Alle inzendingen over dwaas

Maar noem mij vooral een dwaas, omdat ik niets om dwazen gaf.…

( zo droomt hij voort ) en ziet hij haar soms met een ander … dan doet hij alsof zij dat niet is geweest het duurt een tijdlang voor hij beseft dat hij de dwaas is waar zijn vrienden hem voor hielden en hij huilen kan om haar nog langer duurt het om haar los te laten…

Wat was ik dwaas vandaag: ik liep mezelf voorbij in duizend zuchten. Wat was ik dwaas vandaag: het leven is veel meer dan blauwe luchten. Wat was ik dwaas vandaag: ik luisterde niet goed naar wat zou moeten. Wat was ik dwaas vandaag: daarom wil ik met liefs wat mensen groeten.…

Mijn dochter spreekt konijnenbont is deze winter in de mode maar vermijdt het zelfs in je laarzen ze worden levend afgestroopt om kwaliteit te bewaren Ik knik en voel het in mijn maag misselijk wroet mijn laars en denk de mode is fucking dwaas…

Dwaas om te verlangen Naar jouw kus Dwaas om te jagen Naar jouw beeld Maar het hart hongert Naar een handvol Zachte woorden troostend Uitgestrooid over de stilte Je kijkt me na Maar zwijgt in alle talen En nog dwazer dan dwaas Groeit de stilte groter…

Zijn wraak bracht hem in vervoering en maakte zijn gelukzaligheid over zijn daad compleet, hij glimlachte naar de dood Hun ineengestrengelde zielen zagen de dwaas…

schemer in een dolle rimpeling door de ogen van een dwaas zijn mismoedig zacht relaas als een cirkel zonder ronding verbied zich om op te kijken; het zou nergens nog op lijken zijn blik ontbreekt weerkaatsing en koestert ongemerkt geraas omdat zijn volharding helaas stierf tot een goede herinnering…

De Bijenkorf gaat in de uitverkoop En overal sluiten er filialen Halina Reijn kan men nog net betalen Want die is niet- of toch wel wat- goedkoop Voor al het personeel dat wordt ontslagen Zijn het ook heel bijzonder Dwaze Dagen.…

Dit jaar is het dan echt de laatste keer Ik heb vandaag staan kleumen in de regen En kan er eigenlijk niet goed meer tegen Mijn voeten branden en mijn rug doet zeer En straks word ik geknepen en geslagen Ik mis ze nu al, die Drie Dwaze Dagen!…

voorstelling voltrekt zich in de openlucht de kikker ontwaakt in de poel kwaakt vol passie en gevoel zichzelf tot koning hier voel ik mij even een roze schoentjesprinses met een gouden bal - in het rijk der verzinsels vergeet ik al mijn hersenspinsels de spinnenwebdraden ontrafelen zich van mijn vel ik lach zachtjes om mezelf ben ik een dwaas…

Ga op weg, trek de wijde wereld in, onbevangen, elke dag een nieuw begin. Volg je pad, leef vrij en onbevreesd, open voor wat komen gaat, los van wat is geweest. Speel en zing en dans en lach, huil tranen met tuiten, waai met de wind en speel met vuur, want alles van waarde in het leven word je vrijelijk gegeven!…

Er is geen wijsheid in het oosten, overal -- zijn de mensen dwaas.…

Dwaas ben ik die ooit geloofde In de oprechtheid van jouw hart Wilde geven met mij samenleven Naïeve liefde vanaf de prille start Dwaas ben ik die ooit zo droomde Op een heerlijke toekomst met jou Vol warmte liefde passionele seks Bij jou was ik de gelukkige vrouw Dwaas ben ik die ooit in je geloofde Vertrouwde je voor honderd procent…

Hoe dwaas kun je zijn: met zoveel warme liefde kiezen voor koelte…

Niemand wil dom zijn, of erger nog: een dwaas zijn – laat staan onhandig.…

Ik onderschep de beelden in oneindige herinneringen en wacht op elk ogenblik, van vroeg tot laat, tot mijn dwaas verlangen zou overgaan. Warm sluimer ik door het tikken van de dag, waar elke seconde lijkt te blozen om al die lieve, kleine dromen.…

Ik was laat, het koper van de nacht roodde nog roder dan mijn bloed doorlopen ogen, ik had mijn hartstocht verloochent aan de stenen in de straat in het inherente bestaan van mijn ik, mijmerde ik dat de regen mij kon drogen en de wind mij kon laten zeilen zonder zeil en mast ik domineerde de spreuken van mijn ziel en weersprak de schoonheid…

Ik voel me dwaas - en even dwaas is alles weer terecht als je gedachteloos 'dag liefje' zegt. --------------------------- uit: ' Tirade', nr. 200.…

Dit alles zal vergaan: de mooie dromen en het dwaas vertoon, maar laat ons hoopvol leven want niets is hier gewoon maar alles is gegeven.…

Er is een raas, een graas het groene als gras, raas als een haas, op de vlucht als een dwaas, door de lucht Er is een razende storm Een storm die mij dwaast haast, juist nu naast mij inhaalt, in huist en gaat. Terwijl ik, enkele dwaas verhaast verdwaal als altijd, terwijl iemand mijn hart volgt, zoals ik ga, ga Ik voor gaas.…

De dwaas, hij schreef wat over was aan liefde in een waas op glas. De zon ging prompt een poosje schijnen en loosde toen wat niemand las.…

Wij hebben in de jeugd gemind wij minnen in de ouderdom, en al wie zegt: de liefde is blind, is waarlijk dwaas en dom. ------------------------------------------- uit: Nieuwe liedekens (1859-1861)…

die dag zag ik pas hoe dwaas ik stamelde in de pas achteruit hij besloeg de ruimte, mat de afstand tussen mij en sterren was nooit zo klein da’s alles wat ik nog weet…

lijkenvingers als stukjes tak zonder groen zonder vocht er is geen beleven van de dood, slechts verwarring en ongeloof voor hij die niet weet waar het einde ligt hem inhaalt en onderuit schopt zijn sterven zal komen en gaan zoals hij leefde onverwacht en meedogenloos voor de gevolgen, hij wist wat zijn geheugen moet zijn en betaalt…

het is twijfel die mij trager maakt in afwachting doet zitten of alles nog wel gaat ik lach naar zon droom lente in een groene waas maar weet mezelf een romantische dwaas nog heb ik niet afgehaakt verbaasd over de snelheid in ontwikkeling en de enorme haast het overzicht is er nog wel maar hiaten worden groter biedt zomer nog…

Een alles omarmende stem -omfloerste druppels zoete melk-, bereiken oren, longen, tenen. Ik antwoord gretig alsof mijn mok schaamteloos ophoudend totdat alle verlangen omhoog is geroepen en het diepste verloren is. Als ik dan alle uithoeken van de kosmos heb ervaren en tot het uiteinde ben gegaan vind ik slechts flarden van mezelf terug…

Dwaze dingen Die wij doen Vormen het ongemak Waarmee wij leven Kille tradities Blijven behouden In het huis Waar wij nu wonen Liefdeloze blikken Werpen wij langs elkaar heen Zodat we niet bang hoeven te zijn Voor de waarheid Slaap zacht meisje Droom zacht prins…

berg je maar want alles haal ik uit de kast om jou te strikken betoveren zal ik je als 't mooiste meisje van de klas mijn liefste kanten aan je tonen je trekken met de zoetste geuren en in mijn warme keuken je verleiden met alles wat mijn hart te bieden heeft je nooit meer laten gaan maar laat nu ook eens zien dat je mij hebt zien…

er is een reden waarom ik doe alsof ik niet bibber evenzo dat het lijkt of ik stroef in pak sta terwijl mijn hart ritselt als een populier en mijn botten krakken gelijk aan on-ingesmeerde scharnieren weet je, ik vroeg mij eindeloos af waarom gedichten toch steeds korter lijken te woorden, terwijl het binnenin mij zinnen waait en ik probeer…

Geestelijk zieken ook krankzinnigen genoemd ervaren het gangbare leven als een warrige misschien kluchtige vertoning komen driftig of gemoedelijk hun eigen wil na ze kunnen angstwekkende monsters zien daarbij prachtige gestalten horen soms stemmen die waarschuwen en dreigen dan plotseling opwekken spreken dikwijls met deze verschijningen…