Alle inzendingen over bedstee

Door je porie parfumeer je mij van trillingen geen sprake Wang versmolten op de naakte dij ruimte bedingen voor de twijfelaar in deze bedstee…

“Het is goed zo”, Waren haar laatste woorden Die dwarrelend vanaf haar bedstee de kamer vulden. Een vreemd gezicht, Het meisje van Nulden Ze was, Net als Tussaud…

Britse hotelgasten worden verwend Waar zij niet van hadden durven dromen De koude in bed wordt weggenomen De bedstee verwarmd door een warme vent Zouden de Britten echt niet weten Van het bestaan van een elektrische deken?…

De oude cottage wordt met donzige dierenvellen omgetoverd in een warm bedstee. We doen ons geboorte kostuum aan en de heilige toorts laten we in de schemering fonkelen.…

hout splijt tot in de vezels onder het ritme van de bijl bezwijken ringen van de tijd in ferme slagen zwellen spieren op en bundelen de kracht een laatste slag wordt toegebracht ruisend valt de bladerkroon haardhout wordt in vlam gezet en in de bedstee droomt een koortsig kind van vuur, van toortsen aan de…

U bent te lang weggebleven Uw rivier is beschimmeld Uw bedstee verbrand Waar was u in de koude dagen van de oorlog waarin we vochten om een stukje brood? Voor u was er geen armoe en in tijden van nood was daar nooit úw uitgestoken hand. Te trots om toe te geven, egoïstisch als u bent Koos u voor een bestaan zonder ons en armoe...…

Weinig lukt het te schrijven op een simpele wijze, dat de woorden klaar en helder als kinderen ademen uit de bedstee van de taal, onder de dekmantel van een gedicht, deuren op een kier, vaak ook dicht.…

kuisheidsgordel is ontsloten ik draag aldoor de sleutel, niet van mijne ruige borst te verstoten Vrouwe Triestiana: ik verlang zo naar u, Heer Julius pak toch uw waarde sleutel het ijzer draagt mij zwaar te moede strijk toch over uwe haren laat ons genieten van het goede Heer Julius: ja, mijn lief, laat onszelf bevreugden elkander in de bedstee…

het leven is geen feest zonder een echte deejay dans je ook geen uren tot je voeten pijnlijk smeken om de bedstee of tenminste een stoel de vloer ook ok het leven is geen pretje zonder gevoel voor humor lacht niemand met je mee als je weer eens viel na een nachtje lachen met de fratsen van je vriend en dan huilen om diezelfde in de armen…

het schaatsen op je wangen ik ruik de winter zie de honger in je ogen als ik langzaam wanten van je handen schuif kom vlakbij me zitten laat me nu opnieuw het vuur opstoken vertel me van je leven de uiteindelijke keuzes die je maakte en de vrouwen die je hebt bemind maar raak mijn hart en pak het langzaam in voordat we in de bedstee…

Als de logeerpartij er weer opzat en je moest weer terug naar huis had je altijd even heimwee en verlangde terug naar oma en haar bedstee. Maar het gewone leven stopte niet,oma ook niet want al is ze lang en breed gestorven één ding is me bijgebleven Een oma is onvervangbaar…

Liggend in mijn bedstee Onschuldig ogend Makjes en gedwee Gluur ik stiekumjes naar jou Een lekker ding Mijn mooie vrouw Die naast mij ligt in bed Zondig zijn mijn gedachten Ik wil je vangen met een net Je op me slepen Beminnen en verkrachten Kamasutra, alle grepen Heftig hijgen in je nek Onvermoeibaar Onverdroten Tekeer…

mijn opa's heb ik nooit gekend en het doodsgezicht van mijn oma in de grauwe bedstee is nooit heengegaan wanneer lopen we langs het afscheid; de slaap die blijft als een roos op een steen gebeiteld het noodlot al in kinderhanden die nog geen zwaarte kennen, zoals het morgenlicht dat in alle eenvoud een schaduw tekent de dood wordt een…

Neem maar het sprei voor twee ik slaap vannacht alweer bij jou Heerlijk zo samen in de bedstee bij het meisje van wie ik zo hou Kies toch je mooiste pyjama uit ik wil jou het verleidelijkst zien Je liefkozen over je zachte huid jou nemen, wel een keer of tien Draai maar onze lamp tot zacht zodat ik je in de schemering zie In ’t maanlicht…

apenzuur sinds gister is mijn hart nu overmand het is een nieuw lief waar ik voor val een hollander blauwe ogen rosse kuif belooft mij daag'lijks vrij en fuif zegt duifje ik haal je uit je papendal u moet weten ik ben reeds getrouwd met een zeikerd dom en ook nog oud zie hem nooit zit altijd in 't café 's nachts ja voelt-ie in de bedstee…

korte mouwen in zijn mooiste hemd, de marineblauwe en de wind woei en de vliet bevroor eerder dan het jaar daarvoor de hoest kwam en liet hem niet alleen hing droog en koortsig om hem heen hing aan de balken van ons huis om zijn nek als een lodenkruis en de wind woei uit het noorden vanuit verkilde oorden die dag bleef hij in de bedstee…

had –ziek- niet kunnen trainen z’n staart hing onvermijdbaar aan de staart ook hadden jockeys moeite met de vaart het rode kruis moest dikwijls hulp verlenen waardoor m’n kans op rijkdom was verdwenen op Duindigt heb ik nog geen sou vergaard nog triester staat het met m’n liefdesleven de ware kruiste nooit mijn levenspad ik deel mijn bedstee…

in de gekleurde tuin de kippen hoorde ik de stilte achter dijk zo vast de klei en slijk zo dicht hier achter geen mens voorbij, alleen de stem uit 't boek dat 'k las mijn eigen stem en foto's van bollenvelden hier vlakbij ik apte ze naar hem en toen ik iets terug, toen aarde 't wad in mij, 'k leek vastgeklonken, museumschuur, waar bedstee…

het dorpje achter de dijk is hem te klein op een mooie zomerdag opstaand uit de oude bedstee wist hij, vandaag gaat het gebeuren. hij klom nog even op de dijk.…

bijna aan de kook Op het dressoir een oude pendule die jaren niet meer had geslagen wie er op die foto ernaast stond dat durfde ik niet te vragen Een oude krant voor de geraniums als bescherming tegen de felle zon wat oude tijdschriften op het tafeltje waar ik de datum niet meer van lezen kon Het rook er oud, naar oude mensen en de bedstee…

Ik komt zo langzaamaan toch wat op jaren en ieder om me heen zegt: ~Doe het nou straks lig je in de bedstee vol berouw, omdat je op de griepprik wou besparen.…

Ik zal haar nooit in de bedstee beminnen, want daar is het leeftijdsverschil te groot, maar ze zit liefdevol steeds bij mij binnen, aannemelijk bij deze bejaarde tot aan de dood.…

Bij Oma mocht je in de bedstee slapen, een sprookje vertellend bij je bleef staan bij Opoe zat je van verveling te gapen en zei al snel, het is laat, ik moet gaan. (dit alles gezien door kinder-ogen)…

Met een warme kruik de bedstee in, wat hadden we een gezellig gezin. Soms zou ik even terug willen gaan, om ons samen rondom de kachel te zien staan. kijkend naar de gloeiende kolen, wat turfjes er tussen verscholen. Ach, met weemoed kijk ik terug, want de jaren gaan, als je ouder wordt, veel te vlug.…

Julius: gij zijt mij ontrouwe edele Triestania, mijne vrouwe Vrouwe Triestiana: och neen, Julius, mijn stoere knaap mijn hartstocht duurt voort in mijne slaap Heer Julius: gij kreunt in uwe slaap steeds voort: oh, Gijsbrecht, neem mij ongestoord Vrouwe Triestiana: ach mijn Julius, wees niet bevreesd ik ben niet verder dan onze bedstee…

Iedere morgen opnieuw bij binnenkomst, niet wetend wat te verwachten lag ze glimlachend in de bedstee. Een gewoon bed was niks voor haar, daar KON ze niks mee. Dat anderen het daar juist lastig mee hadden, wuifde ze weg, is toch zeker mijn leven zeg, en ze had gelijk!…

Binnen gaat de bedstee open, mijn gedachte spelt het lichtruim - een hooiberg richt zich naar de vinder: Past de glazen schoen je voet? Kan ik zeggen dat je bent, je aankondigen, lippen eerst? Waar lucht was gaat de gaap dicht, over en uit, het doek valt in de dag, daar veegt de wijzer spleen overheen.…

Binnen gaat de bedstee open, mijn gedachte spelt het lichtruim - een hooiberg richt zich naar de vinder: Past de glazen schoen je voet? Kan ik zeggen dat je bent, je aankondigen, lippen eerst? Waar lucht was gaat de gaap dicht, over en uit, het doek valt in de dag, daar veegt de wijzer spleen overheen.…

Als op melkenstijd Annemarie de boer uit de bedstee riep, riep hij: ”Ik ben nog met Smytegelt doende.” Hij inspecteerde vele jaren dagelijks de roerselen van zijn ziel en ging bekommerd om zijn eeuwig lot heen.…

grootmoeder krom van het land en de vele dochters vaak bleef de avond op haar wachten in de schemer van de lege schuren waar ik de geur van hooi ving op magere beentjes in de kamer hingen geen portretten alleen het grote, zware kruis dat nog wat zwarter werd wanneer late mist zich verschoof naar het scheve raam ’s nachts, in de hoge bedstee…