Alle inzendingen over ideale leefwereld lucht water

de lucht ruikt naar lucht het water ruikt naar water - een mens is weer mens...…

waar lucht en water elkaar raken ligt het snijvlak van ieders vrijheid geen van beide zowel de vogels als vissen kunnen hun eigen missen ze lijken in elkaar over te gaan omdat ze elkaar verstaan*…

Het maakt niet uit waar of waarin je woont als je zelf maar weet hoe je leefwereld er van binnen uitziet…

de hebzucht maait met wilde armen de zorg voor het zijn met groteske gebaren in de wind op dode wegen woekert de hebberigheid naast het platte zelfbelang de beknelde ziel in isolatie hapt naar adem niet elke lente is oprecht als de de zon loodrecht boven de evenaar staat…

Zachte zoen van lucht en water, verweven in een nevelige vacht, de zon opvangt net voor de nacht, innig samenzijn: een einder van lichtgeklater. Wanneer de vroege zon het nest verlaat, is het strand bezaaid met vruchten.…

in deze mystieke hemel fijnbesnaard met slierten van nevel in gele kleuren kan je waterdampen snuiven van geniale zoete geuren en zie je feeën en elfen spelen met de kaart. ook kinderen en een jonge bejaarde soldaat, dansen en sjansen er altijd onvervaard ergens op die gele plaats... ongeëvenaard, daar waar dag en nacht, zelfs nog niet bestaat…

wolken Als een kleurrijk hemellicht Als regen viel ik naar beneden Vanuit de lucht hier in een golf Toch voel ik beide, lucht en water Heel soms, met mijn ogen dicht…

mijn dochter heeft een kuil gegraven in het zand daarin heeft zij de zee gevangen en ook een grote krab die hulpeloos naar houvast krabbelt langs de rand net als ik die op het wijde strand willoos ronddrijf in haar kuiltje dat mijn leefwereld omspant…

Later als niet Jij het leven Maar het leven Jou heeft losgelaten Heb jij niets Om naar terug Te verlangen Want alle idealen Waar je voor Gestreden hebt Zijn in rook Opgegaan - Onzichtbaar vergaan In de lucht die Jij geademd hebt…

De radio staat aan, Domingo zingt - andante, ideale file-maat - terwijl de regen op de voorruit slaat. De ruitenwissers zwiepen dat het swingt. Het water is wel goed voor de gewassen, maar niet voor mij, want ik moet nodig plassen…!…

ik zit de zon schijnt over velden zover achter mijn gezicht ik keer in luwte achterover gedachten stromen uit het licht van gouden kleuren zie ik sporen ver weerkaatsend in een dal ingeperkt door de flarden van een jeugdig ideaal beelden stemmen in mijn denken door het weelderig gegroei hoor ik ruisen…

Als ik later groot ben, dan ga ik buiten spelen Niemand die me tegenhoudt En als iemand het toch aandurft, dan zal ik hem bevelen Al is het zijn zandbak, dat laat me koud Och was ik maar weer zeven jaar Met choco op mijn wang En ranja met een rietje in een plastic glas Fantasie en vingerverf op het behang Als ik later groot ben, dan koop…

Idealen Gratis af te halen Van een oud vrouwtje geweest Heel begaan Altijd binnen gestaan Neem ze mee Idealen van tv Niet van echt te onderscheiden Ontzettend wijs En heb je al idealen? Doen we halve prijs!…

De lieve vrede Veegt te vaak een berg afval Onder het vloerkleed Je hart te luchten Er geen moordkuil van maken Is veel gezonder Burgertruttigheid Is ook maar overleven Van het kuddedier De onwetendheid Richt enorm veel schade aan Bescherm en bestrijd Koester en bevrijd Sta voor je idealen Durf te verdwalen…

Idealen worden vermalen en tot gruis gemaakt, om vervolgens te verstuiven en nieuwe mensen aan-te-raken.…

hoe ouder ik word hoe dieper ik soms in mijn vroegste jaren verzeil en er gaandeweg ook langer schuilen wil alsof ik mij in de jachtige wereld van nu steeds minder thuis voel, liever de rust van 't voorbije proef rond 'n dierbaar huis of plein tussen vertrouwde geuren en klanken in stil geborgen tijd .…

Terwijl hij van de lucht genoot, deed zij het met het water. Ze kreeg een waterbedgenoot. De stoeipoes kreeg een kater. De ochtend was 'r slechtgezind. Geen therapie, die baatte. De schoonheid hield niet van de wind, die door 'm was gelaten.…

Vuur is de passie die in ons opwaait Lucht is dat wat wij inademen van elkaar Water blust het vuur in donkere tijden En aarde is dat wat alles bedekt als het zijn tijd heeft gehad!…

de zee vandaag in onbestemde nevel heeft zijn levendige vorm geruild voor een grijze verstikkende deken maar door de mistlaag hoor ik het gekeuvel van de golven een witte vogel krijst in de grauwe dag niets nieuws totdat de zee blauw wordt de lucht kleur bekent en spiegelt in het water…

Lucht en water dansen samen voel, ruik, snuif, alle hens aan dek, er is niets dan beweging blind van verlangen word ik gek.…

De wind heeft mij mijn wil ontnomen, Het water heeft mijn ziel, Het vuur heeft nu mijn mooiste dromen, De aarde bleef stabiel.…

over het water het ruisen van de wilgen om je heen het is schitterend en alles zo dichtbij in ons eigen kikkerlandje…

houdt -dat mijn hoogte eindigt waar   diepte in schemer valt dat water wint van rots…

noch 't zout ontzilt deze luchtenzee regen ademt water tot waanzin telkens weer…

druppels vallen niet ze hangen in de lucht gaan dan vlug weer terug het water in ze duiken met een plop hun kop kapot in plassen op de grond springen ze op van sloot naar beek dan de rivier in zee en oceaan met wolken vlug dan weer terug het vallen is gedaan…

ik mis de vorst in mijn cyclisch denken het ijswater van de sloten de lucht met bevroren idealen ik mis het afscheid en verzwijg de spijt van dat ik leef en de bloemen die ik je nooit gaf ik mis de vogels in je ogen de tempel van je fatsoen de nissen waar ik kon schuilen soms wens ik, was het maar als toen…

alle redenen van begrip zijn plots verloren evenals logica die niet meer logisch klinkt overspoeld door onbegrip dat onze leefwereld volledig op z'n kop zette konden we jou niet vangen met al onze liefde leeg is de weg die voor ons ligt, de stilte immens…

De kille harde cijfers Van mijn geboortejaar Spreken klare taal Het leven is half klaar Staande op een splitsing Een keerpunt in mijn leven Kies ik voor onzekerheid Door alles op te geven Zal het zover komen Dat keuzes zijn gesteld Leef ik voor mijn dromen Of kies ik voor het geld Veel is toch vervlogen Door keuzes ooit gemaakt Hoe kon…

Ik wens voor alle streven 't enig loon: Uit water kiemen, en er dood in dalen.' De hemel lacht, en spreekt op blijde toon: 'Braaf! gij gevoelt uw plicht! Dit toont uw smalen... Volmaakt u, dan wordt ge allen goed en schoon!'…

Ik wens voor alle streven 't enig loon: Uit water kiemen, en er dood in dalen." - De hemel lacht, en spreekt op blijde toon: "Braaf! gij gevoelt uw plicht! Dit toont uw smalen... Volmaakt u, dan wordt ge allen goed en schoon!"…