13 resultaten.
Stille getuigen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
265 Vliesdunne flinters
omhullen en vullen
van buiten en binnen
onzichtbaar een luchtbel,
aldoor transparant.
In pastel polychroom
draaiend, bewegend
onthullen zich flinters,
zichzelve gelijkend,
aan de laborant.…
ten tekel
netgedicht
4.7 met 3 stemmen
431 niet het blauwe boven wit
of het grauwe onder groen
niet de vis die boven zit
of de steel onder een bloem
niet de flinter van een spicht
of de donder van de dag
niet het donkere van licht
of de glitter van uw lach
niet het kromme van de krakel
of het krikken van de krekel
niet de tenten van tentakel
of de hik verstappende hekel…
HET IS NOG BEST
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
270 een beetje windig in de tuin
waarin ik overdreven bezig luim
lagen herfstblad ruim
rest van voor de femel winter
uit de lange border flinter
ik zie al wat van lente ginder…
nutteloos hart
hartenkreet
3.4 met 5 stemmen
729 Wind neem mee
Wat verschrompeld en broos
Treurig bonkt in mijn borst
Strooi het in flinters uit
Over zee
Laat golven de pijn blussen
En de nevel
Als verzachtend tapijt
Mijn eenzaamheid sussen.
Wind neem mee
Dit verdorde hart.…
gebarsten land
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
596 De lichte
rimpeling
huiverend
in haar flanken
haar hete adem
die zich aan me schroeit
De kloppende aders
onder de
flinter van haar borst
Beuken
me
een weg
langsheen
gebarsten lijnen
en voel hoe
adem
teneergedrukt
met bulderend
geraas
haar tirade
zich spruwt
de likkende vlammen
een pagina…
Volwassenheid
netgedicht
3.8 met 8 stemmen
915 Ik zoek je
Een kreun over m’n lippen,
Ik ben je naam kwijt
Toch was je één van mij
Gravend in de modder
Van wat was
Kom ik alles tegen
Behalve jou
Uitgelachen door mezelf
Heb je niet nodig
Maar zorg overmeestert
Elke flinter ratio
Een vloek geeft even kracht
De donkere spelonken
Van m’n geest
Staan op een kier
Dan als ik op…
Na deze woeste vlagen
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
210 heb donkere wolken gepakt
maak de wereld kil en nat
met tal van sombere buien
nog kaatsen flinters licht
in zwarte plassen waar ik
spetterend doorheen wil raggen
om met nietsontziende golven
het pad te schonen van
eeuwig moe en altijd ongemak
opgelucht vlucht ik
na deze woeste vlagen met
sprankjes hoop de perspectieven in
voel…
MADE IN MIND
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
345 probeerden elkaar en onszelf
Te lijmen
Er ontstond een vreemd mozaïek
Een rozig herderinnetje
Op een blauw VOC schip
Een Rus in Worcester
Een feniks op een bok
Napoleon tussen fuchsia’s
En een tafelbelvlinder
Op een ruiterklok
Aan een Hongaars asbakje kleefde
De trekharmonica van een hummeltje
Mohammedaans blauwe schilfers
Lagen tussen flinters…
Voor de chaos
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
295 licht
door de dalen van gebergten
iemand wekt de taak der taken
om de wereld neer te leggen
water vuur en aarde buigen
om elkaar en strijken tijd
toen er brak een zwaar gelaat
door elementen die het zwart
van de zon met woorden weefden
en een straal viel door het licht
over velden tot in de verte
waar men wachtte tot de stem
elke flinter…
- Vertel de zon -
hartenkreet
3.0 met 33 stemmen
590 Vertel de zon,
die binnenkort verdwijnt,
ik herinner mij
hoe groot de planeten zijn
vertel de zon,
van dunne gouden draden
gesponnen op aarde, flinterend
daar waar de zon doorheen schijnt
en hoe ik besloot om goudsmid te worden?…
Schemerduster
netgedicht
2.5 met 8 stemmen
2.435 Streellicht vonkelt mondjesmaat
puilt zijn zuchten langs de tocht die
nog zijdelings om ronding schuilt
naadloos neemt het nauwelijks deel
Flinter maanlicht raakt verstrikt
maast zich tussen schaduw door
schoort onthulling rank van waas
likkend glans aan scheuten zinder
Wadend in fluweel vertekend
aan wellend wasem amper damp
sleept de…
Kraakhelder
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
553 Hoe het wintert
En kraakt zo helder
Strakblauwe luchten
Boven witte daken
De vogels, zij vluchten
Weg van nog flinter
Dun ijs op 't water
Mensen verzuchten
En de zucht
Die zij slaken
Spreekt verlangen
Naar behaaglijk
Ooit, ja en later
Zij wetten de schaats
Een blij verheugen
Op wolkig dampende adem
Rode neuzen en oren
Blozend warme…
Bomen, Oostvaardersplassen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
228 Ze braken in de storm tot stompen met relief, waar,
uitvergroot,
de splinters, flinters hout ruig berglandschap verwerden
met steile diepten en geheimen.
Alleen een spin wist hier van seilen.
De mieren en de parasieten
liepen naar de hoge toppen los.…