Alle inzendingen over danste

En als dan danst het licht, en als dan afgelegd het wachten is, en als dan tonen hun gezicht de bloemen, spreken zacht en hun gemis al evenzeer het goud laat stromen, en als dan toch de wolken komen, de schaduw en de duisternis, en als, als dan dieper dan mijn stoutste dromen jij huist in zijn zowel als in het niet-zijn blijkt te wonen, en…

haar volgt en zij in een andere wereld is ( zo schijnt het ) dan stralen haar ogen als sterren iemand met dezelfde passie begrijpt dit wel dus danst ze…

ze danste tot diep in de nacht ze danste op de muziek van hun korte samenzijn de tekst botste tegen de muur kwam als een boemerang terug de waarheid van hun lied was voor hen verloren de woorden waren leeg ze danste tot diep in de nacht in de dageraad werd ze opnieuw geboren…

ze danste op het Vlaanderenplein onder oude platanen, tussen de tafels en stoelen, ik zag haar bewegen als een rode flamingo tussen gele herfstbladeren, mooi schenen je handen, teder je lach ik walste met woorden in je dans je paste precies onder mijn arm niets knelde, je vloog lachend weg dag Vlaanderenplein, dag vandaag wij komen weer…

Wie mij kent danst met mij Wie mij kent lacht met mij Wie mij kent huilt met mij Wie mij kent houdt van mij Maar, wie kent mij?…

Een vlinder danst in de warme voorjaarszon! Hij weet dat de lente begon. Op zoek naar lekkere geuren van bloemen in allerlei kleuren! Maar 't is nog te vroeg. Straks is er honing genoeg.... Hij kan er naar smachten maar moet nog even wachten....…

Het geluid danst op de golf. Zonder het zien van de trilling. Die danst op het geluid.…

Je danste, Als nooit tevoren, Door mij hoofd, Jouw ogen, In de mijne, Niets dan jouw ogen, als je danst...…

De liefde danst En is geheel zichzelf Zij wacht niet af Maar geeft zichzelf Is vrij van banden En van blikken Danst haar ziel en Lichaam vrij Zij bindt zich niet Speelt slechts het spel Van passie en het vuur Zij danst de harten vrij…

Met lichte voeten danste zij danste zij met blote voeten danste zij haar dans Met grote ogen speelde zij speelde zij met warme ogen speelde zij haar spel Het eeuwig spel van lust en liefde liefde en lust kom dans met mij…

Met een pas de deux wordt Beklonken dat liefde leven Danst met muzikale eer.…

In de top van echt alle lijsten 'Eltse grins foarby' Het meisje zingt en danst en lacht dan naar mij Haar vriend Van alles dat wij nu weten, staat als een paal boven water dat 'Sinne al ieuwen' Zonder ook maar een vorm van cynisme 'oer ús Lân skynt'…

Ik danste met jou naast het ruisen van de rivier elkaar ziende Zonder iets te weten Ik danste met jou Kijkend naar de sterren Wensend dat die iets konden vertellen Over deze verre reis Over dwaallichten Over dat wat vrede kan ontwrichten Ik danste met jou Om wat er nooit zal komen Om het uitkomen van dromen Dromen Die lucht geven Zonder…

de woordendanser danst zijn woorden op een verijsde koord hij danst ze op ijle hoogten hij danst ze in de wolken hij wil eindeloos leven hij wil zweven maar als één woord mis geplaatst het strak gespannen touw beroert volgt onverbiddelijk de val de val in donkere diepten of de val omhoog naar jou…

De dood danst door de straat je hoort hem niet maar een jammerende viool klinkt van achter het behang of keukenkraan de dood danst door de straat je weet niet of hij verder zal gaan niemand die hem ziet maar je bemerkt het verderf en verdriet de dood danst door de straat het is al laat de gordijnen gaan dicht je dooft al het licht…

jij danst dus nu je schimmendans dwars door mijn gedachtengang maar morgen was mij te lang zwart daarom maakt 't me soms bang als je danst door mijn gedachtengang .... naar de kamers van mijn hart…

het witte zand danst om de dunne benen zijn zang een los haakwerk van bochtige noten hij danst in het licht naar de achterkant van de dromen zijn handen reiken reiken naar het korenbloemenblauw…

met de wind zo ik jou zag - een koningin met vingertoppen in de wolken hoge hielen opgestoken en met emmertjes vol zand veel groter dan jij ooit kon zijn zag ik steeds weer hoe mooi jij danste Hoe jij danste - kleine voetjes kleine emmertjes vol zand hoe jij danste met een vlinder hoe jij danste hoe jij danste…

onbewust danst ze voor mij…

Je danst om de dorst te behoeden Het golvend haar en geur die vergaat Een horizon voor het grijpen Een hut die kantelt in het hoofd Ademloos herhaal ik de namen Van de havensteden als gebeden Kijk ik over je schouder mee Het orkest dat speelt, je ogen: Mijn vader danst een tango Het was in Bahía op een terras - een tango danst…

in dromen verheven tot de graad van drie en elf overstijgen wij ons hart zijn wij voor even en stromen wij mee tot de fee die danst met wie ze danst de zee van tijd de cirkel bevrijdt…

Zei niet Uw stem: de vogel danst, Het lover danst, de weide danst, De Zon die op het water glanst, De wind, de wolk, de wereld danst? Gij reikte mij uw linkerhand, Daarin gleed warm mijn rechterhand, En velen volgden, tot een band Van dansers slingerde over 't land.…

je danst telt passen voor de wals een lopend samengaan jij steeds vooraan waarin de draai naar rechts te links wordt uitgevoerd je danst de tango met een passie die abrupt de adem staakt gaat in vloeiend onderkruipen zachtjes meebewegen als je partner je verstaat je danst het leven in een slepend ritme maar verstapt het swingende…

ik zag de flits steeds weer dwars door de kamer schieten in de zachte trek openden gordijnen voor even een lichtende plek waar stofjes zich opwerkten in de lucht beschenen door zon op hun rug juist daar waar stilte was en tijd vergleed in generaties lange immobiliteit dansten de stofjes in een totaal bewegen enkel…

dansend voor de tralies van zijn bestaan zijn gebit was er allang aan nu kan hij zelf weer gaan hij hangt aan de wilgen bij zijn valies zijn druiven zijn druiven zuur dansend voor zijn spiegel kan hij niet meer sjansen met een beeld dansend in spiegels in totaal z’n tijd zijgt de tijd ineen met een klap hij danst met…

het liefste vergezicht dat er vandaag op aarde was de ochtendzon scheen licht contrast schaduwde wat nog slaperig was om in het proces van ontwaken alles nog eens extra mooi te maken in je lenteachtig lief bewegen bloeide kleur dauwde kou het gras met de fijnste druppels die edelsteenden als kristallen van de zon je danste…

varens in mijn tuin spreidend sprietsend als de groen grauwe fontein op de plaza del piedro ik denk , zo denk ik aan de verloren avondschaduw en neem jou peinzend waar; een dromerig zijn je danst het silhouet van wuivende palmen kwetsbaar lachend met ingetogen pret over het plavuis van mijn verlaten liefdesplek schuurt een laatste…

jij maakt zachte muziek alleen anderen horen dat vaak niet in je ritmisch bewegen zit de basis van je melodie je stem zingt het lied ik zie hoe jij de ruimte aangenaam vult met speelse stromen in de kleuren uit je dromen jij wervelt soms vibreert dan traag alsof ook je adem zich over jouw geluid verbaast jij danst de glimlach…

takken treuren kreunend onder zwaarrijpend ooft de vrijheid van de ladder werd door twijgen geroofd een distel schiet eenzelvig langs ’t koeienpad omhoog ten teken dat zich niemand nog naar d’hoeve bewoog waar dieren zijn verdwenen en d’akker in hooi schoot daar vond het wild t'rug leven en de oude boer de dood…

En naar de lieve Csárda waarin ik danste en lachte Op de Puszta te Hortobágy. ------------------------------- uit: Liederen (1907)…