Alle inzendingen over elleboog

Voor Jeannet Elleboog in elleboog Word ik vanmorgen Met jou wakker Adem die haast Onhoorbaar mijn Gezicht beroert Zo zacht dat ik Twijfelen kon of Je er nog wel bent Rust zoals alleen Totale rust kan zijn Ogen die nog worden Toegedekt door luikjes Die weldra opengaan En wij die in allesomvattend Vertrouwen met ons…

Ik werkte me door de menigte met mijn ellebogen en heb het er nu achter.…

De Covid-regels zijn nu van de baan We mogen oude tijden herbeleven Ik start weer waar ik destijds was gebleven Vanaf vandaag er volop tegenaan Niet zonder risico wat ik ga doen Na twee jaar krijgt mijn vrouw weer eens een zoen…

Hij brak onlangs zijn rechter elleboog. Dat maakt de armslag die hij heeft beperkt, juist waar men veel met ellebogen werkt.…

Adressen te weten waar je heen armen die je ontvangen (geen punt van elleboog of aarzelende afstand) Een lach, blijdschap om jou, jij om die ander, die geraakt wil jou aan durft raken, een wederzijds vertrouwen. Dat plots bijzonder blijkt…

Ik elleboog mij haar voorbij: dag mam, dag kleine meid. -------------------------------------------------- uit: 'Och ik elleboog me er wel doorheen', 1988.…

wat is dat vraagt het meisje mijn ellebogen monsterend o dat slechte verf bladdert af…

de ellebogen vormen visitekaartjes bezoek ongewenst het branderige gevoel maakt krabben onafwendbaar…

ellebogen als verweerde krijtrotsen erosie van huid en psyche schilfers dwarrelend op de grond slagveld waar nagels constant pulken celdeling onverstoorbaar doorgaat op mismaakte knieën aangetaste enkels en steeds die nagels laten bloedsporen na op ellebogen verweerd als krijtrotsen mismaakt ik kijk ernaar en voel de plekken op mijn…

een lome zomerzonnedag van blakend bladergroen om ruglings in het sprietend gras nu verder niets te doen dan hoofd steun op een elleboog te turen naar de lucht daar zweven buizerds hemelhoog hun zomerzonnevlucht…

Omdat ik hem te fanatiek bewoog zit ik met een corona-elleboog.…

Zij staat over de kom gebogen, beslag tot aan haar ellebogen. De onheilstijding die hij brengt wordt opgevangen door haar rug. Als zij zich los wil maken trekt het brood in wording haar weer terug. -------------------------- uit 'Kindsbeen' (1944)…

Je ligt zo neergelegd te slapen met twee ellebogen als wapen en een kroontje haren aan je haar al kijk ik er maar even naar ik sla tot in mijn schoot alarm en rijm een zoontje in je arm ------------------------------------------------- Uit: 'Wachtende mijn hart', 1946.…

Er werd getandenpoetst in haatpositie van ellebogen die weerhaakten. Ik zei: koffie Jij zei: is klaar dankjewel En zo ging de dag voorbij in de grootste eenvoud van woorden.…

Getrapt was hij In de Senaat gekozen Doortrapt en met De ellebogen gewerkt Werd hij de onbetwiste Nummer één van zijn Partij - tot hij In het fietsenhok Werd betrapt, en na Het lozen van vele Loze woorden, en nu ook Zijn levenssap, gedwongen Was opgestapt…

De duimschroef is met vreugde aangedraaid Met liefde is de elleboog gegeven De knietjes worden bliksemsnel geheven De beentjes met een rottrap weggemaaid De oorlel suist, de pijnbank staat paraat De nekklem echter is een halsmisdaad…

Hoewel ik niet naar deze oorden vloog, Nies ik alvast maar in m’n elleboog.…

En “Rochelt u ook in uw elleboog?” En “Moet de Sint nu ook een mondkap dragen?” “Weet u wie héél erg onderliggend lijdt?” “Dat paard, waar u al eeuwenlang op rijdt.”…

Vooral als ik naar haar kijk wanneer zij zo haar hand door haar haar haalt, haar elleboog steunend op haar knie, en zij iets tegen mij zegt. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - uit de gedichten van Hans Faverey (1933-1990)…

1 Voorlopig blijf ik alle dagen thuis 2 en nies vakkundig in mijn elleboog 3 Maar wel bezoek ik oma op driehoog 4 en klus naar hartenlust in moeders huis 5 Een fors bedrag naar ieder rampgebied 6 en deze vijf... die doe ik lekker niet!…

De WAO staat al voor velen klaar, Toch treft het euvel niet alleen de kok: Om in een vak de status te verhogen, Gebruikt men doorgaans vaak de ellebogen.…

De knak van mijn hart Onhoorbaar Door de klap van je voet In mijn zij Ik verdring wat je deed Elleboog beurs Kinderen erbij Radeloos pijn Nu druppelt mijn hart Spanning te groot Ik zie het Ik voel het Kan niet meer nu Alles kapot Dat was de tijd Nu voorbij…

Ik sta al een half uur met mijn handen achter mijn hoofd, ellebogen tegen de witte tegels... Het warme water valt gestaag over mijn haar en gezicht. Het water loopt langs mijn half geopende mond langs mijn lichaam en mijn benen, naar mijn tenen, tot het putje op de grond...…

gebogen leunt zij voorover, de zwijgende zwarte mantel het hoofd door ellebogen gedragen om de Geest middels deze menselijke pilaren naar bezieling te vragen de houding bidt in geborgen vuur doch ook in deemoed geknield teneinde de beklijfde levensdorst te laven…

hij weet hoe succesvol in het leven te staan weet hoe hij concurrenten moet verslaan weet hoe je met je ellebogen moet werken weet hoe je een ander kunt laten merken dat jij behoort tot de sterken echter hoe je echte liefde kunt geven en ervaren in het leven – dat weet hij niet…

Toen een elleboog, niet expres, van zusterlief, tand in wasbak en in mijn mond een gapend gat.…

plots dringen zich woorden ongevraagd op de voorgrond rammen zich ellebogend in het nu verlangen - of ik wil of niet - gehoord, gezien gevoeld, geschreven te worden verdrijven steeds zo lang krijsend alle andere gedachten tot zij naar behoren - als zwarte pixels op witte achtergrond of minimaal inkt op papier - vorm gevonden…

de computer springt op zijn saver amai, een kom mee vissen, ’t is nie waar, ze zoenen het glas en zij spreekt een heel zoet woordje voelt ge u fit en weer ontspannen terwijl haar elleboog nog efkes drukt, o ja madam, de relaxatie is heerlijk, wanneer komt ge weer…

Ellebogen op 't blad, muis in je hand, gedichtensite opengeklikt en als hij openspringt gaan! Je hoeft er niet de deur voor uit, kaartje kopen is er niet bij, verslavend ja, dat is het wel, maar dat maakt niks uit, althans niet voor mij!…

Soms zijn de dromen vriendelijk als een lief verschijnsel soms zijn ze hard, meedogenloos wanneer ik zwetend wakker word mijn bed een puinhoop voel ik eega's hand over mijn elleboog rustig maar meis, het is maar een droom. Het is de rustige stem en de warme hand die me weer terug laat zakken in dromenland.…