Netgedichten

netgedicht (nr. 22.587):

Vlaanderenplein

ze danste op het Vlaanderenplein
onder oude platanen, tussen
de tafels en stoelen, ik zag haar
bewegen als een rode flamingo
tussen gele herfstbladeren, mooi
schenen je handen, teder je lach

ik walste met woorden in je dans
je paste precies onder mijn arm
niets knelde, je vloog lachend weg
dag Vlaanderenplein, dag vandaag

wij komen weer en omhelzen je
drinken het bier om onze kragen
op te zetten en elkaar te kussen, ja
het plein zal een open podium zijn