Alle inzendingen over Zwoele wind

de kersenbloesem wuivend in de zwoele wind straalt in volle pracht…

paardenbloemenzaad gedragen door zwoele wind schildert zomers goud…

Als de zon zo helder als de zeeën zo groot als een storm zo heftig als kleurig avondrood Als sterren die stralen als de maan in de nacht als rustgevende muziek als zwoele wind zo zacht Als de mooiste rivieren als glinstering van dauw als de toppen van de bergen zo groot is mijn liefde voor jou…

~~~ in de zwoele wind van vandaag fluisteren nog steeds de woorden die gisteren al vroeg vertrokken schetsen komen weer tot leven in een pastelgekleurd diorama verleidelijke denkbeelden waaieren uit in vlagen en ik bloos jouw kleur op mijn papier alleen je schaduw loog je leek veel langer -bij me- ~~~…

weer heeft zomer een bladzijde omgeslagen vol liefde en kleur zacht blies de zwoele wind nog de geur die wij op handen hadden gedragen wij kenden geen namen maar hun schoonheid in samen was fenomenaal gestileerd in vertakte schoonheid kenden zij de schutkleur van wereldwijs zonder opvallend te zijn geborgen op geschept…

Spinnen met tekens Een vlinder vol kleuren Bloemen in elke vorm vol gevoel en geuren Voor ieder een lust De zee een zoute traan De nacht de zon en maan Een zwoele wind of een orkaan De natuur geeft alles aan de liefde de moed Ze doet kwaad ze doet goed De mens die de natuur ruimt en haar niet ziet Is de natuur vol van geduld Zij die…

nog zomer ik op vergeten rozenblaadjes tel de wolken als makke schaapjes aan mijn voet voel je adem als een zwoele wind zie en profile de schaduw van een zorgeloos kind speel eindeloos met vingers in het ontdekken van je hand de harde en ook zachte kant je lach en ogen hebben mij betoverd meegenomen in het oogsten van gevoel…

Jong loof langs het bosven Waar dodaars baltsen Bladeren weerspiegelen aan de oeverrand Salamanderlarven aan de waterkant Zacht ruist de zwoele wind Dit feeërieke plekje waar je gedachten terugvindt Hier laat natuur je geest behagen Het verleden zal z’n aandacht vragen Je bent van bruggetje naar bruggetje gelopen Een hazelworm over het…

Zie die verre torenbroeders, 't lustig landschap nog de hoeders, weerhaan weer die zwoele wind!…

Het voelt alsof een nieuwe twijg ontspringt in de nerven van mijn oude ziel een leeuwerik luid gebekt fluit zijn zomerlied met veel respect opgetogen strooi ik een handvol vlinders over het gazon laat ze dansen in de zomerzon van bloem tot bloem het raakt mijn gemoed dat warm, minzaam als zwoele wind langs mijn dagen trekt ontspruit…

De wolken de zee de zon en de zwoele wind ze spelen haasje over gelijk een kind. Met de kleuren en geuren en felle zon, te weinig regen waar ook nu droogte mee begon. Het is een geluk dat de boomrijke plekken voor ons passanten nog wat schaduw en luwte lekken.…

wind meegezogen, het is blauw dromen in de lucht…

Melancholiek hoor ik in mijn tuin aan hoe haar lied verwaait in de zwoele wind, zacht kabbelt de bron verder in de nacht.…

De koele zwoele wind door de haren Nooit eerder weer gevoeld sinds jaren Machtig alles kunnen klaren En toch weer woelig bedaren Standvastig bij de fok Fier en ferm, lijf rechtop Jagen we het zeil in top Starend naar de spits voorop We hijsen alle zeilen Wat mij betreft nog zeemijlen Uren lekker maat-loos varen Ik hoef mij niet te scharen…

Ik mag die slanke handen zoetjes strelen, Als zwoele wind de blanke duivenveren. 't Zijn lelies, waar de schaduwen om spelen, Gekruifde golfjes, die de meeuwen scheren. Ik druk ze, en zal hun wederdruk niet weren, Ik wil, ik wil ze kus op kus ontstelen. Een warme handendruk zal ze niet deren, En deerde ze al, een handkus zou ze helen.…

wind bewierookt haar naakte lijf.…

gecontroleerde wanhoop knijpt de kelen dicht plakt ons tegen onze stoelen ze haalt uit en we huilen de wereld om ons heen verdwijnt zwoele wind zingt haar hart aan diggelen als elfenstof verspreiden de deeltjes door de ruimte als sponzen absorberen we elke emotie de steden om ons heen verdwijnen niemand verstaat haar taal maar…

Een zwoele wind streelt zacht de haren. Heerlijk gevoel, moed vergaren. Het mooiste liefdeslied klinkt door de ruisende bomen. Toont de weg om terug in balans te komen. Troosteloze gedachten, diepe zucht. Drijven voorbij als donkere wolken in de lucht. Spiegelbeeld in het water. Mooie herinneringen vergaren voor later.…

liefdes gedichten rusteloze korte nachten blinde vergezichten smachtend verwachten liefde kent de dorst van honing zoete woorden ik voel me als een vorst beluister die akkoorden stralend ochtend baken zwoele winden vlaag ontsluier nu je laken mijn passie groeit gestaag 1975.…

Ik genoot van de lange dagen, het sprankelende licht van de zon, van de zwoele wind die in vlagen de passie en de liefde meebracht waar het ooit mee begon. Maar langzaam zag ik de bladeren aan de bomen veranderen van groen naar goud en geel en toen begon het besef te komen dat het einde naderde van dit mooie zomerse tafereel.…

Een zwoele wind blaast langs ons heen ruist zachtjes door ons haar een hand geleid die langzaam, traag dan leuk, eindelijk lieverd ben je daar. Een gevoel van... toen van hier en thans twijfel nee, je weet het zeker er is balans.…

wind die later verkoeling bracht waarbij het op drift raken tijdens het samenzijn langzaam in rust werd afgevlakt met een rijzende maan en duizenden sterren die in diverse kleuren hun medegevoel twinkelen…

Ik loop door de nachten zonder mijn naam op blote voeten om dagen te vergeten langs oude vloedlijnen op het nachtstrand de zwoele wind over mijn schouders voorgoed ontheemd en zonder ouders het laat me niet los die andere werkelijkheid tussen droomwereld en toekomstig verlangen waarachtige vriendschap zonder leugens en bedrog…

Haar stralen, zij omarmen en verwarmen mij terwijl een zwoele wind, wanneer zij aan de kust mijn vlammend lichaam vindt, ’t grootste vuur vast blust. De meeuwen heersen schreeuwend over dit verlaten strand, waar kilometers zand worden bedolven door de golven.…

Neem de Spaanse heuvelen en daal af in hun diepten, maar vind Lorca terug in de zwoele winden boven een opgediept Granada. Ik zie in zijn ogen de kracht ven een panter, die weet hoe hij moet charmeren, die pas werkelijk toeslaat oog in oog met de meest lafhartige kogels.…

Laat mijn armen jou verwarmen zoet je dromen tot mij komen in dagen die te snel vervagen roep ik jouw naam, wil mij verstaan. Hoor mijn welgemeende woorden mijn gebaren in klare taal laten ze jou mogen bekoren liefste voor mij ben jij speciaal. Zolang al wil ik je beminnen 't genot van strelende aanraking intens gevoel zo diep van binnen…

met hunkering miste ik vandaag warme zonnestralen en zwoele streelwind in plaats daarvan vandaag alleen warme zwoele regen geen wind en glimlachende avondzon met tranen uit de hemel ik hoop dat morgen Apollo Jupiter vervangt…

Doezelend in de avondzon De kruinen warm beschenen Reikend naar de hemelboog Reikend.....hemelhoog Bruin oranje Zonder franje Ritselend groen en geel Statig.....in gareel Zachtjes wuivend Zachtjes wiegend Luierend in de zwoele lucht Zalig niksend....zucht.…

Zwoel is de nacht de lucht is warm en zacht een briesje speelt met mijn haar je voelt je zo onkwetsbaar samen loop je hand in hand je voeten spelen met het zand de maan en sterren verlichten de zee het klinkt misschien heel cliché de romantiek overheerst dit tafereel het is prachtig en sensationeel.…

Het was zwoel, Als u weet wat ik bedoel. Het was broeierig benauwd, En dan gaat het makkelijk fout, Ik had zo’n voorgevoel. Die zwoele avond in de zomer, Was de start van een nieuwkomer.…