Alle inzendingen over gelijnd paard

strak gelijnd loopt de weg langs het kanaal een brug verbindt zwart water met beide oevers strak gelijnd loopt de weg langs het kanaal hij daar zij hier…

Fraai en fel gelijnd, snel als jachtig gelijnde formaties over volle breedte begrijpt het trage stromen de diepte van de structuur achter gelijnde stroming met een snelheid van negentien mijl speelt een bittere natuur.…

Smeedvuur vlamt hitte roestige spijkers, wachten naast de hoefijzers. Geruite kiel, nooit meer de slijpsteen horen noch het gedreven wiel. In het jagerspoor door de achterbenen geplet, verse kluiten. Hinnikend paardje van ver goed te horen gelopen tijden.…

heb je bloemen gegeven waarvan de harten bruisen van leven de knoppen al sierlijk gelijnd hun vormen verfijnd in jeugdig ontluiken laat ieder zijn kleur en volwassenheid blijken uit het diepst van hun hart gaan de vruchten van samen als nieuwe generatie van start…

met mijn stil schrijven schenk ik jou elke kleur waar elk woord vloeiend op gelijnd wit zou drijven het zachte blauw van een zomerhemel het natte grasgroen in een ochtenddauw een rode roos zonder doornen wat goud en zilver in een hartendoos met de kleur van liefde…

Het witte vel, gelijnd door zwart, ontelbaar zijn de noten, kruizen, mollen, bogen. Daar komt de muzikant, het hoofd ontcijfert, vingers beroeren, stilte breekt in klanken luid en zacht. Het wonder van een partituur in Geesteskracht door mens en instrument tot leven gebracht.…

daar loopt ze uit de pas met moeders oude mantel rond haar levendige geur begraven in de bonte kraag en oh ze kent het bouquet goed en oh ze heeft het parfum graag een vage glimlach krult haar rouge stift gelijnde mond een moment uit de plooien van het starre dat ze vond in het leven aan de boezem van de rijke bovenlaag en oh ze kent de bodem…

Voorbij de jeugd het blad gelijnd en half vol geschreven ziet hij de kinderen aan en zich bezeren aan het leren van wat belangrijk lijkt Een twijfelachtig stempel drukt van jaren her Het langzaam wennen aan de dood die wenkt en wacht en trouw is als een goede vriend die sterven kan en daarom leeft op grootse voet…

Witte paarden op zondag. Witte paarden in de wei. Witte paarden van de zonden. Zonder zorgen zoeken zij. Witte paarden van verboden vruchten. Witte paarden van verliefdheid niet vrij. Witte paarden plukken ongebonden, Van verboden vruchten houden zij. Witte paarden briesen bruisend. Witte paarden blijven blij.…

een eiland dat geen weet heeft van wind of muren waaruit stemmen schuurden steeds dieper in mijn hoofd, in het waterglas waarin ik meeuwen wilde zijn luider dan novemberstilte zonder achtergronden van angst en dun geklede woorden die het sterven over tafels droegen naar handen en nevel uit zee naar het podium op gelijnde…

Heeft u wel eens een zwarte Fries gezien? Met echte Friese klei aan alle poten? En heeft u net ik als van hem genoten? Soms heten ze geen Douwe of geen Krien. Maar poten man? “Nee dat is echt net wier” Op het verkeerde been? Het zijn er vier!…

zijn vierde kabinet is aangetreden vertrouwensindicatie is niet hoog de oorzaak? dat men gruwelijk vaak loog en óók omdat er zinloos wordt geleden maar velen zijn bekrompen (geen memorie) verdoven zich met RTL of Story…

Het zal nog uren donker blijven De laadklep valt met zwaar geluid Daarbinnen dringen paardelijven De schooljeugd is het bed al uit Bij daglicht komt het volk opzetten Van heinde en ver, vaak boers gekleed Veel bruin en groen en grijze petten Het ruikt naar paardemest en zweet De handel bloeit, men dromt tezamen Slaat vinnig toe, van hand…

Op een dag was een paard heel spontaan Bij een kunstenaar op visite gegaan Hij hinnikte blij Zeg teken je mij Dan kan ik ook eens op WWW.nederlands.nl staan…

Als ze konden praten zou de hele gemeenschap die hufter op staan wachten, niks geen beloning voor de gouden tip, die moet onbetaald gegeven worden, want geen enkel rationeel denkend mens kan, mag, moet dit tolereren, maar oh, Konden paarden maar praten.…

een ware weelde schiet knalgroen uit de bladoksels van de tuin springt vermetel door het takwerk heen als niet te stuiten paarden zonder ruiter die ik nu temmen moet nog voor de herfst het eerste goudblad schouwt.…

een fjordenpaard zo sterk en fris, jah dat word een hele belevenis. pas 14 maandjes oud en nu al een hart van goud. je bent nog jong en moet alles nog leren, maar wij zijn vriendjes dus we gaan ons zeker amuseren. jij,VIDAR zo in de bloei van je leven,kan ik niets anders dan je alleen maar liefde geven. wij horen bij elkaar dat is een feit, VIDAR…

Die zijn fierheid verraden Over heel de wereld aanbeden Ook op relikwieën in het verre verleden Afgebeeld als sieraad Dat is het praalstuk, het paard.…

Een klein zwart paard met lange manen op zijn voorhoofd zijn ze rood met grote ogen staat hij mij te woord spitst zijn oren als het hem bekoort…

En voor de zon hoog aan de hemel staat, zadelen wij de paarden op en bedaard, rijden we over de heide, heel tevreden, zien overal haar purperen kleden. Voor ons een heuvel en in galop, galopperen de paarden er tegenop, door het bos zijn we gegaan, tot bij de beek, daar stil gestaan.…

Zij houdt van paarden soms doe ik een ommetje om ze haar te laten zien ze had een grootonkel in Hamburg die paarden had o wat voor paarden die onkel had zij houdt van paarden ze steelt ze met haar ogen maar jammer Hamburg is veraf…

Het Belgisch Koningspaar gaf een feest men werd met een koets gebracht Echter sloegen de viervoeters op hol, iets wat niemand had verwacht Wat een scha ze aan kunnen richten, men heeft werkelijk geen idee Maar weinig P K’s zijn er nodig om te belanden op de IC!…

Twee die zich minden paarden troepten op een kim hun staarten wuifden…

Als een knokig karrepaard merg uit bot gezogen verschoten flanken ijzers afgetrapt door het eindeloos bergopwaarts de piek nooit genomen. Om vervolgens uitgewrongen dorstig een traject over de zwoegende dijk tegen storm en klippen op met aanloop te nemen. En dan ook nog loodzware aktetassen meezeulend. Het volle gewicht dat…

Er waren een jongen en een meisje die twee paarden in het hoge gras dicht bij elkaar zagen staan Ze dachten dat het een paartje was.…

Na honderd jaren voor de schillenkar, stond een oud paard in de wei genietend, iets in de war. In de trouw gezworen ochtendmist hoorde hij gehinnik. Het was zijn oude vriendin, dat's wat hij wist. Verward maar toch heel blij keek hij rond. Zag haar weldra staan in de naaste wei.…

Een paard sprak laatst in Amsterdam Zodra ik hier mijn manen kam Dan denk ik En dat is het zotte Dat doe ik liever aan de Rotte…

de paarden op het land dragen in de avond het somber silhouet als een laat gebed. voor de stilte aangetreden zijn de beschrijving van een lange dag op de lage horizon met ernst beleden. loom en moedig uit zwart gesneden houden ze doezelige warmte van de aarde in een lome droom vast.…

je bent mijn lentekoningin en zonnebloemt tegen het groen van de cypressen je glooit de heuvels tegen blauw, verstrooit de zon in ochtenddauw als water lijnen raakt de scherpte in kleur vervaagt komt harmonie naar voren in rijpend geel penseel je zacht het wuiven van het koren wolken zijn geboren gelijnd uit losse hand warmte…

de eeuwen heen prachtig gebleven Wie toch beweert dat schoonheid schaadt, vergeet de ware baat, van't aardse paard…