Alle inzendingen over Waar de tijd blijft

Tik of tak meet tijd waar de tijd blijft, goeie vraag is het toen, wat past?…

Waar de tijd blijft? de tijd was er aldoor, wij waren in de onbewuste wakken niet bij de tijd.…

Ook dit jaar gaat veel sneller dan ik van een jaar verwacht en ga op zoek naar al die vervlogen dagen van weleer Met de tijd zelf is niets mis maar ben niet altijd bij de tijd ontsnapt soms aan m'n aandacht en hij gaat zonder mij voorbij Wat ik niet bewust meemaak en mij niet kan herinneren doet de gevoelsduur verkleinen Doornroosje…

t.w. affectie: liefde en genegenheid heb ik alleen met mijn levenspartner, mijn man, mijn maatje en ook met mijn schoonmoeder, haar nieuwe vriend, mijn schoonfamilie maar de rest, die van mijn 'eige' en die van de moeder van mijn dochter, zeer, zeer moeizaam en zij, meervoudig gehandicapte Giulia, draag ik in mijn hart maar van zorg naar bezoek blijft…

De vogels vertrekken en waaien door de lucht ik zwaai hen uit het zicht en wens ze een goede vlucht als het een beetje meezit zie ik ze volgend jaar terug.…

Er wordt gezegd dat de tijd vliegt Maar wij zijn het zelf die langs de tijd vliegen. De tijd blijft wij zijn het die gaan...…

Bij ons is er op dinsdag nooit malheur Het alomtegenwoordig panorama Der actualiteit voorziet in drama Doch niet op dinsdag, au jour du bonheur Ook onze sonnetteur wordt teruggefloten Ons podium blijft zelfs voor hem gesloten…

vogels vluchten uit de stilte van het huis zelfs verborgen zwervers sluiten 't gemijmer in de ramen en 't geschrijf naar hun geliefden die het verleden vulden toen de bomen nog rechtop hun handen op de horizon legden planten verdorren vanuit alle hoeken hun geroep wordt niet meer beantwoord en zelfs de buien worden naar een botte kist gedragen…

De bard werd tachtig en vereerd Zoals dat past, krom en wel veert Hij weer op en werpt de linten van zich af Feestelijkheden zijn een straf Voor wie met Datheen en Calvijn werd grootgebracht Men spoelt met wijn en sterker drank Die keel niet schoon ontstoken door de klank Van psalmen uit de folianten van Johan de Heer Wat je verliet komt…

Al oogt deze dag somber en grijzer dan grijs, gelijk onze handen aarzelend met aanrakingen we ademen, het is zo onmogelijk niet van elkaar te houden, te weten we slepen als net met helende blikken elkaar dit tij en tijd door.…

Onbegonnen Tijd Waar ik dwangmatig naar schrijd Blijft uit Leven strijd…

Een Arabier werd er op aangekeken Dat hij hier was gedropt als terrorist En dat men zich daarin niet had vergist Is onlangs in het zwembad wel gebleken. Want daar heeft hij zo goed als poedelnaakt Met veel geweld een bommetje gemaakt.…

En dan die ene foto, waar de tijd is vasgelegd, waar geen mens meer naar kijkt, geen woord over wordt gezegd.. Die ene foto, waar de tijd lijkt stil te staan, de mensen verdwijnen, Die foto blijft bestaan...…

stel de tijd gaat snel jij bent evenwel duidelijk sneller hoe blijf je dan in 's hemelsnaam bij de tijd sterker nog waar blijft de tijd…

Mensen die van ons houden waren erg met ons begaan Vanuit een plekje in de hemel hebben zij hun werk gedaan Ze hielpen het lot een handje maar hebben wel even gewacht Totdat het tijd was voor de ware en het lot ons bij elkaar bracht De tijd stond letterlijk stil tijdens onze eerste zoen En zo verraderlijk snel gaat de tijd als we samen…

de tijd daar geen vat meer op heeft alles zelf doen onweer in de lucht als vuurwerk of…

Wellicht dient het zich aan zonder inhoud, vandaag of morgen, op een andere wijze wellicht, vroeg of laat, bij wijze van tijd tot tijd Wellicht is er niets, ook daarna niet, wat blijft is een huid van marsepein, een leeg harnas, misschien iets van liefde, een herinnering zo je wilt Wellicht is er een vooraf, wat het ook is, waar…

De tijd vliegt voorbij De tijd kun je niet vast houden De tijd glipt zo door je vingers Ook al maak je een vuist Daar verandert niets aan De tijd is alles De tijd is niets De tijd is verstreken De tijd is voorbij De tijd is nu Tijd is razend snel Tijd is onbelangrijk Waar blijft de tijd…

Waar is de morgen? Als je er zo naar verlangt. Waar blijft de eerste stap? Tot ver weg van zorgen. Waar is de map? De wegwijzer? Als je vanbinnen verbrandt. Waar blijft de morgen? Als de tijd niet verder gaat. Waarom blijft ze verborgen? Of net altijd te laat. Ziet ze ons niet zwoegen? Of verdrietig in ons bed.…

De wil om alleen nog maar in mezelf te praten, een wereld waar alleen wij samen zijn. Vragen om hulp lukt niet mijn stem vergaat in het gebulder van de gedachtenchaos. Realiteit en verbeelding mengt zich tot een wazige drab waaruit het monster kwam. Ik ben bang.. Niet voor het monster nee dat niet.…

ik is ik, want ons is verleden tijd, waar toch een stukje van in het heden blijft. mijn fysieke tranen al lang gelaten, maar het hart, dat rouwt nog altijd.…

Mijn hoop is niet meer op de Here gevestigd Niet op de Here, Here En ook niet op zijn vader de Here God Maar op m’n 'eige' M’n eigen ik Waarin een hoop, hoop En dat is goddelijk veel Wellicht wel hopeloos veel Maar er is ook een hoop, een hoop ellende…

Waar ik ook ben Ik vrees geen enkel afscheid Jij blijft bij mij dat is verweven met de tijd…

soms breekt stilte scherven uit de tijd kartelen de randen gevoelig tot onenigheid in samen lijmen blijft het schrijnen waar is stilte wie geef jij verloren tijd…

Waar is de tijd? Hij lijkt te zijn verdwenen Alles vliegt voorbij Waar is de tijd gebleven? Gisteren nog daar, overmorgen weer hier, Waar was ik eergister? Was ik daar of nog steeds hier?…

Voorzichtig schieten kleine sprietjes uit de koude wintergrond omhoog alles wil de lente begroeten bloeien in de kleuren van de regenboog. Rood en geel gekleurde tulpen blauwe druifjes en gladiolen alles zal in bloei weer staan potten vol met paarse violen. Zonnestralen geven warmte weer als we zitten in de zon zomaar even op een bankje…

Zon, brandende zon. Frisse, verkoelende wind. Een eindeloze lucht, strakblauw en zinderend. Heel in de verte piepkleine wolkjes. De aarde zucht, de aarde smacht met al haar poriën naar regen. De zon vervolgt zijn weg, zich niets aantrekkend van ons verlangen, onze inmense behoefte aan regen en nog eens regen. Rode, purperen en oranje…

Waar blijft het grote nieuws dat het allemaal toch zin heeft? Wanneer breekt de stilte en kom ik weer op dreef in mijn vertrouwde ritme van dit en dat en hier en ginder omdat dat zo mijn aard is en ik jou daarin ontmoet?…

Wat mensen zoal bezighoudt aan tijd kauwen op een dag denkt zich aan me voorbij vermeit me in stille triomf. Zo iets al een bedoeling had zijn zij het niet geweest. Zo iemand nog idealen schept zullen zij het niet worden.…

Zonnebloem, schitterend licht Dat deze zomer alle kanten op Spat, het licht doet schijnen Op de donkerste plekken, Zelfs je schaduw is mooi - Als de zomertijd voorbij is Zullen je gele veertjes Roemloos in het vooronder Verdwijnen, maar je schaduw Blijft, en landt rechtstreeks In mijn hart, verlicht mijn Allerzwartste nacht…