Alle inzendingen over eelt

bij volle maan krab ik oude lagen af leg mijn ziel weer bloot hoeveel is genoeg of juist teveel om te kunnen leven zou er een recept zijn hoeveel eelt de grens is voor doorlatendheid…

Bij veel lopen en ook staan zie je eelt tevoorschijn komen, op voeten en handen, van 't harde werk. Maar nog niet eerder was een mens door 't vele zitten, voorzien van eelt, op zijn achterwerk.…

Eelt op de handen - zei de intellectueel - is eelt op de ziel.…

Voor mijn vader Eelt op je handen Eelt op je ziel Toen er alleen Vermoeidheid en Nauw'lijks vreugde Nog te ontdekken viel…

het eelt op de ziel komt niet opeens uit de lucht zo maar neervallen als zure regen etst zich weerbaarheid voor het leven Tanka…

je krijgt eelt op je ziel als verdriet gewenning wordt door leren hoe je pijn bekort want vaker ondervonden ben je minder te verwonden omdat litteken een pantser wordt je krijgt eelt op je ziel als je vol vuur je verweert maar een ongelijke strijd je leert dat je nooit zult overwinnen en langzaamaan van binnen een kille kou je vlam verteert…

uit een gedachte pluk ik een stem het is zo stil dat ik het niet kan verstaan heimwee overvalt het eelt op mijn ziel een kind ademt onderhuids…

de oliegevulde radiator verwarmt mij bij katers en poezenkind snorren als een ouderwetse kachel eelt op mijn linkerschouder heim weet de papieren kolenzak, gevuld met glimmeringen.…

Waarom is de mens dood Als hij op het oog Drukdoenerig door Het leven gaat Met eelt op Hand en ziel Hij die al tijdens Zijn leven aan De dood ten Slachtoffer viel…

Ik vind het wel knap van voeten, die eelt maar blijven groeien. En al dat gewicht dat zij torsen, een leven lang. Soms komen ze in protest, en geven je een nare blaar. Daarover moeten we niet klagen; voeten maken het leven draagbaar!…

Heb geprobeerd hard te zijn, Een echte man die vooral stoer Wil overkomen, zodat anderen Mijn verdriet niet zien - Hoop alleen dat ik geen Eelt krijg op mijn ziel, Doordat ik mijn gevoel Voortdurend wegduw, Gevoelens die ik onder Mijn eigen regie juist Mondjesmaat wil binnenlaten…

Het eelt van haar geschiedenis heeft zich in slakkengang van hoofd naar achterzijde verschoven. Langs de kromming van haar rug kleven op dunne huid eilandjes van onbereikbare verhalen. De zon zakt in de kruinen van de bomen en alles wat niet meer zou gebeuren.…

Een wond had ik, zo ’n halve eeuw geleden, Die door de tijd veranderd is in eelt. Eenzijdige verliefdheid was het toen, Je bent maar éénmaal groener nog dan groen….…

Een zweefmoment Algehele ondersteuning Vel over been Gestruikeld en weer opgestaan Voeten schuurden over zand Verscherpten ook de zool voorzien van eelt Ogen zagen om in het donker Omvattend nauwkeurig Een mens zonder contrast…

Alleen de dood kreeg het eelt van zijn handen. ---------------------------------------------- uit: "Zo vaak heb ik haar gedroomd', 2016.…

Absoluut het jaar nul Bindkracht tien Zilt als de zee als ze piepen Als het ook beter kan Eelt op het geheugen Voor je een stap buiten zet Voor het moment heet van de naald Dan een vrouw Klaar voor een frisse wind Flegma voor thuiskomen…

leest iemand nog het nawoord geschreven met trillende hand om te schaven aan het eelt van kwaad te zwelgen in de lendenen van de nacht om te luisteren naar het slotakkoord in gaten als tekens aan de wand nu de tijd tikt in kwarto formaat geheel zonder terugwerkende kracht…

Hij kan niet meer janken of kermen kreeg voor altijd eelt op zijn ziel dat was om zichzelf te beschermen z'n jeugdjaren waren niet al te stabiel. Nu hij op middelbare leeftijd zit lijkt hij gevoelloos, star en stug beziet het leven tè zwart-wit ik vraag beleefd, geef zijn ziel terug.…

ik spijker protesten aan behang dat al te lang draagmoeder is van tegelspreuken en goede wensen haar banen hebben generaties binnen lijnen van fatsoen gehouden de kleuren zijn vergeeld als eelt op religie en ervaring de muren zijn gestript een nieuwe spiegelwand kaatst enkel jou en voelt je aan de tand…

Niemand weet van het eelt op je knieën. Is het daarom dat jouw fladderrokken zo lang en treurig gekleurd zijn honey? Of heb je nog meer bloed te verbergen?…

Iedere nacht bid ik, om wat eelt op mijn ziel Iedere nacht droom ik, de reden, waarom ik voor hem viel Iedere nacht hoop ik, dat hij voelt wat ik nu voel Iedere nacht droom ik, dat hij begrijpt wat ik bedoel.........…

Nu ben ik moe en laat alle meren zich terugtrekken onder mijn oogleden want mijn tong is van leer en mijn huid staat vol eelt door het afwerpen van onderhuidse spinsels. Ik noem het geen afscheid het is een land van helen in wording. Ik zoals ik nu ben zal er niet meer bij zijn. Morgen laat ik hem daar achter.…

Als jij zegt niet te kunnen huilen doorheen het eelt op jouw ziel die geen toegang geeft doch wel het verhaal vertelt van een schokkend leven waar ik geëmotioneerd door raak mijn tranen de vrije loop laat die er niet voor niets zijn want mij gaat het makkelijk af het is een kwestie van verleden ingrijpend maar een openbaring om…

Stapels foto's uit een ver verleden Iets tastbaars in het heden Een foto van een prachtig strand De kinderen spelend in het zand Aan de achterkant, de inkt verbleekt, in zijn vrouw haar prachtige hand, een beschrijving van het land Dan een foto van haar graf Van de vrouw die hem haar beste krachten gaf Zacht streelde hij met handen bedekt met eelt…

kon je het verdriet voelen van zo velen om je heen het eelt op je ziel zou smelten in mededogen nog steeds heerst het taboe pijn niet te mogen tonen flinkheid en aanvaarding zijn als deugden aangeprezen zie de mens in kwetsbaarheid elk harnas heeft roestige gaten geen robots zijn wij met wachtwoord op ieder lijf staat DOOD geschreven…

Geboren in een groot gezin Met als hoofdzaak overleven Waar gevoel niet aan de orde was Heeft hij zich met een pantser omgeven Emoties die schuil gaan Onder het eelt op zijn ziel Uit hij vaak op botte wijze En dat werd zijn vaste stiel Toch zit er achter dat boze masker Een warm en gevoelig hart Waar je pas achter zult komen Als je in…

ruwe handen vegen over glad vergeten eelt in steeds overdreven krampachtige bewegingen hij en zij zwegen omdat elk woord verveelt dat d’reeds uitgeschreven dichter wil bedwingen ongehoorde zuchten schuren over zachte huid daar waar ongewenste lust zich openbaarde ongeboren vruchten geven nochtans geen geluid als haar hartstocht…

Als ik niet onderweg mijn zware rugzak had gestald bij 't oud papier, verroest gereedschap en machines en niet mijn kaartje had verscheurd, als ik niet onderweg mijn loden jas had uitgedaan en aan een boom gehangen had met slechts twee kale takken en niet mijn sleutels had verbeurd, dan zou er eelt zijn op mijn ziel en kale plekken in…

de versleten schoenzolen van drie straatjongens hun blote voeten half zichtbaar dik onder vuil en eelt leer, ijzer en mensenhuid verwikkeld in elkaar stank damp en duisternis tientallen soorten smog zwart als de nacht flessengroen eenvoudig grijs geelgroen als erwtensoep armoede in 1850 of 2019 laat nooit los…

Kijk het eelt in mijn handen Ontstaan met keihard werken Hanterend de slopershamer Bij het afbreken van kerken Moge ik het tot aan mijn dood toe doen Gewraakt zijn hardheid en natte zoen Handen tastend onder mijn witte buis Snikkend toegelaten bij het heilige kruis Bij de gratie van gezegend te zijn Onder de mantel van het geloof De vunzige…