Alle inzendingen over afgekoeld

het groen heeft zich verzoend met dat wat onvermijdelijk is het bloeien gaat verkrullend onder in deze klamme avondlucht stil is mijn hart van weten dat alles klopt ten spijt en deze wens niet willen kan natuur, wie kent zijn wetten? dus gaat de liefde mij voorbij hoewel ik die zou strikken met kleurig lint en dichterstaal werd blozen…

Maar wees morgen afgekoeld, Enkel nog een herinnering aan de hete storm. Wees morgen afgekoeld, Door de liefde en steun die je van anderen voelt. Wees afgekoeld, Geen bliksemende ogen meer, Geen zee van vloeken meer. Wees afgekoeld, En zeg Sorry, Dan zal iedereens jouw storm vergeten.…

een zwarte vlinder cirkelt om een schoorsteenpijp nog niet afgekoeld…

De wereld staat in Een afgekoeld bad de dag Moet nog beginnen…

een zwarte vlinder cirkelt rond de kachelpijp nog niet afgekoeld een koppel kraaien nestelt in de kachelpijp lente breekt door zie hem daar hangen die toverbal in de lucht het is een april…

Ik wil weten, wat je voor mij voelt, want mijn hart is nog lang niet afgekoeld. Als ik je zie word ik warm van binnen, ik wil echt graag iets met je beginnen Ik wil weten wat je voor mij voelt want ik wil weten wat je met die mooie blik bedoelt…

zijn De dvd-box is zwaar in de mode Met afgekoelde koffie uit het schap Fijn kijken naar een opgewarmde hap…

Als het koud is Ver afgekoeld tot diepvries temperatuur En elk uur dat leven geeft toch verloren lijkt Want de wind is te lang guur Dan is het tijd om 't ijzer te smeden Niet in de hitte van de strijd In mijn hart smeulen vonkjes en liefde gloeit op die vlammend de kilte bestrijdt…

Hij verlegde de steen in de taal deed dat kei goed en nog voor ie goed en wel afgekoeld is, wordt hij al zo gemist! Rust zacht en vermaak ze daarboven!…

Dorpsgevoel nèt buiten de stad in de muziektent speelt Thé Lau met band onweer heeft vannacht de lucht geklaard warme geslotenheid open gemaakt het is afgekoeld hier op straat feestgedruis maskeert een slecht moment ik geef me over aan de roes van de muziek en geniet van wat het leven mij biedt…

Luchtbel, uit lava glasdraad Waarvan alleen de blazer weet Welke bestemming Man en vrouw wellicht op het Gevaar af nooit te vervloeien Maar afgekoeld en losgeknipt Te stollen tot Swarovski zwanen Drijvend in separate vijvers Kristallnachtkinderen Door hun hoge loodgehalte kunnen Zij beter geen koppel vormen…

wat als mensen gevallen waren niets meer dan plastic afgekoeld tot oververhit de gevallen mensen en zij staan niet op - maar zij staat op hen rechtop diagonaal zwevend wanneer waarheid abstract wordt gelogen in elkaar gehaakt met gekromde naalden lijkend op je armen- arme zwaartekracht ik neem je niet niet vandaag vandaag…

Het bed beslapen, maar te zeer afgekoeld om nog te weten wat wij precies bedreven in een vorig leven. Ik spoel terug naar wie niet is en hoe dat voelt. ------------------------------------------------------- Uit: "Inbreng Nihil", 2004.…

Soms zijn er verkeerde momenten Dan zeg je wat je denkt en 'k vind dat dit moet kunnen ook al heb ik jou gekrenkt Doch, diep in je hart weet jij wel beter, dat ik het beste heb bedoeld dat ik mezelf de ruimte moest geven toen ik eenmaal was afgekoeld Ik denk dat het zo beter is Een half ei is niets de smaak heb je dan net te pakken…

zelfs na duizend jaar liefde voel ik me bij jou schuchter en verlegen ik heb alle stranden gezien in alle brandingen gezwommen maar telkens zijn jouw golven nieuw voor mij elke nacht is duizend nachten en na elke nacht komt de zon nieuwsgierig en verbaasd hoe ineengestrengeld man en vrouw kunnen zijn onze afgekoelde huid warmt hij vol…

Ik had gedacht dat ik je kon vergeten, en in de zachte nacht alleen kon slapen, maar in mijn onschuld heb ik niet geweten dat ik bij elke windvlaag zou ontwaken: Dat ik de lichte trilling van je hand weer langs mijn sluimerende hals zou voelen - Ik dacht dat het vuur dat in me brandde als de witte sterrenbaan zou zijn afgekoeld.…

Ik staar naar de horizon, die eindeloos ver weg is, ik denk, dat jij daar bent, waar geen einde meer is, het is net als met water in het bad, zodra je schoon bent, het water is afgekoeld, heb je dat net als het leven, ook weer gehad, met dat verschil, de zee verdwijnt niet in het afvoerputje.…

De nacht vindt plaats, de tijd is rond men proeft het rijpe woord meloen warm als de afgekoelde grond en op de rand van het bederf omdat men zich in vlees verbergt schenkt het moment een eau de vie waarbij een gast verzwijgen moet dat hij tot geest bestierf de zomer rilt al van de herfst de nacht bestaat wat niet beweegt de luchtbrug is…

Waarom is alles voor jou ineens afgekoeld? Je deed dat toch zeker niet voor de pret?? Je zegt de liefste dingen bent één en al oor voor mijn problemen ik kan dit gevoel voor jou niet verdringen maar jij wilt het gewoon niet waarnemen…

Als je levenspartner koud en kil overkomt je niet meer echt oprecht en innig verwarmt bekruipt besloten de gedachte van de dood en een nieuw leven in je afgekoelde bestaan Die gedachtes zijn geen enkel mens vreemd ze worden niet gewenst, niet verwacht ze blijken zo ongewoon vanzelfsprekend omdat gedachtes moeilijk te sturen zijn En die gedachtes…

Ik denk niet na, al is het nog zo vroeg Levenloze dingen zijn niet genoeg Smeed mijn plannen in de smeltkroes Totdat alles draait voor mijn ogen, ga ik in een roes Neemt het gif de overhand Op de tast voel ik, haal mijn kop uit 't zand Gekrast, gesmeerd, een voorstel in de koelkast Alinea's, woorden aangepast Afgekoeld…

en van vrede De keuzes die wij namen; Iets wat wij samen deden Ooit deelden wij ons hart In de schoonheid van het leven Het was een mooie start Alleen het einde is gebleven De vlammen gingen doven Ik miste jou niet meer Ik kon niets meer beloven Toch deed het einde zeer Ik zocht jou, in heel mijn zijn Maar het vuur was afgekoeld…

Hij voelt nog haar warmte, haar lichaam, haar spanning De strak gespannen boog van passie, die doet zwellen Alles dat groter en mooier is als na de eenwording beide Lichamen afgekoeld samen verwarmen, schurken naar elkaar Waardigheid.…

Dat scheelde maar een haar Remmen met veel tegenzin Oppassen voor ’t gevaar Dan gaan we eventjes pauzeren Een drankje en een hapje eten De kaart nog wat bestuderen Dan weer weg en niets vergeten Tot de avondschemering valt Veilig terug naar onze kooi Over ’t afgekoelde asfalt Ons dagje was weer wondermooi…

zeker omdat mijn vader haar paradijselijk mooi vind' T had maar een haar gescheeld of de wereld was vergaan door menskracht Daar heeft God een stokje voor gestoken 'n stokje in de vorm van het kruis 'T had dus zomaar gekund, kan nog steeds, doch Ik ben wat afgekoeld, pak mijn levensdraad weer op Wandel uit de kerk en steek m'n paraplu…

Het nieuwe-lentepretje is goed aangekomen Jetje haar portretje is thans veel minder grijs she became a big scream van meisjesdromen gladgestreken doch afgekoeld onder zakjes ijs deed zij mee aan een hilarische make-over eenentachtig draaide zij eenvoudigerwijs om om prijs mee te dingen voor een sappige lover haar pigmentloos kapsel werd lichtoliedom…

OF MIJN EVANGELISCHE ZUS EN DE HOMOKERK Mijn evangelische zus (neen haar naam noem ik niet) wars van geslachtsgelijke seksualiteit vroeg in eerste instantie tijdens een familiebijeenkomst zomaar spontaan uit de lucht vallend naar de LHTB kerk in mijn Amsterdam maar noemde dat later in een mail de HOMO-KERK Als ik haar zou antwoorden zowel…