Alle inzendingen over gemeend

een vrijstaand huis met grote tuin een met koi karpers gevulde vijver een tennisbaan een bad om in te zwemmen een dikke nieuwe Mercedes uit de C klasse waar mijn vrouw en al haar etterbakjes van kinderen in passen de aller braafste zelfs luisterende Afghaan een lieve vriendin met hele grote volle …... buren blakend van de ijver die…

Een simpel dank je wel doet meer dan een compliment wat niet gemeend wordt.…

Het liefdesspel mag heel lang duren want dit is echt gemeend Ik nestel me in jouw armen weer... Niet denken nu...dat ik je even heb geleend...…

En toen was ik plotseling alleen de liefde liet jouw hart verhuizen met de waarheid als een blok aan mijn been begint mijn leven nu te vergruizen Alle mooie herinneringen aan jou zijn in gemeende tranen gezonken maar gevoed door jouw pijnlijke ontrouw zijn ze nog lang niet verdronken Mijn vertrouwen is door jou verduisterd en wordt door…

, Vraagt ze oprecht Gemeend Is dood willen Ingestort genoeg? Vraag ik als antwoord Waarover zwijg je?, Vraagt ze dan Wat heb ik te verzwijgen?, Vraag ik mijn antwoord Ben altijd open geweest, En dat weet je In vriendschap opgedragen aan Jannie Jansen…

jaren tellen die het leven verrijken in voor- en tegenspoed de intiemen momenten met mensen om jou heen die van jou houden zoals jij om hen geeft en er zijn voor elkaar wij vieren de herinneringen van grote en kleine dingen die ons voorbij marcheren omdat zij jou dat maken tot wie jij voor hen bent een nieuw jaar van leven is gemeend…

Herkenbaarheid is de basis van emotie van een lach met soms een onderliggende traan Maar onontkoombaar blijft de gedachte aan de eeuwigdurende onoverbrugbaarheid van de sexen maar ook de gemeende felheid van de exen!…

Een goede raad van harte gemeend wil ik wel ter harte nemen Het is mij om het even zo wordt er gezegd, maar... als ik jou was zou ik er even bij stilstaan De wijze zegsmannen knikken en...lopen door!…

Dit is een drama, zuivere parels, geen beschilderde glimstenen, brak water lekt niet uit ogen, vormt zij die wenen, omringt de gevallen speler, een tragedie, bloed, gelogen doch gemeend.…

Ik hou van jou Ik hou van jou Ik hou van jou Ik hou van jou Ik hou van jou Het schrijft zo makkelijk Gemeend als of het geschreven is met het bloed uit mijn hart Nu alleen nog op de tong krijgen…

na elke aanval probeert ze met een glimlach haar mondhoeken uit symmetrie stelt gerust laat de grimas verdwijnen een gemeende lach gaat leven zweemt naar haar ogen parallel in opluchting…

na elke aanval probeert ze met een glimlach haar mondhoeken uit symmetrie stelt gerust laat de grimas verdwijnen een gemeende lach gaat leven zweemt naar haar ogen parallel in opluchting…

De woorden die je zei Achtervolgen mij De woorden ‘ik hou van jou’ Nooit gemeend… De woorden ‘mijn prinses’ Bedoelt voor een ander… De woorden ‘blijf bij mij’ Nooit gehoord… 16-10-'10…

de aftrap in kou in grauw al moe een bericht een gezicht verlicht mijn hoofd je bent er in mijn hoofd in mijn geluk in mijn zijn een bloem van trots danst in mijn hoofd zo echt zo gemeend brandstof voor altijd hoe je ook reist…

Geef me,(draai niet weg) een laatst gemeende zoen. Laat me,(droog je tranen) en herinner me zoals toen...…

Aanvaard gemeende spijt, schenk water bij de wijn... Laat teleurstelling vieren, zie hoezeer ik ween. Haat en ontwijk me desnoods, maar laat me niet alleen…

het ritme van de taal verschilt per kleur zo vervaagt zwarte inkt zienderogen nog voordat woorden uitgesproken en wel zijn neergeschreven vreemd eigenlijk was het niet gemeend of anders bedoeld dan dat het klonk blind het antwoord…

Het klinkt wel mooi, maar is het ook gemeend? Verbeten wordt er vier jaar voor getraind, het is dus vreemd om zoiets te verzinnen. Wie echt naar dit adagium wil handelen kan beter ergens een vierdaagse wandelen.…

liefdeloos, het woord alleen te grof voor de dag die vuig straks op ons wacht het vuil te verneuken dat zelfs de regen niet kijk me in de ogen en zie dat wat ik zei op en top gemeend dus zwijg nu en spreid dat bed voor ons over deze nacht meer mag je niet en ik ook niet…

Ik las de folders en opiniebladen, Bij wie kan ik alsnog gemeend te rade?…

derhalve start ik snel met goede zin en sta met ‘beste wensen’ in de rij … oubollig zeker maar oprecht gemeend mijn hart is ondanks alles niet versteend…

Wij omhelzen elkaar en delen wat plesanterietjes heel afstandelijk waar het vroeger zo intens en gemeend was zo blijven we even tot een laatste afscheidsgroet we keren onze ogen af en denken aan het onvermijdelijk graf.…

Beloftes die ik deed In een waas van witte wijn - Op dat moment oprecht gemeend Maar nu al lang vergeten - Tot ik eraan gehouden word En liggen ze bij deze Rauw op mijn bord, en zijn Ze te zwaar om te worden opgegeten Vrij naar Rosa Timmer, DvhN, 22 november 2012…

Regenbogen beklimmen ocanen overzwemmen vuurspugen tegen draken het langste liefdesdicht ooit zou hij ter plekke voor haar willen schrijven bijna alles wil hij wel doen om de liefde te herwinnen terwijl een simpel sorry -mits echt gemeend- waarschijnlijk zal volstaan…

Ogen als smaragden Lippen van puur goud De buitenkant is mooi Van binnen ben je koud Geen warmte te bekennen Geen liefde in je hart Maar nu…die tranen in je ogen Dat is iets wat me verwart Zijn het gemeende tranen En win ik dit duel Of doe je alsof ik je kan raken En is het voor jou alleen een spel…

warm hart dat ik jou toedraag met zachte hand zou ik het dapper scheiden bevrijden van mijn statisch lijf ontknopen zou ik de verkrampte lijnen, de bron ontdoen van dichtgeslibd genoegzaam zijn je vragen het als onbegonnen maar wel gemeend tot in het aller-zuiverste te raken zonder pijn…

'n Uitgestoken hand ontroert 'n Schouder geeft steun 'n Vriendelijk woord zegt alles 'n Kus gemeend geeft liefde 'n Roos gegeven met gevoel 'n Onverwacht gebaar zegt alles héél onverwacht ...…

Wij plengden Ongemeen gemeende tranen Stonden oog in oog Voelden onze liefde tanen Ons hart nochtans verstoken Van tere, warme liefde Door die rappe, scherpe pijl Die ons dierbaar hart Niet slechts raakte Doch geheel doorkliefde…

Ik zoek die ene omhelzing die mij geeft wat ik wil warmte en genegenheid het maakt zoveel verschil Laat mij een keer voelen hoe gemeend iets kan zijn zonder het stukje wantrouwen op een voor mij vreemd terrein Mag ik ook een keer koesteren ik wil zo graag mijn liefde kwijt en het enige wat mij omhelst is de tijd van eenzaamheid...…

Zwijgzaam als ik ben Wil ik luisteren naar geluiden Naar klanken aangenaam En vooral melodieus Woorden die het goede fluisteren Gemeend en zeker serieus Ik zal ze schrijven op witte vellen En mij verre houden Van enig commentaar Later wil ik ze zwijgend lezen En slechts denken; “Ach, laat ook maar.”…