Alle inzendingen over jonge Adonis

adonis zowaar…

Kijk dan zie ik eruit als een jonge Adonis, ik denk het niet zo met mijn lange, grijze haren die door de briljantine als gladde slierten achterover golven.…

Ze zag een adonis in Dongen en dacht impulsief: 'Jong, jonge!' Zo 'n vlo in d'r deken had haar wel geleken. Zo graag werd ze door 'm besprongen. Ze deed 'm een aanzoek. 't Ging snel en hij dacht: 'Wat verbeeldt ze zich wel?' Z'n misnoegen was groot en de vlo kleurde rood, nam een aanloop en sprong uit z'n vel.…

een bloedmooie adonis uit Sittard haren glimmend als satijn en pikzwart reed in een groene porche ze noemde hem Georges speelde voor zijn liefjes op de piano Mozart…

God van ontluikend, rottend groen Uit zijn bloed bloeien anemonen Hij barst uit de schors, uit gomhars (Het inteeltnest door Aphrodite bestraft) Zelfs de hel zwicht voor zijn schoon Zo wordt hij speelbal van godinnen Door een jaloers everzwijn belaagd Verraderlijk in het kruis gebeten…

hij was nog zo jong, een ruige adonis die mijn ziel beroerde toen hij mijn hart bezong wat was het dat mij diep ontroerde ik zelf was al vergrijsd al lang gearriveerd in het leven de wereld bereisd met weelde omgeven hij keek me uitnodigend aan, grote verlichtende kijkers zogen me naar zijn stralende glimlach elke beweging die…

De vrouwen delen graag met hem de sponde, omdat ze hem beschouwen als adonis. De man, die goed voorzien van man'lijk schoon is, wordt door hen aangegaapt met open monden. Hij ziet d'r roodgelipte open mond, waarmee ze hem geboeid ligt aan te staren. Z'n ogen zijn lichtblauw gelijk de hare. Het haar van allebei is glanzend blond.…

Als niemand de Adonis in je doodt, dood die dan zelf. Zo oud als jij en nog steeds ideale schoonzoon - geen gezicht. Stap uit in Vijftig, stap daar uit zoals je dat in, zeg maar, Zutphen doet, en ga dan naar behoren ouder worden en oud, met bril, buik, haar uit oor en neus, elk jaar wat meer, en kom daar rond voor uit.…

hij was nog zo jong de ruige adonis die mijn ziel beroerde toen hij mijn hart bezong wat was het toch dat mij diep ontroerde ikzelf was al vergrijsd reeds lang gearriveerd in het zogenaamde leven de wereld bereisd met weelde omgeven.…

De meeste Britten zijn beslist te zwaar Van Boris moet het volk echt af gaan vallen Ze gaan daar nu dus sporten met z’n allen Want buikvet vormt bij COVID een gevaar Wat het effect van ’t strenge leefpatroon is Bewijst de blonde Engelse Adonis…

lichaam een waar kunstwerk De mooie contouren van zijn lichaam Het prachtexemplaar van de man Met zijn zachte, rode, zoete lippen En zijn sensuele, bruine ogen Zijn ogen verhullen mij zijn diepste verlangens Terwijl ik de zoetheid van zijn lippen proef Vol verlangen, begeerte en hartstocht Laat ik mij meeslepen in het spel van Mijn Adonis…

Het spijt me dat ik niet op Adonis lijk het leven zou veel vriendelijker zijn men beoordeelt je zo vaak op het uiterlijk. Al is je verleden pikzwart en je geweten klein en maakt andermans ellende je schatrijk, je blijft toch die mooie jongen, al is het schijn.…

Een god van ginds is dood gevallen uit de schedel van de hemel In de verschrikking en de ondergang in de wanhoop en verlatenheid zal misschien de nieuwe god oprijzen uit de diepten in mij Misschien ja, want de aarde is voor mij bed en echtgenote en de wereld buigt zich…

De maan is een jongen en toch lief hij kijkt onder de wolken maar ik slaap onder de lakens. Hij zingt op een onmogelijk uur: 'Niets zijn de sterren, niets is de maan sterren moeten slapen gaan en wassen maar moet Jantje Maan.' Hij mangelt met hoge stem: 'Kirk, je bent geen adonis die nog in het centrum denkt te staan.…

te jong voor het huwelijk zo jong is hij jong nog een ware adonis in de bloei in het licht van het feest met ongekende sierlijkheid beweegt zijn slanke lijf vol overgave danst hij energiek en vol passie uit zijn traditie de dans met de melodie in verbinding stralen donkerbruine ogen vastberaden jeugdig vuur doordrongen van precisie…

Afgesneden van de liefde solitair huiveren in Den Bosch zuurstofarmoede als enig metgezel introduceert Damocles Adonis. Het zwaard dat doorklieft een eenzaam en dor bestaan van een vruchtbare relatie als een winter die naar lente verlangt.…

naakt en honderd op een rij genoeg om dagelijks klaar te komen stapel mij op in glazen urnen versier daarmee het eiken dressoir stof mijn potten dagelijks steevast af met de rafelige rand van je vette peignoir zing dan jouw eigen lied op de versleten plaat en brul mee met luide stem: hoe kan ik hem bezitten, hoe zet ik mijn adonis…

lucht van alcohol en slaap je huig trilt naar hartelust je ligt op je rug plukjes haar uit je neus plukjes haar uit je oren ik kijk naar je je mond half open het kwijl raakt je kussen je adem stokt je brabbelt wat kan er geen touw aan vastknopen schijnt leuk te zijn zie een lach op je gezicht zonet vond jij jezelf nog een Adonis…

Ze sleept een paar netten aan verwacht een paar handen knijpt de ontgroende man in de parmantige jonge billen ze is een fikser van manhaftigheid met een zwaar moederschap alleen ze doet dat in het aarden zoals vissen in het water dat doen sterk en wilskrachtig maar ze omwikkelt het zacht of ze speelt gewoon de dommekracht zoals vrouwen…

Een prins op het witte paard bonsde haar hart bij het ontmoeten zèlfs na vijfenveertig jaar glanzen haar ogen dromerig ze gaat hem weer ontmoeten ach ik was een adonis jong knap wild en ontembaar ik versierde elk jaar wel tientallen meisjes ze was er een van trouwen kwam niet in me op als ze me niet gekust had de eerste avond was…

omknelt de stilte en verhult het naderend uur van lichtfonteinen van nieuwe wijnen Een enkel woord drijft langzaam heen over de schrale en kale landerijen wolken omlijsten de schilderijen scheef hangend aan verweerde steen aan gebroken naaldhakken aan ongepaste mantelpakken De aarde, een trage vergane vrouw droomt in haar dood van een adonis…

Deze Adonis was blind voor noten Wisselt trompet en meisjesstem In een melig knetterend spel De gouden belofte strandt aan de westkust Na een kaakslag blies hij tandeloos door Door cool jazz en hard gif bedwelmd Een verweesde engel met een verwoest gezicht Sprong uit het hotelraam Alsof hij over de regenboog kon Stort vleugellam neer…

' "Mijn teerbeminde jonge god, Adonis beminnelijke hartbreker, mijn lief ook vader Zeus was ooit mijn hartedief hij weet dat eros' liefde ongewoon is ik ben een amorzoekende najade een nereïde, dochter van de zee van buiten lijk ik op kalliope draag schoonheid in de godenogen mee in berg en dal zien zij een oreade geliefd en…

Het schijnt jong en ervaren en zijn niet wel te paren; maar `t is een valse schijn: men kan wel jong van jaren en oud van uren zijn.…

Ze is zo jong maar lijkt oud door de helse pijnen haar voeten zijn zo koud waarom mag zij de zon niet meer zien schijnen. Op de foto aan de muur staat een levenslustige meid met zucht naar avontuur nu wordt ze liefdevol verzorgd maar mijn hart dat schreit.…

Toen we jonger waren hadden we in nachten als deze elkaar bemind naar de mate van onze dronkenschap en geilheid. Toen we jonger waren was het leven bloed en adrenaline. Toen we jonger waren: elke morgen een handvol ijs elke middag een parasol elke avond een paarse sjaal Ach ja, zo was het toen we jonger waren en nachten…

Van buiten word ik langzaam ouder Maar binnenin blijf ik eeuwig kind Als ik terugkijk over mijn schouder Is het de tijd die mijn lijf verslindt Mijn ziel krijgt hij nooit in handen Van binnen blijf ik altijd jong Toch ligt mijn lichaam in zijn handen Omdat ik ooit aan hem ontsprong.…

Voor altijd jong Staand op het dek “Dag” Een laatste handkus De boot vertrekt Voor altijd jong Foto’s in het zwart en in het wit Moeten mij vertellen wie je was Er is er eentje bij waar je op je hurken zit Zoekend naar iets Ik zou willen dat ik je gedachten las Kijkend over een kleed met prul Wat dacht je Had je op zo’n moment…

Meesjes dartelen in ruige wilgenkoppen nog jong van takken…

als ik weer de jongen in jou zie met ogen die guitig lachen dan gaat mijn hartslag in galop en jaren vallen uit als grijze haren weer twintig en er is geen leed de dagen lachen de jaren uit later is een laan met duizend bomen leven met jou is alle dagen feest elke dag verpakt in blauwe strikken en je lach bleef altijd schijnen verlichtte…