Alle inzendingen over klonk

Klink klonk, heeft hij voorgoed geklonken?…

zij weet van de thee speelde als vroeger met lepel en schotel verkende met vingers metaal en porselein lachte om de geluiden ze klonken blinkend anders in herhalen droomden eigen verhalen van het grote servies met kannen en schalen om samen in te verdwalen zij boog wat voorover keek ons indringend aan een koekje voordat we gaan…

Toen klonk er muziek en het geluid werd... anders! Een gedaanteverwisseling. Met de klanken komt de andere mens aan het licht. Een mens wordt ontvankelijk. Muziek bespeelt de ziel met haar tonen. Ze troost, bemoedigt. Ze is een weldaad voor het hart. Of het nu de opening is of de laatste tonen die wegdrijven in de verte.…

Wij danken u mevrouw Van Engelshoven U gaf een zootje euro’s aan cultuur U keek daarbij wel zuinig, beetje zuur Alsof u ’t zelf beslist niet kon geloven Denk ook als hoofd van de cultuurbewakers Aan alle zeven snelsonnettenmakers!…

In mijn hart klonk steeds het lied van het meisje dat ik zo beminde Over liggen tussen ‘t ruisend riet waar het lief ons zeer verblindde In mijn hart klonk zacht een lied van de dagen zo bomvol dromen Over dagen in het verre verschiet vol beekjes die er zacht stromen In mijn hart klonk een teder lied van ‘t lief dat mijn hart bewoont Hoe…

Als ik er niet meer was Zou men mij dan vergeten Zou men vergeten Hoe ik eruit zag Hoe ik rook Hoe ik klonk Hoe ik lachte Als ik er niet meer was Zou men zich dan alleen Mijn verdwijning herinneren Of ook hoe ik was Hoe ik eruit zag Hoe ik rook Hoe ik klonk Hoe ik lachte Als ik er niet meer was Zou men dan nog aan mij denken Als…

We hieven het glas en klonken op de liefde.... die er nog steeds was!…

Het gehucht Werbeek: op straat klonk kindergejoel. Heimwee vult mijn hart.…

Ik maak straks weer een tocht in andere tijden met mijn vergeten lieveling van toen wat kostte het een moeite voor ons beiden hem eerste te zien worden - kampioen zij wil dat wij langs ieder water rijden Ik zei mij best, maar niet voor dag en dauw dat heeft in 't holst der nacht geen enkele zin nooit zal het hier nog vriezen van de kou nooit…

Er klonken violen en klaprozen applaudisseerden.…

Het klonk prachtig toen je droom verpulverde. Je kon het alleen, op dat moment, nog niet horen omdat je oren nog nasuisden van de klap.…

Hij wist niet meer dan dat god hem ongenadig was Er klonken in Maiernigg andere vogels er waren andere open ramen en deuren hij werd zelf groter dan zijn vest, zijn pantalon zelfs rende hij zijn wandeling voorbij En alles wat er klonk was een hand die langs een natte tijgervacht opstreek. God, zei hij, God!…

Chill with Chopin daarmee begon hij de dag het klonk als water uit een fontein dat van het helderste moest zijn…

ik was nog groen en jij geweest kom maar zei je waar blijf je wees niet bang het werd veel heel erg veel je hielp geen handje ik heb me vergist zei je en ik lachte verlegen en fluisterde You deserved more…

Toen duisternis mij in het hart gleed zong de nacht mij naarstig zijn lied De eenzaamheid voelde kil en wreed en in mijn hart schreide het verdriet Wijl ‘t stille mij de keel dichtkneep zat ‘t duister vol van met onbekend Van de nacht gloeide de wurggreep waaraan ’t verlaten mens nooit went Waar klokgeluid het stille verbrak restte mij…

Na de uitleg, van de ondernemer, werd het eventjes stil, of er nog mensen wilden spreken? Ik zei: ja ik wil. Opnieuw werd het na geschuifel wederom heel stil. Ik keek de zaal in, waar drie mensen zaten slechts drie, die haar wegbrachten. Opzij kijkend naar de kist, zei ik: 't geen niemand wist: ze hunkerde naar aandacht, toen ze die niet…

De kerkklokken klonken harder dan tussen vier muren. Als een echo galmde het ja woord hier op grote afstand. Kerkklokken klonken ademloos genadeloos passioneel. Zoals ik mijn zonde zag terwijl het eb werd op het strand.…

‘Als ik’, klonk zijn bas, ‘toch Kamerlid was dan zou ik hem in laten rukken.’…

Kom, Klank klonk Stilte verwachtingsvol…

God wat was Holland blij toen eindelijk uit het bakeliet zachtjes maar zo duidelijk luider dan het motorgeronk de Sweetheart of the Forces klonk…

‘Dit heeft’, zei een meisje uit Epe, haar stem klonk een beetje benepen, ‘die mug dus gedaan.’ De arts keek haar aan. Geen bultjes, maar onder de strepen……

Geen geluid klonk 'r Geen gebouw stond 'r Geen lichtje flonk 'r Alleen jij en ik Samen In het donker…

Ooit was men eens in Koeweit Een hele mooie koe kwijt Doch plots klonk er "boe" En vond men die koe In een veldje met malse boekweit…

vanmorgen liet hij zich weer horen een vroege lijster in de achtertuin klonk er prille lente in de bomen kroop ik gretig uit mijn winterhuid…

in ‘t stille begin was daar duisternis in de oerstilte klonk het woord het woord schiep zijn gelijkenis die kan geloven hopen liefhebben herzien…

in de verte toen het raam weer dicht was klonk pas een eenzaam ~roekoe~…

Goh, jouw stem weer te mogen horen en weet je wat het gekke is het klonk meteen alweer zo vertrouwd die warme klanken in mijn oren…

En in het gegons klonk luid: ‘Nu voor óns een rookvrije werkplek creëren!’…

de wind blies me naar daar waar ik niet per se heen wilde semi gewillig liet ik me leiden naar waar de muziek het mooist klonk…

Er klonk een getjirp in de kamer Zijn ’t krekels of kevers, whatever? Een "Beatlesrefrein", is doorgaans heel fijn, maar werkt op den duur als een hamer…