Alle inzendingen over achterstallig onderh

Als je je huis niet grondig onderhoudt Ja, ramen zemen en een keertje stoffen Maar voor de rest de boel dus laat versloffen Dan tocht en lekt het en moet er verbouwd Kozijnen, leidingwerk etcetera Stuur Bea toch de rekening maar na.…

Grieks eilandje te koop, belastingvrij Rustiek en pittoresk en zeer bevallig Het onderhoud is ietwat achterstallig Een habbekrats, een prikkie, appel/ei! Onlangs is er, waarschijnlijk onbedoeld Ook nog een keizerspinguïn aangespoeld!…

Nu is het achterstallig repareren.…

in de geur van een stoffig boek blijven altijd achterstallige foto’s over van wie, waar, wanneer, tot dwaling en terugkeer naar hervonden wegen met de vaagheid van vergeeld papier vergelijkenderwijs in de verte van de beslotenheid van het boek een verlate gedachte…

Zou ik dan achterstallig kleuter zijn? Is't eer-of erewraak? Respect-man één woord? De correctiemep, eerkraak, ooit van gehoord? Er mankeert toch niets aan mijn brijn of brein? Was ik een geCito-de kleuter gewees Had ik nu geen Jip&Janneke-toetsvrees…

Wat is die Gianni Romme wisselvallig: Soms breekt hij elk record met groot gemak En soms is hij ziek, misselijk en zwak En blijkt ook zijn conditie achterstallig. Dus gisteren een kanjer, nu een kneus En morgen is de dwerg opnieuw een reus.…

Dromen dat men eindelijk iets gaat doen …aan het achterstallig onderhoud.…

Achterstallig onderhoud heerst het veld Een onaangename woekering van geuren Slaan het gezicht als dichtgeslagen deuren Ergens in die hooiberg ligt de langverwachte speld Duurde de zoektocht nou echt zo lang? Nee, achteraf gezien is altijd alles wrang.…

we hadden nog een achterstallige dronkenschap tegoed een grijstint in te kleuren, glimmende woorden in te slikken, een zelfopgelegde beperking te verruimen een muur in hernieuwd ogenlicht te dompelen een gift, alleen een gevoel, iets met voeten te treden een hand, een overkant te durven…

In geritsel van herkenning Langs onbetreden paden Damp van vervlogen kiezels In aan te hechten aarde De flonkerende bedding Van schaduw en licht Over melkwegen en achterstallig Gerucht van deinende oersoep Kan ik Hemellucht omarmen Me aan eigen honger verwarmen In mooiheid, lichtvoetig In grijste van ogen…

je hebt het voorsnijmes gepakt achterstallig wild gedeeld met wie voorhanden was de feesten zijn voorbij alleen fileermessen proberen nog wat smaak te achterhalen maar in trancheren kiezen wij door adellijk besterven hebben wij de oogst weer kunnen erven en gaan we samen naar een wild begin…

Nu weerklinkt ons kabaal als sterrenstof met ruis dempen grachten hun achterstallig water terwijl de getelde dagen het verleden uitdijen…

dichters maken ook geen winst zij investeren slechts in wat achterstallig geluk het nagelaten woord bijvoorbeeld dat je heel soms nog ergens horen kunt doch weerloos blijft het vers als fruit in glazen potten zorgvuldig in het donker gezet in de stoffige gewelven van het behoud…

steeds vaker wil ik het leven vergeten het handvat breken, achterstallig zoals de huur van het huis dat enkel in mijn hoofd uit muren bestaat zwart en rokerig in jouw ogen past geen dood zeg je ik luister verder op de nok van het dak, de wind plukt jouw stem als een veertje uit de schoorsteen, vliegensklaar wanneer de avond valt…

Mijn vader sloeg planken mis mijn broers glimlachten, schreven elke misslag in een schrift, mijn moeder deed de was of lakte haar nagels mijn vader die zich in leven hield met schaamte, spijt en ongemak, die zich dagelijks gewonnen gaf, die hijgde en onwerkzaam en achterstallig was, die niemand iets te vertellen had, die een spin was…

er is geen sprake meer van stilte al braakt het huis ruimte en spert het spinrag monden open muizen hebben hun nest verlaten het geknaag blijft achter de wand van een verstarde glimlach uitgeblust en tentoongesteld in achterstallige vragen de man zegt jouw woorden brengen geen enkel verhaal zij groeit vast in de regen die…

leeg zo is het nu altijd tussen kerst en nieuwjaar en tussen nieuwjaar en kerst hij gooit vruchteloos flessen in zee een schreeuwt zich schor in de woestijn alleen de galm antwoordt soms zou hem iets overkomen weet hij dat hij kan sterven en zelfs een beetje rotten eer iemand het nodig acht de deurwaarder te sturen om een achterstallige…

In achterstallig onderhoud gestrand weet ik mij met de pijnbomen verwant en zal ik met bloed, zweet en tranen boeten. Met het gevelde hakhout aan de kant blijf ik ondanks doorbrekend licht bevreesd. Het continent dat mij wijs de les leest, zet mij op voorsprong en op achterstand.…

De schappelijke heer Ollie wordt op zijn woonkasteel of in de straten van Rommeldam nogal eens aangesproken door de belastingjager ambtenaar Dorknoper deze droge vergaarder van verplichte bedragen die opeens kunnen opduiken dan wel lange tijd achterstallig zijn oogt als een reuze hamster schrijdt in keurig kostuum en een bolhoed op…

nog krult je lach in de hardste bouwstenen van onze fundamenten de veste die al generaties lang met degelijke normen- en waardenspecie de tijd heeft getrotseerd nog is de sleet buiten nauwelijks zichtbaar lijkt wat achterstallig onderhoud maar de echte breuk en scheuren komen diep van binnenuit waar rot en putlucht heersen over…

Uit het achterstallige hevelen Ontheemden als Icarus een gevleugelde Passage op stijgwind via anima.…

Je weet maar nooit, want achterstallig onderhoud dat wreekt zich ooit in de vakantie en dan valt het juist verkeerd. De vol gestouwde auto kijkt me treurig aan.…

Dan rest de achterstallige huur. Gekken Onder melancholie geplet. Kaartjes, briefjes, foto’s: De herinnering aan seks in het hokje op centraal. Zij spreken Engels, Duits noch Nederlands. Verzonnen ooit een eigen taal.…

plotseling zijn verleden zich opdringt uit steviger grond om allerhande achterstallige inzichten op te eisen vreemd gewichtloos weten voor vergeten takken die gehaast teruggereikt worden aan een stam geen heeft naar buiten toe een belang een slinks verwijt leeft even of het valt terug naar het ongeloof waarvan het nuchter licht boven de bomen…

Het zou ons natuurlijke slaapritme goed doen zeggen de natuurwetten en de cultuurcritici zeg ik want tegenwoordig lijkt iedereen te lijden aan burn-out achterstallige slaap en chronische vermoeidheid teveel prikkels teveel eisen teveel stress en dat allemaal vanwege die gloeilamp van Philips die ooit onwetend symbool stond voor vooruitgang…

ik het bangst Ik zeg niks maar heb alles te vertellen Voor geen gekregen geld gebruik ik geweld Voor mijn recht Is het dat ik vecht Ik klaag nooit al heb ik het slecht Hoe lang snoer je mij de mond Ik ben een wolf Dus noem en maak mij niet de gebeten hond Ik ben puur natuur Echter en eerlijker vind je niemand Wees bevreesd Ik voel wat achterstallig…

”Meneer Van Rijn ik eet slechts brood en ei Al maanden geen salaris meer ontvangen Nog even en ik ga mezelf verhangen” Er klonk een stem die opgetogen zei: ”Mevrouw u volgt voorbeeldig ons beleid: Participatie en Zelfredzaamheid”…