Alle inzendingen over liefde zoeken

eenzaam zijn is een gevoel van pijn het gevoel van helemaal alleen zijn het gevoel dat je niemand hebt niemand die wat tegen je zegt liefde zoeken maar niet vinden nadenken heb ik echte vrienden in je hart één en al pijn zo is het gevoel van eenzaam zijn…

[Tanka] steeds weer gestuntel van onbeholpen mensen die liefde zoeken samen verder strompelen op weg naar innerlijk licht…

Moet ik je bij me houden in het dorp waar de rivier onze liefde in smart verdronk of in verloren zakdoeken vrouwen die liefde zoeken tussen droge beweringen en al wat beklijft voor de nacht zal ik tussen de lakens vinden een nieuw jaar, vol liefde waardig.…

Gras zoeken, dat groener is dan groen. Geld vergaren, dat gelukkig maakt. Betere liefde zoeken. Nog harder werken. Pijnlijk vallen en weer opstaan, totdat je stevig op je benen staat. Afscheid nemen van het verleden. De toekomst komt vanzelf. Vandaag is de beste dag. Het is nog niet te laat.…

Voor Matthijs Het pasgeboren kind Dat al heel snel De ogen herkent Die hem vertrouwend En met liefde zoeken, Elke dag opnieuw, Dat in die zoekende Ogen hen herkent Die hem als geschenk Door de liefde kregen - Dat zich hecht Aan die liefdevolle Blik die hoort bij Mensen die deel Van hem zijn, Hechting aan hen Die…

zwarte strelende wimpers omringen haar ogen die ontwapenend blikken zij schieten kruit van liefde zoeken mijn lippen te likken al twinkelend worden edele rozenblaadjes naar mij gestrooid en omringen mijn lijf als in zachte streling getooid mijn rimpels verbleken als glinsterend damp in het ochtengloren zo een minnespel bevangen…

Allemensen, wat zoeken wij, terwijl we al gevonden zijn? Waarom zoeken wij macht? Omdat er machtelozen zijn? Waarom macht van kennis? Omdat we liefde zoeken? Mensen! Wij zijn! Wij zijn alles al. Met al wat leeft. Is dat alles niet aanwezig? Niet wonderwel genoeg?…

Achter zwarte klei die open scheurt zwermen meeuwen gulzig krijsend op zoek naar leven uit de grond uit alle zeven hoeken van de liefde zoek ik naar een teken van leven achter de façade van een open wond probeer het teder, boos en stoer onbeholpen, vleiend en begrijpend maar alleen humor ontsteekt de lont als een lach tenslotte openbreekt…

zoek en wat geweten En bijgevolg ween ik tranen om jou…

Hebben ze geen liefde, zoeken ze ware liefde, komt ware liefde op hun pad, grijpen ze die niet. Mensen, rare wezens, ik zal ze nooit begrijpen... (wanneer gaan mensen hun ogen eens opengaan ? dat wat je innerlijk wenst, er altijd zal zijn, maar ze zien het niet, door hun extreem dualisme.)…

Daar lijdt een liefde, die bij ’t foltren van haar smarten, Uw Liefde zoeken moet en vurigst tot haar smeekt. Ook nergens, stil geloof, is deze Liefde u nader, Dan waar uw lijden klimt, bij ’t klimmen der gebeên... Van ’t krankbed van ons kroost trekt gij ons hart, o Vader Ten Hemel uwer kindren heen.…

zoeken in die pijn.…

Wanneer zal ik mezelf bekennen dat ik de Liefde zoek? Mijn hart weet het al, maar mijn mond zwijgt. De afstand lijkt zo groot, de muren zo dik. Als een vogel in de kooi, zo zal mijn lied verstommen als ik haar niet vrij laat. Het knaagt aan me en zoekt zich een weg naar binnen. Een ding weet ik zeker Morgen begin ik. Morgen bemin ik…

op zoek naar liefde terwijl je niet weet wat het is?…

Vallen ze zo maar, zoeken blijf ik naar liefde, zonlicht in de lucht.…

Sommige mensen zitten met het gevoel, dat ze veel te lang hebben gedaan, wat anderen van hen verwachtten. Sommigen hebben spijt over een jeugd die niet zoveel voorstelde en willen iets inhalen. Misschien is er een plots verlangen om te leven, op een moment dat een vader sterft. Of misschien zoekt men een verloren deel van zichzelf bij…

In jou wil ik verdrinken, met jou wil ik verder gaan. Ik hoor mooie melodieën klinken, kan niet wachten, blijf niet staan. In jou heb ik mij verloren, mijn dromen en al mijn zorgen. Met jou gaat het me weer lukken, om elke dag het leven opnieuw te plukken.…

in het rood van de maan zie je wolken schuilen... in de stilte van de nacht hoor je wolven huilen... de bloedmaan beheerst de kilte straks wordt alles donker en duister voor eventjes maar... dus luister, luister naar de echo van de stilte je hoort je hart zo minzaam kloppen je voelt het bloed naar je hoofd toe stijgen je mond valt open…

De passie is over, Als liefde voorbij is. Dan ga je weer zoeken, Naar het ongrijpbare verlangen, Om opnieuw van iemand te houden. En blijft de liefde naar het verlangen, Nog even ver zoek.…

maar verlaten Op zoek naar warme kleuren Waar een nieuwe lente haar leven begint Na alle windstreken te hebben bezocht Heb ik je grens van welkom Niet gevonden Ik zie in de verte de zon in je op gaan Maar je warme stralen hebben me niet kunnen bereiken Maar nu ben jij hier En grenzen hebben mij omringd.…

Het blauwe licht blakerd zwart het aardse is niet meer aards mijn hart brokkelt langzaam af en nergens ben jij Nog een paar seconden nog even voor ik ga ik wil je zien en ik wil je voelen maar nergens ben jij Plots voel ik de warmte zij vult de wereld om mijn ziel voorzichtig open ik mijn ogen en daar ben jij Ik voel jouw liefde…

Het ergste is het zoeken Naar de persoon in al die boeken. Ik kijk dan ook echt in alle hoeken En dan begin ik opeens te vloeken. Niemand is perfect voor mij Geen hij of zij Het enige wat ik wil is een wij maar toch blijf ik vrij.…

lopen in rondjes door het leven met je hoofd zo licht gebogen je ogen tellen wel de stappen maar je geraakt er niet meer uit de cirkel is hier niet meer open hij blijft op slot, gaat vicieus anderen gaan reeds vertellen hij is bizar en mysterieus de oorzaak zoekt hier naar gevolg en de kringloop wint zo sterk aan kracht in een leven vol…

Ik zoek je Kan je niet vinden Ik zoek je Verdwaalt in mist Ik zoek je Donker is de weg Ik kan je niet meer lezen In de raadsels van je gedachten Ik kan je niet meer bereiken Het missen doet zo'n pijn Ik zoek je In duisternis van liefde Ik zoek je Dolend in onzekerheid Ik zoek je Laat je vinden...lieverd…

Als gay ben je net als iedereen, een mens Op zoek naar geborgenheid en liefde als grote wens. Gelukkig vond ik mijn soulmate in een vrouw Waar ik al meer dan veertig jaar van hou. Samen kunnen wij het gevecht wel aan Want onze liefde is het middelpunt van ons bestaan.…

iemand kan leuk zijn op een foto in zijn tuintje bij een bruine van westmal maar reeds bij een eerste date verknalt hij het al met uit te pakken wat hij allemaal bezit en vooral wat hij kan en nog veel meer verlangt. aan mijn lijf met hem geen polonaise en nog minder een wurgslang noch een serpent van een vent! lacht cindy de spanning…

Het zijn de doodgewoonste dingen die een dag kleuren, of het nou de wind is of de bladeren die geuren, de lach van een kind is wat ik het mooiste vind, maar de doodgewoonste dingen, maken je dag compleet…

Uit de gesloten crèche van Pieterburen Zijn onlangs een stel zeehonden ontvlucht Die Lenies harteloze stalen tucht Daarginds niet langer meer konden verduren. Dat weet ik omdat ik thuis in mijn bad Een dag of wat twee onderduikers had.…

we worden steeds meer meegesleurd in de maalstroom van leugen ongemanierdheid spotternij en oorlogshitserij het spreekt de taal niet die wij willen leren de spiegel kijkt ons aan door de Zoon die naar de hemel is gegaan de wederom geboren mens die daardoor is ontstaan buutvrij met vertrouwen de toekomst tegemoet zien…

Door een woud van armen zoek je mijn mond en ik de jouwe, verdwaald in een oceaan van liefde, op zoek naar woorden in de ban van ondoorwaadbare vloed en overbruggende eb.…