Alle inzendingen over dartelen en dwalen

Hoe jij als opmerkelijk beweeglijk en gestroomlijnd wezentje fladdert en gekoesterd wordt in de warme armen van het vlinderlicht waar jouw vleugels dartelen en dwalen van zoet naar zalig van behulpzaam vrijgevig passiebloem in haar nog vrij pril bestaan.…

ik kan mensen liefhebben zomaar omdat ze me veroveren ontvangen met één woordje, wereldgroot meer is er niet nodig om een leven na te laten ver weg van het evenwicht der grenzen ik kan uit dat woord geboren worden, vogelvrij vol van ongeduld weergaloos stralen in de welving van beminnen als de zee rondreizen zonder regen uit te vegen…

Een wit gefladder koolwitjes dartel op jacht maar wie weet naar wat…

Ik koester... de stilte in mij naast het woorden schrijven in gedachten per gevoel. Ik koester de oude liefdes, het houden van en sta tegelijkertijd open voor nieuwe vormen en manieren. Ik koester de vrijheid in heel het aards als hemels leven als een groot geschenk. Heel graag wenk ik naar nieuwe wijsheid, klein en groots: het leven…

Dartel, lang als lief en liever langer nog. Als de klok zijn slagen telt grijpen de seconden om zich heen in een zweem van zweet en lange benen. Weent de dromer gelaten om bloemen die de knop verlaten, water langs vazenhals, als zwanenhals, op plastic tafelkleed. Vraagt hij wat weemoedig of hij liefde heten mag.…

bakens zet ik uit en vraagtekens van straatlantaarn tot straatlantaarn ik, klein duimpje met grote verwachtingen met lange tenen met korte benen dartel ik op zoek naar evenwicht…

uit een bladknop spartelen een leven lang hangen aan één enkele boom en bij zon en wind en regen of in avondlijke stilte van andere bomen dromen tot de herfststormen komen en dan bevrijd naar de aarde dartelen…

dartel draaide het pijltje naar de zege dartel geworpen uit vaste hand dartel sprongen mensen uit hun stoelen dartel danste plots heel Nederland Jelle Klaasen plots beroemder dan Jan hoe een dartel pijltje alles veranderen kan…

Als het zoekende hart tracht de kracht van de last te beogen, in het lijden van het leed, in het licht van het vermogen, als het gaan het rood betreedt, dan openen gesloten deuren ogen.…

Treurend oog, zing uw spijtzangen en voer de bezieling van uw gaan terug over de wegen van uw verlangen, over de wateren van uw tranen, en laat u door uw moed bedaren. Treurend oog, uw hart ziet wat uw zicht belicht en zwicht niet voor het gif, van de dwalende heugenis, die uw streven heeft omgeven en uw lijdenswegen heeft geweven.…

Dartele vlinder, dartel maar voort de dag is nog lang, de nacht jong en stil bezoek alle bloemen die je nog wil maar dartel, dartel, omdat dat zo hoort Dartele vlinder, enig in je soort waar kom je vandaan en wie zul je zijn na de nevelen in de volle schijn mooier dan ooit iemand van heeft gehoord Dartele vlinder, kleur paars en goud in…

buiten is het donker en koud de bomen in de straat zijn kaal en oud op mijn kamer is een schemering van het kaarslicht te zien uit de radio komt de stem van Queen even knijp ik mijn ogen dicht mijn gedachten dwalen af naar jou omdat ik zo veel om je geef en van je hou…

Geef jouw hand laat je leiden door de stilste, steriele wildernis aller tijden waar alles wit lijkt flora is verdwenen fauna als albino, maar niet leeft liefdeslijnen doorgesneden juist zijn hand volgt het goede spoor geen oost of west, maar het intuïtiespoor zwevend in dit witte tussenland zonder nacht, oost of west geen anker…

Langzaam maar zeker zijn wij bezig om terug te keren huiswaarts zonder herinnering, Van donker naar langer licht vanuit open ruimtes gevlogen een horizon wijst de weg met op onze rug een windroos geschilderd, Zouden wij niet liever vergeten en verder dwalen zonder diepe verhalenstof met een dagelijks zweven langs maskers die ons van alles…

schimmen die tussen de wolken dwalen. De sterren wijzen hun de juiste weg naar een plek ver van het aardse bestaan. Naar een plaats waar ze kunnen rusten, tot dan dwalen ze verder tussen hemel en aarde. Tot ze de plek bereiken waar het eens begon dan de eeuwige rust vinden bij De bron van ons bestaan……

Nu dwalen ze tussen hemel en aarde met hun eigen verhalen daar in het heelal. In een ander bestaan ver van de aarde, maar ze geven ons kracht als er is een sombere dag.…

Ik dwaal in ’t donker, het zwart van de nacht. Als ’t ochtendgloren zich aandient, dwaal ik nog steeds, met al het licht, dwaal ik.…

een lange hete zomer door al je gedachtegangen om af te dwalen naar je hart en daar blijf ik dan zitten als het mag…

Dwalend door verlaten straten van mij onbekende kille steden doodstil door Jan en alleman verlaten opgejaagd door spoken uit het verleden wandel ik op een vroege zaterdagochtend aarzelend door mijn hoofd op zoek naar zekerheden waarvan ik denk te zijn beroofd. In een kluwen van verlatenheid en nijd die de liefde even deed verzwinden. ben…

De stem die ik verloor was een stem die de stilte niet meer kon brengen waar ik sprak en wilde fluisteren naar de schaduwen die mij wilden zijn en niet meer zwegen.…

Dwalen door de straten in de avond zonder doel zonder taak dwalen door de straten in de avond. Horen schreeuwen in de straten in de avond zonder doel zonder zin? Dwalen door de straten in de avond.…

reisje boeken Ik wil eens kijken door jouw ogen kunnen zien hoe jij me echt bekijkt Even de scherpte en de diepte in of alles werkelijk is zoals het lijkt Ik wil eens voelen met jouw lichaam hoe het is mij steeds weer te beminnen Jouw krachtige lijf onder mijn regie zou het voelen als telkens weer winnen Ik wil eens door je gedachten dwalen…

Vol met stemmen die me zoeken als ik verder dwaal op hetzelfde koord en evenwicht zoek maar niet weet of ik mag vallen met de woorden die breken omdat ze mij alleen nog de pijn van stiltes gunnen. Want ik ben jou en jij bent mij maar we delen alleen een verdwaalde werkelijkheid.…

herken het maar al te goed vooral uit films waarin ik niet meespeelde herken het dolen wel door de mist al dacht ik vaak: heb me vergist het kan niet waar zijn maar herfsttijd staat voor alles vaak door vocht en kilte of luchtdruk tegenelkaar slapeloosheid die dan overvalt vertel mij maar niks over gekleurde bladeren: ik heb er wat…

Ik ben op weg naar vroeger om de kilte in mijn hart te bestrijden. Hier heb je vleugels, zei mijn vader. Vlieg niet te hoog, vlieg niet te laag, riep hij toen ik vliegend voorbij fladderde. Buiten de hoge heggen gaat de wereld verder. Ik wil alleen horen hoe jij naar me riep: volg de vogels, volg de vogels. Dolend in mijn dwaaltuin verlang…

Want ik wil anders, ik wil dwalen op plaatsen waar nog niemand kwam. Ik schep mijn wereld in verhalen waar ik even wonen kan. Want ik wil anders, ik wil dwalen waar ik nooit ben geweest. Ik schep mijn wereld in verhalen tot ik het laatste teken lees.…

Dwalen, eeuwig zwervend al lijkt al, 't oneindig vlak Toch zoeken, hoop dervend als varend op het zinkend wrak en dan op land, geen zicht verwervend maar voor 't besef, de moed te zwak...…

Dwalen... dwalen is wat ik doe. Op zoek naar de kracht. De kracht om te sturen.…

schenk me tomeloze energie leer me je loslaten als ik voldoende weet als ik er klaar voor ben al wil ik niet leef dan je liefde in nieuw geboren geluk lief leven haast je niet berisp me als ik je veroordeel laat me je ontdekken in al je facetten maar laat me soms even heel even, lief leven een paar momenten zinloos dwalen…

Dwalend door jouw gedachten de mooiste bezielde vlinders verzin jij in geheime fantasie alleen in een ongeremd leven waarschijnlijk minstens veertig vlinders allemaal op zoek naar jouw schoonheid! Je weet het misschien al het is een gevoel diep in jezelf een eeuwigdurend welkom als je eindelijk loskomt handen zwaaiend zonder woorden…