Alle inzendingen over gedicht en lezer

(de kapper) Is dit een gedicht? (de lezer)…

Onvolmaakt zijn mijn gedichten, die lezers straks voltooien gaan. Onvolmaakt zijn kunstwerken, waarover kenners twisten. Onvolmaaktheid baart verlangen. Naar anders, beter en naar elkaar. Geef mij het onvolmaakte maar.…

Weet hij van haren die in slangen veranderen van babbelzieke kraaien sist hij gedichten zonder lezers? Kent hij de plaats van de strijd de verslindende macht wie achter de maskers wonen weet hij van goed en kwaad?…

Dit gedicht is lang genoeg om te laten zien dat woorden soms minder zeggen dan waar de lezer om vroeg Vandaar dat ik alvast schrijf van wel Lezer, verwacht geen korte zit Geen openbaring, spektakel of kippenvel Maar een gedichtje zoals dit…

Ik, schreef de dichter in zijn gedicht zonder te beseffen dat er lezers zijn die er klakkeloos van uitgaan dat hij zijn eigen hoofdpersoon is Ieder heeft een rol te spelen - een schrijver evenals een lezer Ik beval, schreef hij dus over haar maar een lezeres uit Gent sprak hem bestraffend toe: dat kan niet, je bent een vent…

(en de minachting ervoor) het kan ook ingetogen zonder luidkeels je stem te verheffen er bestaan zelfs gedichten die nooit worden gelezen hetgeen niet wil zeggen dat dit aan het gedicht of de dichter ligt in veel gevallen is het dikwijls meer een vorm van minachting van niet lezers van de poëzie…

Over water geen gedicht, hoewel adel verplicht, wanneer je in Dordt woont. Toch maar niet, tégendraads, tégen de stroom in. De oplettende lezer tóch z'n zin! Een gedicht over lucht(en), land, de 'overkant' Over wát? Dordts water. Vooruit, een on-Dordts gedicht schrijf ik nog, later...…

Want veel dichters zijn gezwicht Onder de druk van het gedicht, En lijden nu aan hun plicht. Ik dank al mijn lezers zeer, Tot de 2001 ste dan maar weer.…

Uw gedicht…

ontroert het pakt goed uit of is beroerd en soms verbruid ik bied mijn strofen in dicht de lezer maakt er wat van op woord zin gevoel en beeld werpt de lezer zijn duidend licht de lezer en ik samen een kik ik de promotie wij de emotie samen een boeiende tic…

woorden vielen in waaiers uiteen door vuurwerk van de zin strofen schoten als pijlen naar ongekende hoogte cirkelden daar in steeds snellere vaart tot een veelkleurig begrijpen als apotheose werd het gedicht met een oorverdovende knal door witte guirlandes uitgelicht…

kan hoog en laag springen mijn eigen lied gaan zingen maar de lezers bepalen wat zij uit mijn beeld en melodie gaan halen laat ik bloesems kleuren ontwaken jullie vlinders spontaan door het gebeuren als zon de aarde op zijn zomers kust zijn zand en zee een lieve lust ik zoek schelpen bij de waterkant leg daar mijn woorden mee…

het boeket rozen heb ik gekozen bied ze u nu aan slanke vingers gaan behoedzaam langs de stelen kunnen vaak geen dorens velen een ander ziet het drupje ochtenddauw op de fluwelen bloem en smelt voor schoonheid van dit intieme samenzijn maar ieder heeft een eigen vorm en kleur in beeld de goede dichter biedt oneindig veel…

Niet zomaar plompverloren binnenvallen tussen twee oren of verder naar voren. Eerst de plichtplegingen, omtrekkende bewegingen, zoals: komen ze gelegen, mijn invallen, mijn uitvallen, mijn ontledigingen? U heeft geen tijd? Dan leest u toch alleen de titel?…

even dan want ik moet de mijne nog verwoorden dan het oordeel der lezers afwachten…

vang ik misschien een lezer met een lasso blijkt hij warempel ziende blind voor hem is het gedicht niets meer dan een lege fles met hooguit iets aan statiegeld verder zijn het loze woorden... ja de dichter moet soms heel wat slikken…

dit snelsonnet een heerlijk licht gedicht want ja, gedonder is er al genoeg dus graag wat lichter is wat 'Men' mij vroeg vandaar dus dit poëem, mijn mild gezicht dit vroegste snelsonnet tot nu, is ijl dus veel plezier, ik wens den lezer heil…

en verwerken liet vechten tegen de zwaartekracht zijn benen gleden roetsjend mee hij vocht met zijn verhitte hoofd terug gravitatie en ideeën parend op zijn pc terwijl hij zijn zwaar gedicht verzond gleed hij beschonken op de grond het deed een lezer zwaar verzuchten dit zwaar gedicht is mooi en diep terwijl hij peinzend naar zijn pc liep…

De dichter is een kunstenaar een creatief persoon hij dicht uit zichzelf niet voor promotie of hoger loon de lezer zoekt herkenning in zijn of haar gedicht zo brengt de dichter niet alleen zijn eigen maar ook andermans gevoelens aan het licht het gaat er niet om hoe de dichter zijn kunstwerk beredeneert maar hoe de lezer hoogstpersoonlijk…

Als mijn gedicht zal worden gelezen ik een glimlach bij de lezers zie verschijnen dan weet ik dat mijn woorden en dromen worden gehoord en ik ze goed heb verwoord.…

wat heb ik u te zeggen dat u mij steeds weer leest is het mij uit te leggen wat het nu is geweest dat u zo hoog waardeerde ik vraag het mij echt af dat u mij zo "verteerde" mooie reacties gaf wat vindt u in mijn gedichten dat u mij lezen wil ... lezers zonder gezichten ik sta even bij u stil…

Aanvaard, o lezer, zij die ’t werk verricht Bewonder vast haar naam in dit gedicht…

fragiele woorden in tegenlicht trillend in verzengende hitte dorstige woorden die zich laven aan de gedreven lezer die onder het lover iets van verkoeling trachten te vinden bij verpozende zinnen... wellicht kan de dichter dan tevreden zijn met de vondst van het gedicht…

dit gedicht je zou bekoren!…

Gedichten zijn hulpmiddelen, die schrijvers en lezers samen, helpen zoeken naar de waarheid. Blijf maar heerlijk zoeken lezers. Schrijvers, schrijf maar lekker dóór. Tik al die onbeschreven bladen vol. Gun uw uitgever uw beste sellers. Geef zelf uw allerbeste boekjes uit. Voor de hoogste eer of voor de lol. Dichters!…

Het is moeilijk, om in een rijm, of een gedicht. Het iedereen naar de zin te maken. Soms denk ik om ermee te staken. Mijn gedachte is, hou het simpel, hou het leuk. Anders krijgt de ene lezer rimpels, en de ander lacht zich een deuk.…

niet alles lezen wat er staat niet alles schrijven zodat je onbewust ruimte open laat – voor fantasie je niet al te duidelijk tot de lezer richten een gebrek? Of een opstap voor het genie of een door god gegeven reden voor een enkeling om zich creatief te uiten soms in ondoorgrondelijke gedichten…

'van een vierkant gedicht de hoeken afgerond uit voorzorg je zou je maar bezeren'...…

Ik ben geen beroemde dichter die met woorden in prachtig gestileerde zinnen gevleugelde gedichten tovert over verdriet, het leven, de liefde en het beminnen en de harten van de lezers verovert toch is het mij ook gegeven mijn steentje bij te dragen op gedichten.nl want voor mij blijft het spelen met woorden een creatief spel…

Ze zingt als de donkere duistervogel op de late middag van een vrijdag nu het gedicht weer van de lezer is probeert ze de energie te bevatten onder herfst en regenachtige twijfel in herinneringen opgesloten ligt er in de laatste zin als een klein geheim besloten even niets en dan stilte.…