vogels zwijgen. Golven - zij dansen de verte dichterbij.…

soms in mijn dromen vlieg ik hoog door de lucht niemand houd mij tegen op zoek naar hemels geluk door wind gedragen zweef ik als een vogel vrij van alle zorgen zoals een doelgerichte kogel zweef ik over steile bergen, duik in diepste dalen, vlieg over blauwe zeeën, niet bang te verdwalen in hogere sferen komende wil mijn…

wachtend op de landing van zuinig licht dat smelt als adem hervat zonder longen te schuren warmte die ergens een bron heeft in afgesloten toestand met voorafgaande toestemming…

Geef me het antwoord op de niet gestelde vragen; de opgehoopte hunkering van nooit gestold verdriet. Geen zichtbaar einde tunnelt naar de einder en slechts onnozele kinderen zien nog een opening die nooit werd gedicht. De vraag staat nog open nu de woorden ontbreken die kunnen omvatten het ont-hoopte verlangen naar een zinloos gedicht…

dit zijn jullie vleugels , vlieg vogelvrij! plus est en vous! laat je door niemand knechten. weet dat voor jullie the sky is everywhere dank voor dat ontzettend vertrouwen ! vader en moeder allebei.…

Het regent namelijk dat het giet en echt: dan zie je de vogels niet, laat staan dat je ze ze vliegen ziet!…

Zuidenwind wieg wieg de bladeren vlieg maar vlieg vlieg naar Laren Zon schijn groen Zon groen wemel weer zoals toen Groene hemel Bladerzon wandel over Mama's japon met bont getover Zuidenwind zie Mama aan zie haar blauw lint en trek eraan Even talm met haar zwart haar te spelen kalm even maar Wijd open ogen val toe…

Ooit dacht ik te vliegen te zweven in oneindigheid maar het lot bedroog mijn dromen Nu vormen de woorden een spel een suggestie om het werkelijke leven te veraangenamen, niet te veranderen de dood wat langer te laten slapen in zijn poortwachtershuisje aan de grens Het spel heeft zijn eigen regels die je beter niet kunt aanpassen anders…

Ik gun het je om te vliegen tot ver in 't heelal, tot ver boven de hoogste top; en te zweven langs berg en dal, met een zachte landing verderop. Genietend van het uitzicht over 'n uitgestrekt gebied waar je alles overziet. Starend naar de zonsondergang waar je je levenslang naar hebt verlangd.…

Mijn gedachten en gevoelens worden de vrijheid geschonken en vliegen weg als mijn glimlach zich uitstrekt over mijn hele lichaam. Vanuit een diepe diepte wordt er dan een spel gespeeld met de vruchten van blijheid en diep vertrouwen.…

Maar weet niet hoelang de landing nog duurt... Blijf vertrouwen houden en wacht rustig af. Intussen geniet ik intens van elke seconde die ik leef. laat de zaken rustig op me afkomen en bid dat ook jouw hart binnenkort betoverd mag worden en veranderen in een oase van innerlijke vrede en warm geluk.…

Op straat ben ik mezelf niet, daar loopt Coen Zo vlieg ik langs de stoeprand als linksbuiten Mijn schijnbewegingen zijn niet te stuiten Tot ik het bij de voetbalclub mag doen Eén wedstrijd op die droomplek speel ik slechts Want er is 'n probleempje; ik ben réchts.…

De spotter langs de landing-strip ontmoet er Gelijkgestemden, turend op de baan Veel huiselijke fans zijn al voldaan Met een simulator op de thuiscomputer Met bijna alles wat zo'n Boeing ook bevat En in de stoelzak zelfs een eigen blad…

nu de zomer doet alsof ze pas gestart is grijpen groene bladeren hun kans om zich helemaal vol te zuigen met leven zodat de landing, voor wanneer ‘ie dan ook geplant staat, aanzienlijk zachter zal zijn…

In het thuisland van de heimwee tijdens verregende al lang vergeten zomers bij het verdwijnen van mijn zonderlinge gedachten om van mijn innerlijke rust te genieten kijk ik naar zwaluwen in de lucht om mijn bewustzijn te verbazen zie ik ze vliegen ik zie ze vliegen zo dat de zon voorgoed voor God kan spelen strak in blauwe onmetelijke…

ik heb vannacht gedacht verder dan kozijn niveau ik betaalde voor een zonsondergang hield mijn hand niet op de knip ooit schreef ik in mijn dagboek ik heb mijn langste tijd gehad de wens om zee te zijn spoelde af en aan toen schreef ik in mijn dagboek: ik heb mijn langste tijd nog niet gehad nu ik aan de grens gekomen ben de grens van…