Alle inzendingen over geschut

Een heel kleine specht met grof geschut in de weer in het sparrenbos.…

Tijd voor het grove geschut, van schelden en tieren en dichten.…

Vangt zij, opgetut, God met haar geschut ? Maar hoe dan ook : “haar taylor is rich !”…

ik vecht tegen dit gevoel dat met zwaar geschut mijn hart doorzeeft tot jij verdwijnt en met jou de warboel ik vecht en relativeer want verliefdheid is een waanbeeld het is de loop van een geweer…

oude ogen jong gezicht rug gebogen door ’t gewicht van zwaar geschut oude wonden jong verdriet ongeschonden blijft hij niet in zijn schuttersput…

Menigmaal buldert hier heidens geschut! Steevast vervloek ik in godsherejezusnaam onkuis gescheld zoals l.. en ook k..! © Inge Boulonois…

in kleine porties is het beter te verteren je zou stikken in een bord vol het smaakt bitter als uitgekotst gal resten in de put moeten met grof geschut worden doorgespoeld dat is al ik hoef niet meer…

Kasteelmuren heb ik Rond mijzelf opgetrokken Elke trans uitgerust Met zichtbaar zwaar Geschut - Zo wil ik me wapenen Tegen alles dat zich Vijand noemt in De ogen van het Onschuldige kind Zo leef ik, Zo overleef ik, In totale onvrijheid…

hoe mooi moet je het maken om je lezers te raken dacht ik bij het herlezen van dit versje je kunt je nog zo uitsloven maar om opgemerkt te worden moet je met zwaarder geschut komen zelf behoor ik tot een minderheid die nog geraakt wordt door de tedere pen van een fijnschrijver…

Zij wuiven mij tegemoet zij geven niets om geel zij geven veel geel Geschut door de wind en gevoed door het water en gezien door mij en veel geel Onverschillig kijken zij mij aan hun daad is gedaan, ik ervaar hun leed Geel en veel geel en de horizon, zij is weg opgelost Is opgegaan in de gele zee…

Omringd door vuren, onder daverend geschut van het slagveld, strijdt de kleine tere bloem slechts voor haar eigen bestaan.…

Pistolen, geweren, kanonnen, wat dan ook, Wat is het nut, van al dit verwoestende geschut? Levens die 'net' begonnen waren stoppen als in een flits, niemand nog kunnen sparen leren ze dan helemaal niks? Kinderen, onschuldige creaturen, moeten nu door sneeuwballen te gooien dit al met hun leven bezuren?…

Zachte wervelingen in hemellicht, engelenzang in zuivere tonen, in samenspel met harpen en fluiten, introduceren het kerstfeest, verkondigen een tijd van verlossing, in blijdschap, een geboorte, van het kind van liefde en vrede, een eeuwenoude traditie, welke in wederkerige tegenstelling, in schaduwen van hellevuur, uit onbarmhartig geschut…

Allicht de kleuren van het geschut, naar hartelust de geur en geuren van het verlaten plein. De klaagzang van de takken omarmd door de gebeurtenis, die zelfs een geur verspreidt. ---------------------------- uit: 'Gedichten', 2013.…

er gaat zwaar geschut over onbeslagen tongen onverteerde afkeerbrokken bokken in venijnig zuur van jaren slikken en indikkend zwijgen onder hoge druk bereid rijst rasgeprikkeld rauw verweer bewasemd borrelt bitterheid misbarend op uit onderbuiken afschrikwekkend is verbetenheid van verre af te ruiken…

Door mijn kleren heen voel ik het wuiven in mijn longen de halmen achter het riet en ik huiver met de zeeën en het gras het ontoegankelijke moeras Flarden meeuw en wij stemmen van het lied van de aarde, adem van haar getij echo van haar zang wij geschutte havens osmotische enclaves personerende huid Kadootjes geluid in en uit…

er blijken randen te zitten aan wegstervend zicht een netwerk van uitersten dat versmelt tot uitwendige kleur deze boom blijft sprakeloos met zwarte aderen en grijs geschut de handen ten hemel en het lijf kloppend als een aorta een ontkalkte vertakking tot diep in instabiele lucht het zwart van de nacht brengt onafwendbaar evenwicht…

Ik word geschut en bewogen Wind raast door dit lijf Mijn wortels laten los Er is storm in mij Demonen bevrijd Ik wil al mijn wortels doorsnijden En meegesleurd worden Zwakte en kracht Liefde en haat Boos en blij Wie had ooit gedacht dat de lijn zo dun was?…

Mijn bewapening zit echter wel alleen in grof geschut der scherpe woorden. Het was, wat leek en bleek tenslotte het voornaamste in elke relatie!…

De wind waait letters maakt gedachten vergankelijk doorblaast het zijn geeft zicht op zinnen De wind draait en stoot talloze woorden in het luchtledige geeft geschut aan 'n gesprek Met alle winden meewaaien maakt woorden onbenullig laat zijn niet gezegd worden zodat windstilte volgt Wanneer aanzwellende windvlagen konden spreken…

Verderop, in de puinhopen van Marioepol, rijst als een feniks uit zijn as, onverminderd strijdbaar, met hernieuwde kracht, de VUURVOGEL Zo kalm het Lenteoffer van Strawinsky Begint met klare klank van een fagot Zo snel ontaardt ze, als een Kremlinzot Die grof geschut inzet tegen Zelensky Maar dan kondigt heel fel het voorjaar…

letters heb ik genoeg om in de voor gestructureerde ruimte te zetten en wie het leest kan ik de eigen invulling niet beletten kleine lieve leuke gekleurde partikeltjes gaan het witte vlak nu vullen met wat bijzondere Toekomstige perspectieven het verleden is geweest een andere Geest heeft zijn invloed benut met mogelijk heel ander geschut…

Op het allerhoogste heilig altaar liggen daarom de exploiten reeds klaar, gericht als een onbarmhartig geschut op het weerloze wezen in de put dat in zijn donkere onderkomen allengs is opgehouden te dromen na de ontvangst van het ambtelijk stuk, boodschapper van eindeloos ongeluk, (direkt lezen!)…

ach wat sprak de opposant als immer fel en gedreven zwaar geschut van mijn kant het wordt zo overdreven neem mij als brokken Haknougat uit Gouden Blik van Rens Joosen Suikerwerken eerst staat de vorm dusdanig tegen dat je denkt geef mijn portie maar aan fikkie je neemt toch een likkie open geest die je bent om zwaar onder indruk te merken…

nijd ter wereld brengen en overangst in wiegen ligt dan krijgen kinderen dunne soldatennamen Als broeders vuisten kruisen en de wind hun taal verwaait zij zich uitdrukken in fluitsignalen dan wordt de aarde doorgraven met haar eigen doden Als zusters hun gezichten kluisteren in de onzichtbaarheid van geweven koepels dan dreunt geschut…

Neen luide zijn de dagen met de klank van zwaar geschut en felle wapens blank en nachten lichten van de hoge vlam die laait door 't land en zoekt het offerlam.…

Toch wilde ze nog werken voor haar kind, dus stond ze pal maar angstig voor haar winkel En op die dag kwam wéér zo’n boerenkinkel met grof geschut en zij ging door het lint. Ze joeg haar zoon met spoed de winkel in en griste snel een bezem uit de zaak. Ze sloeg in ’t wilde weg, één klap was raak.…

omdat het buiten regent dat het giet ze weten dat een woning warmte biedt door water stromend door verwarmingsbuizen en binnen horen ze het ijle suizen van wind, die je wel hoort, maar nergens ziet dankzij de bomen zingt zij zacht haar lied verwaait de wolken stof over plavuizen dan fluit er iemand iets, wàt weet hij niet het komt omhoog, geschut…

Amaril, had ik haar uit uw tuitje, ‘k Wed, ik vleugelde het goodje, het guitje, Dat met zijn brand, met zijn boog, met zijn flitsen, Land tegen land overeinde kan hitsen En beroofde de listige stoker Van zijn trots, zijn geschut en zijn koker.…

Dat hele Zwitserland deugt van geen kanten het zit onder de bulten de dames dragen gele lingerie fijn bestikt tot over de knie behalve de kortvrijwilligsters die gaan zwart in maandverband De heren schieten vanuit hun dakkapel met zwaar geschut op neerlands appel maakt niet uit cox orange of red delicious fuji empire gala zelfs de pomme…