Alle inzendingen over blootsvoets

Ik ga voortaan blootsvoets.... Spreken is zilver, zwijgen goud... Ja, maar ik ben al zólang stil.... Stóppen wil ik nu, met van m'n hart een moordkuil maken... Slechts één ding geef ik je mee... Liever bárrevoets door 't leven gaan, dan in joúw schoenen te moeten staan!…

met stille trom is hij vertrokken op een lange reis naar ergens anders waar het fluiten van vogels komt niet van verdwaalde vuile kogels dat hij geen schoenen heeft bezorgt slechts bloedende voeten wonden die wel kunnen helen in het beloofde land van elders klein en wereldwijs te vroeg zoekt een kind een nieuwe thuis een niet kapotgeschoten…

De volmaakte vrouw is van marmer, en blootsvoets – blijft ze waar ze is.…

als woorden knellen net als te kleine schoenen kan een glimlach of een knipoog zo mooi blootsvoets lopen…

Als kind zwierf ik rond, liep blootsvoets door de plassen -- wat ik nog steeds doe.…

Blootsvoets danst mijn schaduw voor mij uit ik achtervolg hem nu al vele dagen wil hem wat vragen maar nu hij stilstaat ben ik vergeten wat…

blootsvoets dwalend door het bos de gevallen herfstbladeren knisperen onder haar voeten haar haren wat verward gaat ze op bezoek bij haar stil geheim haar liefde in een notendop…

Emmer en schep in mijn bed sleep gejut uitgeput blootsvoets en gedwee heel veel water naar de zee.…

Ze voelen zich thuis bij jou, mijn gedichten, met hun voeten op tafel, open en blootsvoets vertellen ze, geen woord vooraf, elk vers vers voor jou, zappend van liefde naar liefde, blad per blad.…

de zonnemond kust het avondrood minnestrelend op zachte appelwangen van bevriendheid stroomt warmte dorstig aan de oever van jouw voeten als je stille paden loopt waarop dromen verdelen tussen duizenden zandkorrels rijs jij op als Afrodite blootsvoets één met de golven die je lichaam strelen vriendschap bindt ons samen beroert het…

met koortsige ogen vluchtte je weg voor de werkelijkheid om in slaap vooruit te komen rondom het labyrint van droomfragmenten in je oor dat lief en inschikkelijk was tijdens de griep met een zekere lome blootsvoets in je warme bed toch onderweg naar gezonde conditie zo af en toe passeerde je gefigureerd door dromenland en voelde me…

Zou hij van noesjka noten willen leren van eikeltjes en voetjes van de vloer blaast hij z'n schuiftrompetpartijtje door zou zij haar krullenkopje maltraiteren Het was bij ronalds rijke dokterstas een roze floyd draait er op volle toeren zij wipt haar schoenen op een paddestoel een dolle boel met platen uit de kas Haar ogen draaien in vergetelheid…

- meeuwen cirkelen in jouw ogen terwijl je zand op mijn lippen strooit - ik loop blootsvoets door jouw strand - zoek schelpen met jouw naam erop en eet als een verlamde vogel uit jouw hand.…

zij plukt zilver van de bladeren en draagt schelpen in haar haar betreedt het onontgonnene blootsvoets licht dansend op het ritme dat de zon haar toedichtte toen zij nog zichtbaar was omstrengeld door immense schoonheid straalt ze als nooit tevoren ©MarjonvanderVegt…

met haar hand in de jouwe wandelen ze blootsvoets door het iet wat hoge gras de zomer omarmt ons doet haren wapperen in de kleurrijke wind voelend dat de tijd daar is om voorzichtig los te laten volgt zij met gepaste tred…

een vrouw stapte in het schilderij aan de muur blootsvoets verdween ze als sneeuw voor de zon in het verlaten landschap haar rode hoge hakken een verloren paar bleef buiten het landschap staan niemand vroeg ernaar…

Met ogen gesloten belichaam jij de liefde danst blootsvoets in vochtig donkerzilver gras spetters lichten rond jouw schitterend lichaam raken het verdoofde gezicht gesloten blijven mijn ogen omdat ik liefde niet bezit.…

ik reis met een steen in mijn twijfelende schoen de andere stapt vastberaden door omdat wij niet anders kunnen ik laat niets anders achter dan de unieke afdruk van mijn onbestemde voeten zegt een stem dat ik plaats mag nemen als ik ergens blootsvoets strand op de wereld?…

Doet u mij maar twee smileys, een voor straks Als hij weer blootsvoets heeft gezegevierd Het rubber door virages is gegierd Die ander nu, naar schrijver dezes - Max 't Is saai, voorspelbaar, nooit gebeurt iets geks Piloot in zijn capsule - ach, relax!…

je weet het niet met helden ze zijn altijd met zoveel gaan ze blootsvoets of dragen ze sokken die je direct ziet zodra ze naast hun schoenen lopen van een stille held hoor je weinig zelden flitst er een voorbij hij haalt het beste in je boven voor even heeft hij je bevrijd…

ik loop de dagen door blootsvoets en leer het geluid van de zee het lijkt op liefhebben zoals vleugels en blauw kostbaar porselein het brengt de golven hier en zo ik ben bedoeld ook de eenzaamheid het strand is afgezet met regen en een raam in de wind ik kleef aan een schelp met een spiegel binnenin…

ontembaar rende je blootsvoets door de velden achter de vlinders aan honden dansten om je heen kastanjebruine haren omlijstte jouw gezicht wie jij was het beschadigde kind wiens huis geen thuis bleek verborg jij je in gedichten van vloeibaar goud…

zorgen zijn voor morgen pardoes schept ze haar bord vol onzin bloemen zet ze bij het grofvuil plant bomen op z'n kop wrijft droogte uit haar ogen tuit ze haar perfecte lippen rood hangt haar jas aan de wilgen blootsvoets verdwijnt ze in de ochtendzon…

omdat het onmogelijk is de hemel te bestormen met windbewogen wolken vluchtig te worden overwegen zij blootsvoets af te dalen naar zand en water of ademloos te blijven bij helmgras en vogels dan wel eigenmachtig in het midden te vol-staan waar alle schaduwen tenslotte samensmelten in een paringsdans…

Overgoten door de ochtendnevel onderweg, Wandel je blootsvoets over de harde kasseienweg. Je wou en zou enkel deze weg nog kiezen, Al zou je hierbij al het mooie verliezen. Maar eens de nevel op zal klaren Zal je merken hoe je liep op je eigen blaren. Wees daarom voorzichtig met de keuze van dit pad.…

waar de natuur nog ongerept haar glooiende struikerige goddelijke gang gaat plaatsen mensenhanden 'verboden toegangsborden' maar soms op verdwaalde momenten wanneer niemand kijkt ontdoen wij ons van stoute schoenen om blootsvoets door velden te jagen Blik op oneindig haar in de wind oor aan het kind…

Door de oranje lanen van Jerez zweven maagden en heiligen, gemaskerde mannen slepen zich blootsvoets naar de toren. Rood stof dwarrelt op, de menigte fluistert en buigt onder het gewicht van kersenhout en wierook wolken.…

Haar ogen zijn als de zee vol hartstocht in haar branding als ze blootsvoets door een veld vol boterbloemen, madeliefjes en duizendschoon danst Het gras is warm van de zonnestralen ze bukt als ze een klaproosje ziet verrukt kijkt ze er op neer haar vingers strelen heel even maar de tere bloemblaadjes wat ben je mooi zegt haar glimlach…

ik zal naar Canossa komen, blootsvoets en kaalgeschoren me in het stof wentelen as over mijn hoofd strooien en naar je kruipen op mijn buik nederig je schoenen kussen ik zal gelaten wachten op een blijk van aandacht al was het slechts een trap in mijn buik ik zal blijven hopen op vergiffenis al weet ik niet wat ik verkeerd deed…

van je rust genieten in je ogen dwalen je tred ontwaren het timbre van je stem ik zal je altijd blijven zoeken je altijd blijven zien je altijd kunnen horen in melodieën, verhalen mensenmassa's misschien maar blootsvoets in het bos waar onze droom is begonnen zou ik je voelen verbonden door het web van gouddraad dat we samen…