Alle inzendingen over hemel / nacht / sterrenhemel

(in de Morvan) steelpannetje grote en kleine beren in een hemelse etalage God houdt uitverkoop…

Breng me naar huis na een nacht om nooit te vergeten. De sterrenhemel was onze deken en laken tegelijk. Door het daglicht worden we begroet. En kijken om naar de voorbije nacht. Die ons voerde naar hemelse sferen. Ontnuchterd gaan we terug naar de realiteit en de sleur van alledag.…

En de aarde zwijgt verbaasd. ’t Gesternte spiegelt zich in ’t meir, Waarop geen windje blaast. ’t Is alles hemel wat men ziet; Zelfs bergen vluchten heen. ’t Verdorde blaadje schuifelt niet! ’t Gesternte spreekt alleen. ------------------------------------------ Meir: verouderde uitdrukking voor ‘meer’…

Onder het teken van de Kleine Beer blijft er eigenlijk niets meer bij het oude, een sterrenhemel die ik toen aanschouwde kijkt 's nachts bij heldere hemel op mij neer. Of was er iets wat mij toch benauwde en stel ik mij misschien nodeloos te weer? Ik vraag deze nacht echt niets meer dan alles,zo als het nu is, te behouden.…

Ik kijk in de nacht naar de donkere lucht en sla in verwondering een diepe zucht.... om die mooie sterrenhemel. In de stille nacht. Ik sluit de gordijnen tot morgen de zon weer gaat schijnen!…

Jij de nacht. Weggeschoven heb jij de dag. Nog even, en langzaamaan bedek je mij met je hemelse donkere lichaam. Langzaam kijk ik om hoog naar je hemelse donkere lichaam, en leg jij mij neer, en gewillig kruip ik onder jouw donkere deken, niet wetend wat er komen gaat. Dan streel jij mijn ogen, en voer je mij mee in al je dromen.…

al die Ukelelisten op de Ukelele wanen zich virtuoos nee dan de Mandolinisten onder de azuren sterrenhemel van Nicosia alwaar zij klinken in de nacht maar zo bescheiden en zó zacht dat je het nauwelijks verwacht…

Ogen glinsteren in de nacht glanzend voor mijn droom mijn persoonlijke sterrenhemel als een slaapmuts voor de nacht. Iedere avond het warme gevoel stralend zoals zij naast mij ligt daalt haar passionele schittering die ik vang in één oogopslag.…

Waar duizend bloemen bloeien komen wij samen onder de sterrenhemel waar hemels gevoel een tijdloos boeket geur kleur en warmte schikt naar elkander vochtig zoeken en voeden tot een prachtige ruiker samengebonden eenheid…

duizenden lichtjes sterren stralen in ogen een hemels geluk…

Ik kijk naar een donkere sterrenhemel met in het midden de zwarte maan. Hij lijkt me overal te volgen, waar ik ook naar toe zou gaan. De mooiste en helderste sterren staan hier nu allemaal bij elkaar. Ik kan er wel uren naar blijven kijken, maar dan besef ik dat ik naar je ogen staar.…

's nachts... kan ik stralen.. als een ster die licht uit de maan kan halen.. Mijn gedachten verdwalen in die hemel vol sterren ...zij versperren.. al...wat eigenlijk "moet".. ja, zo...voelt het .. even.."goed"...…

Ook al ben je zo ver weg slapen we nog steeds onder dezelfde sterrenhemel.…

Ik hing aan je lippen met je prachtige verhalen over sterrenhemel en planeten met gesloten ogen uren aan jouw zijde gezeten maar toen mijn ogen open gingen zag jij mij geheel niet staan en ik zei met een hemelse stem “ach vent, loop naar de maan”…

uit de armen van de nachtmerrie wil ik vluchten   vluchten naar het daglicht   in de kille werkelijkheid van de dag verlang ik  naar de omarming van de nacht   verlang ik naar de stilte naar het troostende donker   uit de sterrenhemel pluk ik voorzichtig de mooiste droom   in de armen van die droom wil ik slapen…

waar de mooiste sterrenhemel als deken van liefde harten omhult in diepdonkere nachten mijn wensen verglijden in oeverloos geluk bij het schuilen in die armen aan het eind van de nacht werd het donkere van dromen licht in mijn leven zorgen ooit geweest verdwijnen in het niets bij het dwalen in duister op zoek naar jouw hart laat…

Ik wil slechts zijn in jouw hemelse nacht. Laat mij maar dolen waar geen mens ooit ging. Het is beter dan het feesten zonder elke zin. Ik wil zijn waar ik nu ben en echte leegheid lijkt een goed begin. Het brengt jou dichterbij met je open hart. Laat mij maar dwalen in jouw hemelse nacht. Steeds dichter bij jou.…

alleen een eindje verderop als een kind op zijn driewieler net uit het zicht is verdriet onuitwisbaar evenals je gulle lach die ik bedenk op je doodsprent te vroeg verschenen je ziet je er wat engel uit en nu ben je echt die geluksbrenger aan de sterrenhemel naar wie we uitkijken. bij nacht en klare dag.…

Je keert je om uit een droom om een zure werkelijkheid als een vent te aanvaarden in de nacht staat hij op onder een sterrenhemel vergezeld door vleermuizen voorzichtig modelleert zich een verlegen mens uit het stille duister de dag begint in aarzeling in beweging krijgt hij vorm eenzaam als een schaduw dankbaar voor het licht.…

dromen, dromen door de minuten van het leven immer op zoek naar een sterrenhemel de voorstelling van een dalend lichtspoor voor een vurige wens dat ene verlangen daar kunnen ze me ’s nachts voor wakker maken ja, voor een wandeling in de lentelucht de wind die zacht de slaap uit mijn ogen wrijft voor de stonde dat alles…

nacht ze zijn verdwaald zonder hun maan de Eenhoorn spreidt zijn vleugels en landt als 747 op de Polderbaan…

De hemel staat vol sterren, ik voel me niet alleen. Geen wolk kan ze versperren, ze komen er doorheen. Die sterren zijn mijn makkers, ze fonkelen alom. Het zijn geen arme rakkers maar een enorme rijkdom. Urenlang kan ik kijken, naar dit prachtige geschitter. Eén voor één zie ik ze hun hand uitreiken op zoek naar een bezitter.…

ik staar in het donker zo licht en mijn ogen zoeken jouw gezicht ik ben bang bang het te vergeten ik sta hier als je wilt laat me weten want nooit was er iets zo grauw als een sterrenhemel zonder jou…

ik tel de sterren aan de hemel, en raak de tel gelijk weer kwijt, ze flonkeren in een zwarte nacht luiden de dag van morgen in maar dat duurt nog wel eeuwig terwijl ik de nacht voor mezelf win.…

Nu kunt gij veilig slapen gaan, Nu al de heemlen openstaan: Ziel, wier verlangen elke donkre wand In ster aan ster doorzichtig brandt, En in de schoonheid van dit tijdlijk land Al minnen moet uw eeuwig lot, Daar uw verrukking uitziet tot De troon van God.…

'Is nacht.... de sterren flonkeren zacht aan de hemel Het is een sterrengewemel. Ik denk aan de dag die voorbij is gegaan. Hij was koud en kil iets wat ik niet wil. 'k Verlang naar de zon een dag die zo begon... Morgen prijkt hij aan de lucht! De regen neemt dan weer de vlucht.…

nu ben je in de hemel aangekomen, Duizenden sterren, maar 1 ster is het stralendst en die ster dat ben jij.…

De sterrenhemel: een koninklijke mantel – om moeder aarde.…

naar de nachtmis onder een sterrenhemel disco led paraplu…

Wil ik alleen nog maar je ogen zien Waarin een sterrenhemel drijft…