Alle inzendingen over krappe tijd

Het geeft in deze krappe tijd geen pas voorzien te zijn van welvende contouren. Het is gewenst de corpus in te snoeren voor wie nog ruim zit in zijn overjas. Wanneer de maaiers komen naar het gras moet zich de rijkaard zeker niet verroeren. Het geeft in deze krappe tijd geen pas voorzien te zijn van welvende contouren.…

Een ALDI-mastodont is uit de tijd Omtrent zijn zaak kan ik slechts lovend spreken: Een ideaal adres in krappe weken En Mekka van obscure zoetigheid Dus ik gedenk zijn leven, werk en wedloop Als ik zijn Trauben-Nüss-chocla-tablet koop…

Nog een krappe twee weken te gaan, dan gaat ook dit jaar er alweer aan, een jaar van vreugde, maar ook van verdriet, een jaar van verliezen dan zijn de winnaars er niet! Nog een krappe twee weken te gaan dan is 2014 klaar om van start te gaan zeker weten, dat ook in dit jaar, er mensen winnen, maar ook verliezen, helaas!…

De winter barst uit krappe jas in sneeuwvlokken. De tijd is kil en zielsalleen tikken klokken. Morgen sterft reeds vannacht een vroege dood. Onverstoorbaar consumeert het huis vers infrarood. Een fluisterstem bezweert ellende voegt samen zijn. 'Ik heb je lief' denk ik te horen, of is het schijn?…

Een kwestie met veel maren en addenda Inzake de verduurzamingsagenda En wensen dat het wat wordt uitgesteld Een krappe meerderheid houdt dit gegeven Bij gratie van wat statie nèt in leven…

Een dam in het noordoosten van Sudan Bezweek, en door de grote modderstromen Zijn twintig dorpen, dus het onderkomen Van vijftigduizend inwoners vergaan Na honger, oorlog en wat dies meer zij Ook nog een krappe woningmarkt erbij…

Als een baken boven zwarte meren staat in zijn oogwenk pal de scheve klok die geen stonde nog de hel wil weren uit de krappe vrede van zijn dichtershok. Die elke schreeuw van pijn verguist tot tok, die maalt met tijd de leugens van zijn vrouw en breekt en braakt en voert zijn eed van trouw.…

te grote voeten in krappe gympen fiets je tegen wind bepakt en opgezadeld tussen velen Mij valt als jij voorbij komt en ik langzaam optrek jij zo je best doet lief....…

en het lentelicht stroomt krappe ruimte binnen dwars door het strak patroon van monotoon geluid verstokte woorden lopen uit geneigd naar zon, gekeerd tot een belofte die wellicht tot niets leidt maar ik lucht mijn hart en klop mijn wezen uit…

Bekijk de aarde dan vanuit de lucht Maar waag het niet om een retour te claimen Zo´n krappe shuttle is vaak geen genoegen Hij barst dan van ellende uit zijn voegen…

kent ze vast wel, die momenten dat het vel je even niet meer past dat je weg wilt lopen bij jezelf maar zelfs geen weg vindt op de tast van die dagen dat de regen zich van zijn natste kant laat voelen jou onder je huid nog raakt en je het liefste weg zou spoelen dan druip ik af zonder een woord droog mijn draad met de intentie wat krappe…

Ik weet dat als ik door mijn grenzen breek, de verte nieuwe horizon en tijd onthult, dan ligt de toekomst voor mij open, laaf ik me aan eigen, onbedorven bron.…

Maar ik sta nog stevig op 1 teen en vertroef liever meer dan 6 miljard kaarten dan de ene aas die me nog steeds in krappe gedachtes laat kruipen. Degene met perfectie als huid, mijn inverse schaduw in oogverblindend felle dagen.…

geluiden van allerlei aard gonzen door de straat ze passen bij de buurt een oude wijk met krappe tuintjes waar je voor een habbekrats een huisje huurt in de aanbouw staat je fiets naast de wasmachine en de kattenbak in de hoek een plastic gordijn waarachter je doucht ik woon hier fijn, zeg je je knikt naar de buurman die een feestje…

Een glimp, waarin het eerste licht als stille traan geboren wordt, gedachten verleggen schaduwen over mijn verweerd gezicht, geleefde wraakgodinnen hangen zich aan gouden ringen, alles is al gewogen, blijft zonder gewicht, in de krappe ruime en in de maat van alle kwetsbare herinneringen.…

Zijn geur voert me mee naar vreemde verre kusten, naar broeierige havenkroegen vol zweet en verdrongen lusten; voert me mee over zee en ruig schuimende baren naar een krappe klamme kooi waarin anonieme lijven paren; naar een scheepje op de oceaan, drijvend boven de zwarte diepte onder een kille maan; naar windstille nachten vol onvervuld…

Men graaft in mij en dekt me toe, snoeit waar ik te uitbundig doe, een pad is krappe oversteek naar wegen waar ik niet van weet; mijn rand is daar slechts mee gemoeid. Geblinddoekt door de heggen en het huis, voed ik de luizen op de rozenstruik, laat vogels vliegen van mijn vingertoppen, de egel scharrelt in de schemer langs mijn huid.…

Kijk daar vliegt warempel bijna een kind uit handen van haar moeder, oei wat een geloei wat een stoten, wat een kabaal het is warempel niet normaal, stormen regen, wind dan te bedenken dat over een krappe drie weken de ZOMER echt begint.…

Als buren voorjaar denken hun wielenwagen wekken uit zijn winterslaap maakt hij langzaam hoge poten op een krappe parkeerplaats Hij gaapt, hebben en houden binnengedragen, schoenen uitgesloten voor de deur ‘ver weg zeker?…

zeggen ook wanneer dat niet meer wordt verwacht, om uit het niets, alles te kunnen halen, en zal ervaren hoe onbewegelijk stil het wordt, om als held van dit verhaal uit te varen, om het kind tevreden te stellen, en in een onuitgesproken taal z’n fantasieën te vertellen, te beleven om zich in z’n natuur uit te kunnen leven, om dan de krappe…

Het is de veel te krappe jas van de uniformiteit. Dar kledingstuk past mij niet meer, maar een ander heb ik niet. Ik moet het dus wel aan tot mijn groot verdriet. Want ik wil anders, ik wil dwalen op plaatsen waar nog niemand kwam. Ik schep mijn wereld in verhalen waar ik even wonen kan.…

Terug op de camping nam ze mij mee naar haar krappe tent, waar we drie flessen rosé dronken om daarna dronken in elkanders hunkerende armen te vallen. 'Ken je 'Desire' van U2, dat hebben ze vast voor jou gemaakt!', zei ik met dubbele tong en stotterend. 'Man, wat ben jij een sukkelaar, bazel toch niet zo en kom me flink verwennen!…

zij is ten prooi gevallen aan wisselvalligheid van de maatschappij in een systeem dat knelt als een te krappe schoen aan haar voeten de minnares van boeken en muziek opgejaagd moet zij van de ene boom naar de andere reizen tussen vogels van allerlei pluimage eten de spijzen die haar vreemd zijn en niet doen verrijzen tussen bloesem en…

Een heilige man misschien die ons de leugens opnieuw toont omdat genegenheid moet zwijgen nu alle lasten dansen aan de horizon te neergeslagen in de krappe beurs of een vrolijke heks met gevoelige vingertoppen die ons de les leest als het leven te veel laat wensen wanneer we te vaak verlangen, we zijn maar mensen en wat zal zij brengen in…

de aarde is een grote klomp vlees lage landen hoge rotsen mensen die met elkaar botsen tot in de verte klinkt het echo van geweest een vogel met geverfde veren wil de taal leren krap in de portemonnee valt het niet mee zonder studiebeurs al helemaal niet; o nee niet in de krappe huizen met in de hoeken luizen en bleek gele kringen…

Er was ooit een tijd, dat ook ik naar school ging graag of niet, je ging er was ooit een tijd, dat ik werken ging graag of niet, je ging Er was een tijd, dat ik verkering kreeg graag of niet, je deed er was een tijd dat ik trouwde, graag of niet, iedereen deed!…

inmiddels als azijn De harde bolster van de pit te pellen vertoont geen blank doch slechts gifgroen venijn de toverfluit wordt zelden meer bespeeld wat slagen op versleten trommelvellen mijn rijmpjes zijn inmiddels als azijn Geen olijkheid van dartele gazellen versiert in Balladines het refrein ’t is als een stier die zich kapot verveelt of krappe…

zoals het hoort op Valentijn tafelen ze in een prijzig eethuis ze zwijgt hij zegt niet veel ze nipt profijtig aan de champagne die hij met grote teugen drinkt ze peutert in de gastronomische bereidingen die hier in krappe porties geserveerd worden hij eet zijn bord leeg en eindigt wat ze op het hare liggen laat hij heeft aangekondigd…

Ons leven, hangt vast aan de tijd de uren de dagen, we zijn ze zo kwijt 't vliegt met een noodgang overal door en 't is dat vliegen, wat me niet echt bekoort. Immers, de minuten, de uren, weken enzovoorts vliegen ons leven uit als een nare minutenkoorts de opmerking ' oud voor je 't weet' krijgt ineens een heel andere insteek!…

Het verleden klopt niet meer Geluk brengt geen poëzie Richting de tuin En waterornament Onoverwinnelijk ben je niet Nooit meer Geweest Als een eenzame straatnaam Het klopt niet meer Ook niet die schreeuwende Overdreven aanwezig Hij is nu een vreemdeling Gek Als je terug kijken Mag En staar maar niet te lang Het is goed zo…