Alle inzendingen over het beloofde landsch

ik zou op sokken kunnen glijden om binnen te komen of buiten voetstappen horen uit het landschap van kinderen hen luidkeels het licht noemen doorheen muren van de ochtend, naast het park en de lindebomen ik zou mijn buik op houten planken kunnen leggen en het zachtjes laten waaien in de eik en in mijn armen wanneer het snel donker…

Onderbewustzijn prikkelt gedachten hersenfunctie verstoord onzinnige bedenksels pijnigen mijn verwarde hoofd Ik had het mezelf toch beloofd Maar realiteit en dromen botsen eens te meer probleem oplossend denken hoe kom je aan zo'n antwoord Ik had het mezelf toch beloofd Gevoel en verstand het is nooit eens gelijkstand dus blijf…

Lief, mijn lief wil ik de daggesloten jaren verdrijven tot ver achter de wind of tot daar waar het hart zeker is van het aardse licht het onbekende, temidden van het ruisen en elk gesprek dat werd beweend; het groeien van de leegte onder het goed-rode zand. Vandaag wordt je gezicht in een gedicht opgenomen, gelijk de gedachte aan…

Zondag zal ik zoals beloofd de maan aanschouwen je dag, eindigheid omarmen, vertrouwend berusten.…

liet je onze ringen koud worden: het maakte mij alleen maar sterker Als ik weer een boosheid van je te boven was gekomen hielp ik je doodleuk een verleden te herbeleven Is je woede nu op mij gericht: alle beloftes zijn weggewaaid in een mistige wind Ik stond er bij en heb het geloofd ik keek er naar maar heb het mezelf te vroeg beloofd…

Beloofd?…

Dan volg je mij later of ik volg jou, wie zal het zeggen; maar eens beloofd, mijn schat, blijft beloofd.…

in meer dan mijn armen kunnen dragen zet jij jouw wereld naast de mijne met zelfgeschreven recensies die woorden uit de winter schudden kaalgeplukt, de bomen, mijn ogen het stoten in mijn buik, de bloesems en het kijken waar ik lig, waar niemand mij mag horen met ontelbare wonden bijt en beeft de stilte, in mijn hart het wenen, de…

Je hebt mij beloofd Ik heb jou geloofd Je beloofde me  een regenboog de zon in de winter  Je beloofde me gouden bergen maar stuurde een kaart Je beloofde me een leven vol liefde de hemel op aard Je beloofde me  je hart, je glimlach  maar ik trok een grimas Je hebt mij beloofd En ik jou geloofd Je beloofde me 't…

De Verenigde Staten land van sofisten land van 'vrijheid en vooruitgang' land van ultieme ironie Waar de wapenlobby het land in een houdgreep houdt en waar hun groots bejubelde vrijheid steeds meer onschuldige levens vraagt Ontwikkelingsland van de vrijheid Met een falend rechtssysteem waarin met handjeklap wordt onderhandeld wat je straf…

Hij boekte een trip voor oktober naar het beloofde land, de waterbellen. De gasten dwalen door het dorp. Hun bloed kriebelt, ze werpen een kei naar een vadsige duif in de rozentuin. Was dit het wat ons met het beest verbond? Een mikpunt zoeken om de verveling te verjagen naar de zolder waar boerse maagden vallen voor hun schildknaap.…

Toch zal er ooit vrede komen dat heeft God ons zelf beloofd wanneer dat zal zijn weet niemand want hoeveel mensen worden er eerst nog door zinloos moorden van hun leven beroofd?…

Waan ik mij in de groeve van mijmeringen, uiteindelijk op glad ijs en in een labyrint van goede bedoelingen – die hieraan voorafgingen om alle moed te plaveien, verstild het zwijgen in een wereld van gezapigheid, ben ik het doel en beloofde paradijs alweer voorbijgeschoten. Illustratie: Marion Ferno…

Ik beloofde mezelf dat ik de moed niet zou laten zakken, maar ik zag niet eens hoe diep de afgrond was. Ik beloofde mezelf niet te wenen, maar het water trad al buiten zijn oevers. Ik beloofde mezelf dat ik er me uit zou wringen, maar ik raakte meer en meer verstrengeld in het net.…

Het slagveld na Obama overziend: De onderbuiken hebben nu gesproken, Men heeft zich op politici gewroken, Men krijgt de president die men verdient. Een nieuwe president, een nieuw geluid, En misschien maakt het ook geen donder uit.…

Ik heb geloofd in de kracht die je me gaf Ik heb geloofd in de wijsheid waarmee je me groot heb gebracht Ik heb geloofd dat we nooit gescheiden zouden worden Ik heb het mezelf beloofd Toen ik geknield zat met gebogen hoofd Ik geloof dat we altijd bij elkaar zullen zijn Wat er ook gebeurt Hoe ver we ook van elkaar verwijderd zijn Ik…

ik pel de jaren af als uienrokken en vang de tranen op in een karaf ik heb het land zien liggen, maar was laf bevreesd voor reuzen bleef ik held op sokken de druiventrossen hingen aan de stokken maar niemand die me iets te drinken gaf ik sloeg op rotsen met mijn herdersstaf en leste mijn dorst met gulzige slokken maar onbevredigd ben ik…

ik zoek naar zelf naar toen naar jou en vele anderen naar wat gezegd beloofd gelogen is want als de afrekening komt is een bruikbaar antwoord nodig ter voorkoming van eeuwige althans ingrijpende verdoemenis hendrik…

Onmeetbaar geduld met aansprekende beelden, een kind wacht en hoopt...…

Ze vonden niets van wat hen was beloofd. Ze zijn nu uitgeblust, moe van het geloven.…

Beloofd is beloofd…

De zon langzaam door nevel omsluierd zich verdichtend tot een donk’re mist jij wist de weg naar een land, waar met warme zonnestralen mist verdwijnen kon je reikte me je hand hoopvol liep ik naar je toe talrijke, tastende handen plots verschijnend uit de duisternis je nam hen mee naar je beloofde land misschien leken zij minder sterk…

nog altijd goed al komt de sjaal nu toch echt langzaam weer van pas een laatste keer ontdoen we elkaar van onze zomerjas een laatste keer zoenen we, liggend in het hoge gras Onder een dak van gouden bladeren een kleurenpalet hangend boven ons hoofd gelukkig heb ik met jou een zonnetje in mijn leven dat me voor elke komende dag warmte heeft beloofd…

zijn verre weg in onmetelijke rust En ik zag de glans van je schreden de wonderlijke gloed van de blauwe maan op je stil gelaat de schaduw van je tere silhouet dansend in het zilver van de fluisterende stroom Nu vraag ik me af waar je heen ging ijle elfenvrouw Ooit koesterden wij dezelfde droom jouw hart en het mijne over het beloofde…

Wanneer ik het moeilijk heb Biedt U mij Uw hand U maakt mijn pijn draagbaar tot aan het Beloofde Land…

wezen brandt echter verzengend vuur erupties zijn niet te vermijden kokend, borrelt alles op hete vloeistof schroeit zijn lippen de aders zwellen de huid schrompelt vernietigde structuren overgang tot as uitgestrooid over het stille water bedekt het maar hèèl even de oppervlakte, die verzoenend in omarming nemend, afvoert naar het beloofde…

Niet in een getto, woestenij of krottenstad geboren zijn is een feit, geen gunst: niemand hoeft mij te vermanen omdat ik niet zelf de akker ontgon de wegen niet plaveide en fruit eet van bomen die ik niet heb geplant Wel in een getto woestenij of krottenstad geboren zijn is een feit, geen schuld: niemand hoeft mij te vermanen omdat ik…

ik heb je zon beloofd maar de stralen breken in je ogen tot een valse glans woorden krijgen nu geen kans handen trekken schaduw aan ze boeien licht waarheid kijkt onaangedaan vervuld van plicht je vreet weer energie omdat de verte andere dingen ziet geen rust om stil te staan je angsten vallen anders aan ga met de zon naar…

Totdat wat komt van U en van Uw hand ik leven noemen kan en het beloofde land…

ik schreef met zand mijn naam je rug witte de letters daar zou ik die zomer staan ik had je zee beloofd en zon om licht te bruinen we verliefden ons die dag aan de voet van de eerste duinen we zuchtten zoete woorden in het waaien van de wind sprongen door de branding ondeugend als een kind we wiegden water en de golven gaven mee…