Alle inzendingen over ZWERVEN GELOOF ARBEID

Het Jodenvolk doolt, door Mozes geleid, jaren rond in woestijn, over rotsgrond, sluit met de hoogste Heer eeuwig verbond, bij onvast leven, uit slavernij bevrijd. Flinke vaders vinden na speurend beleid schrale broedplaatsen. Daar eet hun vee gezond. Moeders draaien vlijtig schapenwol rond: kleden en kleren zijn tot handel bereid. Ouders…

Op weg door het leven Zwerven wij door het geloof. Hij leert ons om te geven Maar soms zijn wij echt doof. Luisteren niet naar Hem Zwerven verder weg van God. Horen niet naar Zijn Stem Leven niet meer naar Zijn gebod. Toch moeten wij gaan zwerven Door het geloof in ons leven.…

zwerven wil ik zwerven met mijn geest zoekend ontdekken hier ben ik nooit geweest zwerven wil ik zwerven als een beest een pad begaan door niemand daar wil ik zijn geweest zwerven wil ik verdwalen nog ’t meest als ik maar nergens aankom dan ben ik er geweest…

Het regent maar. De dag is nat de nacht ingeslopen wat weet ik ervan? waar zacht lopen en slapen dan?…

De alpinist zoekt eens rust in de Ardennen, ziet hun najaarsbos, beleeft inniger dan ooit zijn tochten door de bergen. Brabantse busreis: zakelijke gebouwen glijden steeds voorbij, waartussen vrij bosleven onbelemmerd luchtig wuift. Langzaam rondlopen, stilte beleven op de zandverstuiving, denkend aan kindervermaak, dat hier vroeger…

Zwerven naar ginds, Dolen naar her En ben je er Dan weer verlangen Naar daar – Rusteloze geest…

Inzichten zwerven rond... Er gaan besluiten vallen. Nog houdt de varen zich in. Eerst moet de kou ontdooien. Ministers ruiken compromissen. Of ze doorpakken - staat te bezien. Mensen kunnen zo treuzelen. Daar gaat Pasen tegen in: van hogerhand is besloten dat een natuurlijke dood geloof niet kan verkillen.…

Het zwerven zit mij in het bloed Dat doet een oude zwerver goed En mocht ik één miljoentje erven Ik bleef toch volop zwerven Omdat ik zwerven moet. Dat miljoen verdeelde ik dan meteen Dan ben ik er het snelst doorheen.…

Het wezen van 't heelal is energie Het wezen van de mens is zijn arbeid, Door de arbeid is de mens een deel van die Oneindige natuurkracht: de waarheid. Maar daardoor is 's mensen wezen ook strijd, Want 't voorwerp van zijn arbeid is natuur, En haar vermeestert slechts het sterkste vuur, Dus: strijd van allen zonder onderscheid.…

Waar ik zwerf langs keien gelegen in afstand houdt mijn gestalte voorsprong op de duistere silhouet die telkens een ademzucht aan mijn hakken kleeft hij reikt zijn wonderen voor me uit, doch mijn ogen zijn winters en mijn slaap streelt de nacht Soms trekt mijn mond vreemde banen en een diep gebrom zinkt dan weg in de asfalt van mijn zolen ergens…

boven het wassende water de voortvluchtige vogels een verloren verlangen welt op in zijn verweerde hart de kruiende wolken boven leigrijze golven langs de vloedlijn stapt hij over een verdronken kasteel zijn kromme vingers volgen het verzonken blauw in de verweerde atlas van overzee…

Geloof me of niet dat het liefde is, jou mijn zwerven om je heen te besparen en het hoogste, straffend geluk voor mij als je je dan warmend in honkvaster gezelschap nog eens schamper aan me denkt: 'In gedichten probeerde ze nog iets van liefde te bestendigen ja, in gedichten probeerde ze dat nog wel.' ----------------------------------…

Van d'arbeid wars, trekt gij door dorp en steê en speelt uw lied en voert uw have mee, uw dempig peerd en uw gehuifde wagen; En vraagt der wereld niets dan 't bedelbrood en 't plekje gronds waar, bij elk avondrood, voor éne nacht uw tent wordt opgeslagen.…

Wie arbeidt werkt aan zich en wie de kunst Ziet als zijn arbeid werkt zich op tot God. Zijn leven wordt een eng en streng gebod; Een strevend geven zonder éne gunst. In zijn gedachten, in zijn daden, streeft Hij steeds gedreven door dezelfde trouw, Gelijk in liefde streeft de reine vrouw, In vol geloof aan hem wie zij zich geeft.…

Zwerven Langs de helderheid Van zacht gestreelde ogen, Druppels zon in het licht ontstoken Zwerven Langs de geur Van een pas beminde huid, Blaadjes roze in passie ontloken Zwerven Langs de glans Van een blozende, speelse mond, Vleugels vlinder in de wind geopend Zwerven Langs de rust Van het gevoel van eeuwigheid, Tintelende tranen…

ik ben een heel klein blaadje tuimel langs tranen naar de grond blijf hangen bij de lente in de stilte van de velden aan de haren van een kind ik ben een krokus vlinder dwarrel met de wind op broos geloof in een zomer vol frambozen waarin ik stop met zwerven op de wangen van een kind ik ben een rozenknopje geur…

Genieten van de zon, zolang het kan of kon, want geen mens heeft me ooit laten weten, dat ik op de dag van de arbeid moet lopen zweten, en dus: doe ik niks.…

Onderwalde ogen onderlijnen apert een levenslange arbeiderscarrière Laaiend hels ging lawaai kloppen Grijnzend ongrijpbaar ritme bonken Jeugdige dromen verpulverden stilaan tot dorst verwekkend alledaags stof 'Ik werk van mijn 13,5de' zucht hij dof trots 25 jaar in den bouw, 20 jaar hier Soms spuwt deze grijze vos driftige tirades over zware arbeid…

Vandaag is de dag van het afscheid van die internationale viering van de dag van de arbeid want alles wordt anders, is al anders blijft anders, niets blijft hetzelfde, ook niet die dag van de arbeid deze feestdag was al flink tanende er wordt nog magertjes meegezongen op die vierings-dag van de arbeid want wat de toekomst brengen moge…

De dag, na de ‘dag van de arbeid’ is het goed rusten.…

Nooit heb ik je lippen gekust Zo eindeloos lang was mijn zwerven, nooit heb ik je lippen gekust, nooit aan je boezem gerust. Nooit heb je alles gezegd, zo eindeloos lang was mijn zwerven, nooit heb ik je alles gezegd, noch mijn hand op je lokken gelegd.…

En in bittre strijd Om de aarde vechten voor hunne arbeid. Over de ganse aard maken de naties Hun bonden, hun wereldorganisaties, Voor de gezaamlijke wereldarbeid, Maar die reusachtige bonden van naties, In hun vijandige organisaties, Drijft de arbeid tot nog hogere strijd.…

O overal is de goudene strijd Ontstaan uit de arbeid, sinds eeuwigheid.…

Heer, U hebt de schepping mooi gemaakt vanmorgen nog raakte ik ontroerd: werd ik er door geraakt.…

Ik weet dat Zijn Licht over mij zal schijnen bij mijn kracht maar ook bij mijn diepste pijnen.…

oude verhalen zwerven gelaten over mistige streken…

Uit de arbeid komt voort de bloedige strijd. De arbeid is 't die doet de stromen bloed Om de aarde vloeien. In rode damp van bloed Doet haar dampende voortgaan de arbeid.…

Ik wil zwerven ik wil dwalen over stenen over gras Ik wil thuiskomen met verhalen over vroeger hoe het was…

Heer wij bidden U voor gewas en arbeid Dat er ook dit jaar genoeg eten mag zijn Geef op Uw tijd regen en zonneschijn Zodat er sprake is van vruchtbaarheid. Mensen kunnen wel de zaden strooien Toch kunnen ze geen wasdom geven Ook al is dit wel hun doel en streven Maar alleen U kunt de groei voltooien.…

Populieren zon zat zou je wel zeggen als je zo hun blaren zwerven ziet…