Het wachten moe

Zin om over oceanen te rennen,
wanneer de paarden van de regen
zich mengen met al het getemde
water van de meren, dan pas zal ik
een ware vrijheid leren kennen.
Als - in spot - uit de witte hemel een
meeuw op mijn schouder wil landen
en bezit neemt van mijn wezen - als
rover - die z’n naam nog moet planten
op nog niet ontdekte stranden, dan zal
een verlegen wind mij zeggen ook wanneer
dat niet meer wordt verwacht, om uit
het niets, alles te kunnen halen, en zal
ervaren hoe onbewegelijk stil het wordt,
om als held van dit verhaal uit te varen,
om het kind tevreden te stellen, en in
een onuitgesproken taal z’n fantasieën
te vertellen, te beleven om zich in z’n
natuur uit te kunnen leven, om dan
de krappe mantel af te leggen.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 28 juli 2009

pebmartenskpnmail.nl

mantel wachten moe

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 11 stemmen 100