Alle inzendingen over Zuivere zuurstof

zuurstof aangeboden, het doorbrak de sleur, het onbuigzame hart masseert tot een levendige spier, de teneur van een rustige polsslag, z’n oorsprong vindt in elk verliefd gedicht.…

Ik schuif de grendels dicht, van zeven kamers in dit hart, er bloeien zeven rozen in dit hart, voor elke kamer een, ontstaan in doornen, zonder kleur, er druppen kaarsen in dit hart, warmte en licht geeft er geen, ik zet de rozen voor elk gezicht, die ik ontmoette in de ruimten, zet de vensters en de deuren op een kier, zuiver zuurstof…

gooi ramen en deuren in het hoofd maar eens wijd open en ga maar eens lekker met je gedachten aan de wandel om daarna vol met frisse ideeën als nieuw weer thuis te komen…

Toen alles al was uitgedacht, en in wetten vastgelegd. Wat blijvende normen zijn, wat eeuwige waarde heeft. Wat moest worden opgebouwd, wat weer afgebroken. Wolken breken. Water bevriest tot ijs. Sneeuw smelt onder de zon. Rivieren stromen. Mensen worden ongevraagd geboren. Tranen stromen zoals rivieren stromen. Ongevraagd moeten wij…

Overkomt mij in werkelijkheidsdromen geen zuurstof krijg ik dan door jou sprakeloos ben ik want jij bent mijn spreken sidder bij de muziek van je stem waar ik zo van hou door je ogen verruimt mijn blik naar oneindig jij lieve ziel zuivering zo zijn we elkaars onderkomen stort je gedachtenstroom maar in mij dan word…

Mag ik je naakt schilderen met die gelukkige glimlach onder de halfduistere maan in het holst van de nacht Kan ik je fluisterend voorlezen uit het boek met duizenden bijzondere sprookjes terwijl je luistert Zal ik mijn adem zuiveren met de zuurstof uit het duister terwijl jij verder vertelt wil je nog een keer mijn naam fluisteren…

Met mijn warme handen en mijn tedere woorden, zal ik naar je toekomen en troostend jouw zuurstof proeven. Geluidloos ademend verjaag ik jouw demonen, ik wil in jouw naam zuiver wonen.…

Zuurstof reed eens door de lucht, maar werd rechts ingehaald, en zuurstof, om zijn vuist berucht, schreeuwde: "dat zet ik u betaald!" Maar waterstof, de schobbejak, was daar niet van gediend, pakte 't mobieltje uit z'n zak, en belde een wapenvriend.…

als jij mijn geest zou zijn zou je verdrinken in het onbegrip van anderen zou de verwarring die zuiverheid zaait je overwoekeren en achterlaten als een verlept en verdroogd icoon geslachtofferd door het onkruid dat zich mens noemt als jij mijn geest zou zijn zou de zuiverheid verwarring zaaien in jou…

de lotus bloesem in vervuilde wateren blijft lelie blank…

Op die hoogte, in die zuivere lucht, is het lekker genieten, van een deugddoende vrucht.…

Onze geest is het mooiste instrument dat we ooit zullen bespelen al raken we soms de verkeerde tonen maar als we met liefde blijven oefenen wordt onze geest vanzelf zuiver gestemd…

We kunnen luchtig praten En staren naar de lucht We kunnen luchtig eten Of ons uiten met een zucht Maar als je lucht te kort komt Omdat je longen niet willen Of als je dan niet genoeg lucht hebt Om gewoon eens even te gillen? Als de trap veel te hoog is Je longen kunnen dat niet aan Als zitten eigenlijk te benauwd is En je daarom beter…

Maar alleen op de meest connotatieve manier mogelijk zodat geen enkele woordenboekdefinitie een kans maakt om te beschrijven hoe je longen zich vullen met de meest zoetste rijkste zuurstof mogelijk... En je toch zo ademloos laat zijn.…

Ons leven duurt maar even. Allemaal gaan we dood. Koffie laat ons leven.…

Ze zullen zuurstof inzuigen op het mos. Ode aan de bomen. Ode aan de groene levensbron. Zuurstof voor stikstof zal ons goed bekomen als de bosreuzen levenskracht produceren onder de zon.…

De kransslagader baseert mijn zuurstof op jou rijk ritmisch leven.…

Licht is waar jij gebleven bent en ik verdwaald mijn schaduw zoek. Kijken is waar ik zie en weet wat ik zal verliezen als je gouden ogen mij vergeten en ik mijn levenloze schaduw vraag wie ik ben en weet waarom jij nooit zult antwoorden met de naam die me zonder gebeden altijd gelukkig maakt.…

ze schrobt zorgvuldig schilfers balsemt ritueel nieuwe krachten met het oog op de maan als bondgenoot van het leven ze wenkt naar de zon nodigt haar warmte uit zonder schaduwspel van heden of verleden schrijdt verder door de tijd drukt elke voetstap in het zand en vormt een spoor ze noemt het hoop…

Als de twijfel een lijf heeft van botten spieren en nieren een tweede wezen in je hoofd dat gedachten kapot denkt van zal ik kan ik en hoe zal die ander (die vermaledijde ander) als longen vaker aarzelen het hart een slag wacht de ingewanden weifelen de lever niet vergeten kan en zelfs de blaas het verleden niet loslaten wil –het lijf kortom…

zonlicht maakt haar sterrenlicht vol straalt in haar gezicht komt samen in haar ogen en straalt op ieder die haar ziet haar aankijkt in haar ogen onverstoord en het lied dat ze zingt echt hoort zo zuiver luister maar….. en huiver…

creëert verwijdering in plaats van begrip mensen kleuren zichtbaar blind onttrekken zich van het luisteren naar daar de voile het uitzicht troebleert laven zij zich aan gefingeerde waarheden tot in het avondrood…

(haiku) de zon en de maan waar is je hart is je schat zie de lelie aan…

als korrels zand glip jij langzaam tussen de vingers van mijn hand spoelen jouw laatste woorden weg als de zee vervaagt in 't zand zoek jouw ogen in de sterren vertroebelen wolken mijn zicht regent het tranen uit de hemel hoe het in de verte weerlicht reinigt water al mijn zorgen dralend spoelen ze in de zee zie ineens de sterren staan…

[Haiku] in modder gegrond reikhalzend naar het zonlicht twee lotusbloemen…

Ik weet dat de winterkou mijn keel beslopen heeft, dat aan mijn lied een rafeltje rouw kleeft, liep te vaak de innerlijke stem voorbij, dan werd het moeilijk ademhalen voor het wezen dat samen met mij leeft, in de rollende wind zonder einde, in wat vervoering brengen zou verzamel ik de ontroering, toch spreekt het zich niet uit, zo…

jouw nummer staat nog altijd in mijn mobiel evenals onze berichten zul je eten tot straks love you love you more ik kan ze niet verwijderen en lees ze soms weer door om even te ervaren hoe het was die laatste dagen een liefde puur en zo intens…

storm waait wind frisse lucht zuurstof alsof het gratis is mijn ik is vacuüm…

Waarde promovendus Permitteer dat ik interpelleer in uw parahistorische these, m.i. ietwat badinerend zelfgenoegzaam om te lezen omtrent uw waarheid over Eva Een aangedikte waaier sociobiologisch proza cultureelantroporeligieus fenomenologisch jargon, als u het mij vraagt en zo niet dan vraag ik u pardon... Edoch, met alle soorten…

Ben beklemd mijn gouden belofte na kneuzing klemring mijn broeksriem kleding zuurstof buiten zijn met gesloten voordeur beklemd.…