niets blijft er nog over
vogels vluchten uit
de stilte van het huis
zelfs verborgen zwervers
sluiten 't gemijmer in de ramen
en 't geschrijf naar hun geliefden
die het verleden vulden toen de bomen
nog rechtop hun handen op de horizon legden
planten verdorren vanuit alle hoeken
hun geroep wordt niet meer beantwoord
en zelfs de buien worden naar een botte kist gedragen
uitgelachen door de barbaarse dood
die geen enkel mooi woord loslaat
niets zal het licht nog wikkelen
rondom de dag en het avonduur
het evenwicht onbestaand
Geplaatst in de categorie: psychologie
TOEN DE BOMEN NOG RECHTOP HUN HANDEN OP DE HORIZON LEGDEN.