Alle inzendingen over Wortel-Kolonie

De dotten van sneeuw liggen als een donsdeken over de Kolonie. Koninklijke dreven, zwart en wit in de nevel. Doodgewoon fietsspoor. Kruisen van zwervers rijzen vaag op uit de sneeuw. Vinden zij hier rust? Krater van de crash, omgevormd tot een stil ven. Verzacht het de dood?…

Uit eierenproductie van de oude koningin geselecteerd heeft zich dan reeds de opvolgster van de kolonie gepresenteerd. Zo is de bijenkolonie gered en wordt het leven voortgezet.…

. --------------------------------------- Uit 'Voor ons, de reizende vlezen rots' van Ans Wortel (1929 - 1996, schilderes en dichter)…

Omdat in de kolonie Suriname Het volk ten tijde van de slavernij Verkocht werd voor een appel en een ei Komt er een monument om ons te schamen. Nu gaan slechts voetbalspelers uit dat land Voor veel meer geld als slaven van de hand.…

Berust in mijn gedachten achterwege de lange nachten van achter de coniferen mijn hoofd aan het verweren wortels in mijn ziel verstrikt als een debiel verweven in lange melancholie was ik maar als A. Jolie…

Als alle bladeren zijn gevallen en de boom weer leeg is dan vult mijn brein zich met wortels vanuit de grond van mijn hart het verleden verlaten alle gedachtes in het hier en nu maar herinneringen blijven van de bomen die tegen over mij stonden die ik zag, toen ik het licht zag de wortels van de bomen zijn spiegels van mijzelf al zijn…

nog altijd woon jij in mij en ik weet dat je nooit vertrekt wij zijn samen een geweest twee handen op een buik vier handen uit een buik dezelfde haren gelijkenis op bijna ieder vlak en nu jij dood bent leef ik met de herinnering jij blijft mijn wortel ik jouw tak…

toch ontstond er twijfel wantrouwen groeide aan de boom die zijn wortels onder haar voeten had gevestigd zij brak een tak nam een blad las de nerf en begreep…

Zwijgend kermen onze zielen in het duister van de kolonie terwijl de sneeuw dwarrelt dwaas krast ze kom binnen en onder haar keurig zwarte jas zwarte kousen hoe diep kan je gaan? roekeloos...…

Wie op het schoolplein voor de pesters juicht Zal men maar zelden strafwerk toebedelen Terwijl (zoals het helen leidt tot stelen) Zo'n pester voor gejuich altijd weer buigt Een voetbalbond die optreedt tegen koren Is dus niet vreemd. Maar domweg naar behoren…

Tussen twee snelwegen in staat de oudste boom van Amsterdam Z'n stam kent alle stemmen en alle graveertechnieken Z'n takken kennen alle winden en hebben oude fietsen, hevig onweer en kerstverlichting doorstaan Deze boom wil z'n leven in het rijke bos, waar hij vandaan kwam Het kwam er nog niet van en het zal niet snel gebeuren Z'n…

Een poging om zich uit te spreken in een zon beladen droom, wordt het begraven , in de zoom van het getij, waar het z’n voeten heeft geplant, proeft het van de natte klei, waarop de groene zoden waken, gevormd door de wortels van de tijd, die het zoeken naar de doden heeft gestaakt.…

Voor Omke Boom van machtige statuur, Wortels die zo diep in de Bodem verankerd waren, Reus die leefde van alle moois Om zich heen hier op dit Prachtige land, ons mooie Westerkwartier - Neergehaald door een Vroege najaarsstorm die Zich onverwacht liet gelden, Maar zijn schoonheid blijft, Laat voorgoed zijn sporen achter…

Ik kom uit bij de wortel En verdeel mezelf Onberekenbaar Spijt kan nooit vergaan Verdriet blijft al keer ik terug Oorsprong beheers ik niet Eenzaamheid ook niet Zelfs mijn eigen lichaam Weet niet van mijn bestaan Dit leven ken ik op mijn duim Dat zuig je er niet zomaar uit Maar leef altijd nog met de dag In mijn hart spreek ik Geef…

over velden met blauw bloesemend vlas worden schaduwen van de zonsondergang langer de beek legt de wortels van de oude boom bloot ik denk alles dichtbij weinig is onwrikbaar…

O Heer, bezorg Lance Armstrong zadelpijn, Laat hem door een kolonie wespen steken, Een steenpuist krijgen of zijn spaakbeen breken Of duw hem anders maar in het ravijn; Zo'n straf lijkt mij voor deze man het beste Die ook dit jaar de Tour weer komt verpesten.…

Soerabaja Atjeh. Hoe je het schrijft is niet de vraag. Hoe je het slijk van je schoenen krijgt, De stank uit je sokken wast, De vlekken van je broek veegt Des te meer. Soerabaja Atjeh. Keer op keer. Blik op oneindig, Handen in elkaar gevouwen, Het beeld op zijn netvlies nog gebrand. Te breken, ontsteken, te duiken, te zijn…

Als een meeuw in de mist te verdwijnen Zo melancholiek was het Indische kind Het werd in het boerengehucht niet bemind En de tropenzon wou er niet schijnen Als een meeuw in de mist te ontkomen Aan de Hollandse pot waarvan werd geijsd Verlangend naar klamboe en baboe en rijst Op een cruiseschip naar Java te stomen Het was toentertijd een…

Ik heb laatst ook excuses aangeboden, Er was alleen niet één die wist waarvoor. Ik zette het karaktervol toch door, Want "Sorry" zeggen is zóóó in de mode. Geert eist nu mijn excuses voor mijn spijt, Geert Wilders is een kind van deze tijd.…

In de lege stad ben ik een levend standbeeld – ik voel me half dood.…

Wortels verdwijnen In een berg van hooi en stro Klinkt een zacht gepiep…

wat doe ik hier wie heeft mij hier geplant wat is dit ding onder mijn voeten dat vlak lijkt maar bol is beweegt maar stil lijkt te staan onzichtbare wortels houden me neer terwijl daarboven vleugels zweven en zwenken raken voeten niet los zijn armen krachteloze mensenwieken gevangen in onmacht gedetermineerd de blik op oneindig…

kleinkind op bezoek zij graaft naar haar wortels - fotoboek als schop…

Sedert zijn dood is mijn grootvader 0 ten hemel / 0 ter helle gevaren aankruisen graag opdat duidelijk wordt hoe dat zit. Hij was vader van velen, tuinman, burgerman uit de eeuw voor de eeuw van deze of misschien wel van toen klokken nog kunstwerken waren en nieuwe techniek. Sedertdien gingen er meer, trok mijn vader zich terug, (beleefd…

Wortels die zo vaak Al te vergeefs in de Diepte naar water Hebben gezocht, Levensbron die daar Nog wel is, maar Tot op de bodem uitgeput - Hebben zich nu naar boven Gericht, zoeken het leven Nu boven de grond: Aarde overspoeld met Overvloedige regen, Rijke modder voorzien Van voedsel en vocht - Ze hebben hun weg Naar…

Zijn we niet gebaat bij een aardse diversiteit, de oorsprong in de oer wortels van intimiteit?…

met de ogen dicht zonder een vleugje licht drijft ze mee op hoge golven als een kale tak van de boom waarvan de wortels afgesneden zijn in wanhoop en pijn en wereldse schijn de eerste willen zijn…

Ouden van dagen Die maar wat graag In het winkelcentrum Hangen met hun rollators En hun snedige commentaar Op voorbij lopende knappe Dames die op jacht zijn Naar hun dagelijkse inkopen - Buiten het overdekte Winkelgebied hangen De jongeren met hun Brommers en hun blikje bier Niemand die echt blij met hen is - Slechts één…

Als vrije denker en publicist, bestreed hij elke misstand in de kolonie (wat u al wist) - schreef zelfs de Koning van ons land, maar die hield zich Oostindisch doof voor het misbruik in Insulinde. Hij had immers zélf baat bij die roof - in archieven is dat te vinden. Zijn naam is: ‘ik heb veel geleden’ en er lijden nog velen.…

het voorjaarsfeest is in volle gang uitbundig schermt het fluitenkruid de boterbloemen contrasteren geel de zuring houdt minder opvallend het midden in de rijk begroeide berm langs de idyllisch bochtige Zuiderweg hokt een kolonie witte dovenetels samen laag wit van lipbloemigen ik waan me decennia terug pluk een bloempje zuig eraan onderga…