Alle inzendingen over kleuren mengen

pigmenten zijn gekozen penselen klaargelegd alleen de melodie waarin alles gaat verlopen is niet op toon gezet het is de symfonie van kleuren mengen die grenzen gaat verengen het speels improviseren van vorm en klank gaat niet uit de losse hand toch zal het doek gaan zingen omdat kleuren de pan uit zullen swingen…

Kleuren mengen zich op de zachte huid van vrouwelijke contouren vol met overgave. Het beeld blijft hangen waar geluk meer dan eens fladdert door de ruimte. Het is zonder twijfel dat de liefde bestaat die verder gaat dan je nu kan inzien.…

mengen zich met alles wat mijn voetjes dansten in de lange gang en de oorvijg toen mijn onschuld stoute dingen zong het Christusbeeld dat overzag vanuit zijn glazen stolp hoe jij, mijn lieve meikind, harder uit je sloffen schoot dan de onverwachte dood die zoveel uit jouw leven nam…

al fluistert het land godverlaten onder voorbijtrekkende wolken dat vaagheid dwaalt rond de einder krijst de eens zo smeuïge aarde een gebarsten ziltheid van kolkende vuurzee jouw glimlach blijft en wanneer ik jou mijn gedachten geef zal de akker dan, waar wij ooit druiven plukten, opnieuw in alle heftigheid kleuren mengen van…

ik heb de schaduwen van duizenden mensen voorbij zien flitsen zonder hoofdletters of opvallend stukjes identiteit waar zelfs de kleuren mengen zonder enige personality heel af en toe flitst er iets markants voorbij in de lay-out van pijn liefde en verdriet een view met een opkomende zon wit rijpende vorst aan de…

ik heb de schaduwen van duizenden mensen voorbij zien flitsen zonder hoofdletters of opvallend stukjes identiteit waar zelfs de kleuren mengen zonder enige personality heel af en toe flitst er iets markants voorbij in de lay-out van pijn liefde en verdriet een view met een opkomende zon wit rijpende vorst aan de grond…

Een gedachte uit jouw landschapshoofd vliegt spontaan naar het verse schilderij ik ben nietiger dan een insect maar jouw liefde maakt me blij kleuren mengen zich met milde erotiek een burgemeester steelt mijn schoenen. Mijn hoed, jouw vibrator en mijn onderlip passen perfect in jouw nieuwe handtas.…

In het kleine moment waar we weer samen zijn is elk woord eenzaam en elke kleur een antwoord dat we niet wensen en kleuren met een gevonden glimlach die alleen maar een kleurloze herinnering achterlaat…

zal je maar bekennen Saskia, het mij niet is gelukt, je beeld zo mooi te schilderen zoals je werkelijk bent er is geen kleur te mengen in de zachtheid van je huid je schoonheid is te machtig die het strelen van penselen niet erkent.…

ik wil bloemen zo gaan schikken dat ze spontaan van kleur verschrikken dat ze uit de knop gaan blozen, geurig zullen minnekozen in het groene bladerenbed kies een ruiker of een klein boeket vertel me de kleuren ik meng ze op palet schilder dan linten voor frivoler vertier ik vaas ze in glazen voor doorzichtig plezier…

ze mengen duizend hartslagen in een paradijs van kleuren verdwalen in een oceaan van tedere warmte een ander leven voor even twee in een sierlijke dans van haar in zijn masseren de nacht de zon tegemoet en begroeten elkaar weer in de schoot van zomer…

Op vrouwendag zagen we alleen mannen we zeiden hen: wij zoeken jullie vrouwen die mee komen dansen zij zeiden: wij ook! haal hen vroegen wij Ja! zeiden zij en gingen door met biljart geen vrouw deed mee uit het AZC behalve de kleintjes De ogen van dat kindje met kroeshaar, die blij keken de donkere meisjes zij zouden vernederlandsen…

beroer ik jou net zoals jij mij met pennenstreken van zover woorden komen binnen echt binnen tranen wellen op een glimlach ontvouwt blijkbaar mengen we identieke kleuren en schilderen we dezelfde taal het raakt me dichter…

en lijst je melodie maar in mengen blijf jij mijn genie…

heb je de schoonheid van glas laten zien breekbaar fragiel blinkend en transparant als je ziel geleerd kleur en pigmenten te mengen in compositie warmte en hart tot leven te brengen mag ik je houwen uit het eeuwenoude graniet zal dit stuk rots jouw trotse leven ooit willen prijsgeven…

De herfst, in goud gevat laat zich van zijn mooiste kant zien De bomen barsten uit in kleuren waarvan dichters de woorden ongeschreven laten de taal zichzelf nog uit moet vinden om te beschrijven schilders hun palet mengen in dromen Ogen drinken gretig dompelen in een bad vol goud het hart…

Ik kroop eens in de huid van een doorgaand puber leven boven alle twijfel verheven wilde ik er na één dag al terug uit was me dat schudden en beven al die drukte en voorbedachte leugens waanzin, idioten met flitsgeheugens pubers die flirten met het helse leven ik stond op en blies de grote fluit de stoom verliet mijn zere oren... met een…

Ik heb nog veel tijd nodig om mij over de golven te laten gaan en in de tunnels van brekende golven daarmee één te zijn Ik heb nog veel tijd nodig om jou te ontvangen, onze kleuren met liefde te mengen tot iets nieuws van tweeën één te zijn Ik heb nog veel tijd nodig om samen te komen in de stations die ervoor bestaan…

langzaam druipt licht in zonneschildering langs kale muren tijd belijst de uren die vergaan zonder enig bewijs van bestaan geluidloos mengen kleuren verglijden naar etmaals donkere entiteit toch passeert niets ongeregistreerd wij zijn nooit naamloze passanten ons leven is geen schijn wij waren daar en deelden onlosmakend het universele…

dicht bij het raam probeert ze het licht te vangen door de verf te mengen schaduw van verlangen hoe helder ook haar oog ontvangt pigment tot de exacte tint verwoede poging tot vermengen natuur lacht zacht en wint nietige bloem, ragfijne tak haar kleur onvatbaar teer gaf haar een naam schildersverdriet van weleer…

er is geen tijd meer voor het fijn penseel gejaagd meng ik de kleuren tot aanwakkerende wind het dreigend zwart dat grijs ontlaadt in wit vertraagt en stenen hagelt op het doek nog zijn er gouden wolkenranden die licht van zon ontvangen schitteren door de regenboog ik schraap de verf bijeen tot lichte mist die in onweersgeur verdampt…

Ik lag in het hooi, De hemel was mooi, Mijn bed zacht en goed, En het geurde zo zoet. Ik keek met een zucht Van genot naar de lucht. Mijn geluk was als dat Van een spinnende kat. En ik dacht: 'Zo meteen Moet ik op, moet ik heen - Maar ik weet nog niet, hoe Ik dat kan, ik dat doe. Als nu spelenderwijs Mij de Man met de Zeis Had…

Ik zat in 't hoge gras; Het was een warme zomerdag, En uit de donkre schaduw zag Ik naar de lichte plas. En onbeschut voor 't zonnevuur Lag 't slaperige land Te domlen in het middaguur, Door moeheid overmand. Het was zó stil, zó stil.... De vogels droomden op hun tak, Het windje sliep op 't watervlak, En rustte koel en stil. Een…

De lucht werd geschilderd met de meest intense kleuren die de goddelijke kunstenaar op zijn palet durft te mengen. Het was donkerblauw en pikzwart. Dreigend grauwgrijs een kleur apart. Wit in alle mogelijke tinten in die eindeloze lucht. Ik keek ernaar en slaakte een zucht.…

Ik meng dan klank en kleur, verander steeds de setting. Verwissel soms een zin, maar hoor de dissonant. Lees het eens hardop, of bekijk het van een afstand. Maar voel ik dan het ritme, hoe gelukkig ik dan ben... Dan vloeit het glad en soepel, als een gestadig stroompje, uit mijn pen.…

Door belangstelling en genegenheid wordt vriendschap water gegeven en door liefde en onzelfzuchtigheid mengen zich de zoete geuren tot iets heel moois.…

Toen ik even Van de verzen, die ik las, De ogen peinzend hield geheven Tot de vreugd, die buiten was... Jaap, Jaap! Wie zag ik daar komen Onder mijn raam door de eikenlaan? Jaap, mijn jongen, De vogeltjes zongen Hoog in de bomen En alle vinken begonnen te slaan... Ook in mijn hart ging het zingen aan. Jaap, Jaap! Daar liep Jaap met…

Op het geitenweitje Staat het kleine geitje Bij de grote geit. Geiteke, wat moet je Met je fijne snoetje, Dat zo klaaglijk schreit? Met je bleke bekje? Geiteke wat rek je, Trek je aan het touw? Snuffelende aan mijn mouwen... Met je lief vertrouwen In zo'n vreemde vrouw! In mijn handen stop je Nu je jonge kopje: Zeg, wat moet ik doen…

maar die kleuren kunnen van minuut tot minuut, zeker van seizoen meer schitteren en stralen. hoe ervaren zwartkijkers dat?…

Spoedig komt men te weten, dat blauw en geel, zelfs door te mengen, niet tot groen wordt verweven. De mengeling van alle kleuren, zal zwart doen ontstaan. Zo zal spoedig gebeuren, dat blank in schuld zal vergaan. Het zwart-wit dilemma vergroot, omdat blank zich tot slavernij toe keerde en zo de macht genoot.…