Alle inzendingen over heupwiegend

Zuchtend denk ik "jij heupwiegend snoepje". Hopend op het moment dat ik tegen je aan bots. Je rode haar zoekt een weg in de wind. Die hopeloze geur die ik van je binnen krijg. Ze noemen het liefde en dat maakt blind. kijkend, stiekem gelovend tot ik slapend zwijg.…

mij mee laat slepen naar vroegere tijden heupwiegend tot ik niet meer kan toen ik nog opviel door mijn jonkheid toen ik nog in Rio was…

volle lippen slaapkamerogen schitterogen heupwiegen je maakt me dronken ik slinger mij door straten en stegen, want ik wil je vinden…

Ik ben een zilvergrijs gewaad, mijn warme adem vleit haar schouders Ik ben een lief bloemetjesjurk, heupwiegend verdwijnt ze in mijn armen Ik ben een zacht waai, twee woorden (......)fluisterde zij zoetjes in mijn oor…

het levens elixer drinken de hartbeat dansen al heupwiegend met kersenrode lippen de nagels gelakt kussende ogen waar een stralende glimlach zelfvertrouwen weerspiegelt mijn hand in die van jou…

warmgolvend ademt de muziek in haar bloed woorden zijn meer dan alleen maar zinnen ze voelt ze danst ze droomt heupwiegend met haar 't fluisteren van de wind het ritme van de regen de schaduw van zon en maan…

met de jaren komen de herinneringen periode aan de kindertijd och ; waar blijft de tijd heupwiegen op de rode stenen in de hoelahoep voor de huizen met de smalle ramen en de hoge grijze stoep…

de ukelele lalaat lustig verleidelijke lambada’s in zinderende zomernachten hahahawaiaanse schonen heupwiegen hitsig hijgend rond zijn besnaarde leest krioelen kronkelend om het springende beest tot hij kreunend de aftocht sjeest poëzie pure…

schitterend, prikkelend uitdagend heupwiegend jeans getekende biep haar schattige kont, zoals ze liep mijn oude ogen, niet meer zo sterk fixeerden toch dit achterwerk zag ik nog wel goed was dat nu echt...een poep!!! verdorie, ik heb zojuist een gat gedicht.…

het gouden koren zwenkt heupwiegend op de tonen van het lied dat de wind zingt, wijl de vogelverschrikker zijn dagelijkse deuntje fluit.…

Muggen dansen elegant licht en luchtig, ijlend dorsten naar de pirouetten verre dromen beestenbloed de lokroep van lavendel beest flaneert heupwiegend bruine ogen zoekend naar in ravijnendiepe schaduw kijkt de afgrond terug in haar de gele rozen huilen…

Cuba met je mooie ogen je wervelende lach heupwiegend op salsa, rumba, son warme tinten rood vergezellen ons via de Malecon, casa de la musica, en schitterende paradiso stranden... Irresistible Cuba Libre, here I come again... again...…

Fantasie je wulpse vormen bewegen sierlijk op het ritme van jazz muziek je straalt van passie emotie en mystieke kracht je ogen grijpen vast verlamt blijf ik staren maar heupwiegend verdwijn je mijn gezichtsveld nabij ik blijf alleen … er rest mij enkel mijn wilde fantasie!…

Een vrouw die heupwiegt en ook stevig doorstapt (Bericht een nieuwtje, dat ik zojuist las, me) Krijgt vaak een extra intensief orgasme Iets wat een wetenschapper door en door snapt Men stelt, herleidt en speculeert er maar mee Maar wij zijn er verdomme nog niet klaar mee…

Tuinman handen in mos groene dagen dromend van geel en wit zit terneergeslagen in een boek gedoken een zachte, lieve, gedachte aan heupwiegen en bladernat. Zingt met duivelsverzen tot een ongenoemde goddelijke schoonheid die hij, vanwege tijdsverschil, niet bellen mag. Regen maakt de paden nat. De tuinman zat.…

Ze hoorde de melodie van haar dromen als in een fluister kwam ze tot leven haar ogen straalden haar voeten dansten de wind lokte haar haren ze gaf zich over en genoot met volle teugen van de liefde die haar deed heupwiegen tot het middernachtelijk uur de wolf deed huilen in de schaduw van het maanlicht en zij als een schaduw…

Een heupwiegende performer die nog voor De Beatles in de popmuziek excelleerde; En tot aan zijn dood op 16 augustus 1977 Met uitzonderlijke evergreens presteerde. Ook in zijn laatste jaren bleef hij Heupwiegend zwaarwichtiger voor zijn Publiek optreden. Scoorde hij grote hits Die nog nagalmen in het heden.…

bij grens verleggend sociaal in het verkeer zou best eens wat gezegd het is nu van rotzooi maar wat aan een beetje toeteren laat maar gaan bij het serveren stond onlangs de ontvangende partij te heupwiegen met loense grijns de bal belandde naast de tafel uit dubbel gevoel te zwoel gespleten om raak te slaan wat moet fatsoen…

Heupwiegende bewegingen In een fijne spijkerbroek Felgekleurd truitje Blonde haren gaan Mensen rondom En toch geheel alleen Spelend met de ogen Rondjes draaien op de soul Elke bas dreunt even door Maakt je hoofd leeg Luidt het weekend in Lichtcircus rond je voeten Alcohol stroomt door je heen Zwevend op de klanken Dan is het mooi…

Een bronzen serveerster trakteert me op een beker wijn en een heupwiegende blik: wow, de sterren strooien schijfjes verblinding op mijn ogen! Ach het is weer eens zo’n doorsnee zaterdagavond in Marokko.…

Mijn moeder schrijft géén enkel gedicht Haar gedachten zijn zo licht, zij zegt de liedjes van haar vader in het Gents Soms zingt zij in het Frans om aarzelend te blijven steken in onbekend en vraagt haar woordenboek en toeverlaat om raad Samen breien wij de regels recht en rond dansen heupwiegend op de brug van Avignon begroeten de ochtendzon…

Hij keek haar aan en zij voelde zijn hartstocht branden Een glimlach lokte om haar lippen terwijl ze op hem toeliep heupwiegend Zijn handen pakten de hare Hij drukte er een kus op en zij vlijde zich heel dicht tegen hem aan, voelde het bonzen van zijn hart tegen het hare Streelde de haartjes op zijn borst Hun ogen vonden elkaar in…

Videoud Ze zei spontaan verliefd James Taylor is een stuk, ik schrijf een brief Ik zei: ach kom kijk op zijn klok: te ver vooruit voor jou, het is een video van jaren her Toen viel er als sneeuw heel veel stilte als jaren voor haar Ik kon het niet helpen DVD Ze zegt het niet, ze denkt het, ja: die jeans die heupwieg,…

Zijn ogen klommen langs taille-lijnen Omhoog naar fontijnen appetijtelijk Standvastig, koppig, majesteitelijk Zoals bergtoppen alpinisten toeschijnen Een zwak hebben was onvermijdelijk Voor haar contouren, ze liep hooggehakt Hoerig heupwiegend rond ietwat bekakt Snobistisch, loens en verleidelijk Bleef de set piece hangen in zijn hoofd…

een frêle bosnimf op ziekenhuiswit haar handen roerloos in haar schoot Het badwater wordt koud nu Billy loom heupwiegend de kamer binnendanst... Terwijl de halfontwasemde spiegel mijn vroegoude kop onthullen zal komt het krakende "Gloomy Sunday" mij pontificaal verontrusten.…

zoals je stem paradeert op de accoorden van mijn huid poriën dansen heupwiegend waar een tong over lippen beweegt schoorvoetende pasjes deinen langs elke melodie gezongen over voortkabbelend water schemerlicht zwijgt aan de oevers met ogen gesloten tot toe wanen dromen over gekleurde wolken waarachter de zon teder schijnt het refrein…

hield me sterk om toch nog indruk op haar te maken het is haar recht, dacht ik alles overboord te gooien mijn hart te breken en zich in haar broosheid bloot te stellen aan kneuzingen en kwetsuren sorry een leger woord is er niet dan deze loper die alle sloten opent of sluit de dooddoener moedeloos en gelaten keek ik hoe ze heupwiegend…

Astrud Gilberto Girl from Ipanema Stan Getz op sax, haar only one trick pony The Girl from Ipanema was haar only Onsterfelijke topper van Jobim Ze was de zwoele samba van Brazil De zomerzon de heupwiegende zee Ze zag niets maar de blikken gleden mee Met haar, het lied waar elke man voor viel Ze liep voorbij, deed of ze niemand zag Ik glimlachte…

hun bladeren gaan in de koffers van de grond de wind is een gezwinde sleutel en over het deksel legt zij een kleed van wolken de vensters van mijn lichaam zijn blind en bij het haardvuur van mijn dromen zie ik de dagen als vlammen boompje verwisselen en weggaan in een oude stam van het huis hoe laat zou het al zijn de rivieren staan te heupwiegen…

bladeren gaan in de koffers van de grond de wind is een gezwinde sleutel en over het deksel legt zij een kleed van wolken de vensters van mijn lichaam zijn blind en bij het haardvuur van mijn dromen zie ik de dagen als vlammen boompje verwisselen en weggaan in een oude stam van het huis hoe laat zou het al zijn de rivieren staan te heupwiegen…