Alle inzendingen over loftrompet

Mijn vrouw…. genoeg de loftrompet gestoken! Ze past (op en aan), ze wast (af en uit), ze plast. Als ik haar zie, raak ik nog immer van de kook. Ook dát hanteert ze (eigen)wijs, onafgebroken.…

horen we niet liever overal en altijd de loftrompet weerklinken, dan: je hebt twee linkerhanden! met jou wordt het weer niks! wanneer word jij nu eens eindelijk wakker! altijd bakt jij het bruin! zoals jij er één bent vind je er dertien in een dozijn!?…

Maak er een me- momentje van Maak kennis met het Yoni stomen Schijnt goed te zijn heb ik vernomen Je baarmoeder blijft spic en span Holisme steekt de loftrompet De vrouwenarts veroordeelt het…

Hij had zich van de vormen losgezongen Met Elburg, Schierbeek, Campert, Lucebert Vijf 5 tigers met ongekende flair die ook de inhoud met veel lef bedwongen Wat jammer nou dat deze loftrompet De vaste vorm heeft van een snelsonnet!…

Op dinsdag steekt de koningin uitbundig - en met een hoed getooid - de loftrompet op Balkenendes superkabinet. De rijksbegroting noemt zij zeer vakkundig. Twee dagen later gaat de beuk erin, dankzij de zwager van de koningin.…

Ik las een man-onvriendelijk pamflet: Hij is een bundel hersenloze spieren Die heel zijn leven vrouwtjes wil versieren Zijn jongeheer is ook zijn loftrompet Soms moet hij zich aan and're zaken laven Het resultaat: zie alle oorlogsgraven…

In koelen bloede werd hij neergeschoten Agent en moslim: Ahmed Marabet ‘Je suis Ahmed’ zo klinkt de loftrompet Voor Liberté heeft hij z'n bloed vergoten In Rotterdam sprak Ahmed Aboutaleb Voor wie ik, net als and’ren, veel respect heb…

Us Epke vloog in Londen door de lucht In ellegreep met heel veel elementen Versloeg er glansrijk al zijn concurrenten En nam het hele land mee op zijn vlucht Dus sla de trom en steek de loftrompetten Oók voor het commentaar van Hans van Zetten!…

Nee, ik wuif mijn elegante hand en steek de loftrompet omhoog voor ieder, die nog in zichzelf gelooft.…

In 6 talen moet hij leren zwijgen spreken gaat hem heel goed af de loftrompet zou hij kunnen krijgen als hij zichzelf 10 seconden denken gaf Frans Timmermans ga niet naast je schoenen lopen na zo veel lof liggen de valkuilen open…

De woorden die Ik vanuit de diepten Van het hart Met zwart bloed Geschreven heb Liggen hier straffeloos En aanraakbaar voor mij, Het zwarte bloed Dat kloppend en bonkend Door mijn pen wordt rondgepompt En ontembaar aan het papier Wordt toevertrouwd Wekt de innerlijke Dood weer tot leven, De feniks steekt De loftrompet…

stelpend: om mij wattige wolken zon op mijn huid bij de stille sloot steekt hij zelf de loftrompet narcissus dat verre duin in de zon op haar rug een lome vrouw kijk nou die meerkoet met plastic overschoenen pvd!…

Al fluisterend voert de winde de druk op snerpend koud, wees toch niet bang tergend langzaam duivels de zon speelt kat, dus zal ik de muis wel zijn de loftrompet is hier op zijn plaats het modderfiguur dat ik ook nu weer sla met mijn knuisten houd ik jou vast een veeg uit de pan omhelst mij zacht…

Als je geen stap of voet meer zal verzetten Weet men zich met stip in je te verplaatsen Als je volledig horizontaal bent afgelegd Wordt verticaal de loftrompet afgestoken Op het kruispunt van je verle(i)den Vindt iedereen je lief, aardig en mooi! Mooi meegenomen toch geestelijk wel te verstaan zo'n after-party van na na naastenliefde!…

Natuurlijk ga ik op naar Gods Altaren en ik mag zelf de Kandelaar-Kaarsen aansteken Jezus heft de loftrompet en God, de Vader die zingt 'n diepe Bach bas-aria Ik mag op een kussen voor Hem zitten Hij legt z'n hand op m'n hoofd zeggende: "Goed gedaan Jochie!…

wachter wat is er van de morgen de morgen ach wanneer de middag levert vele zorgen de avond rust in zwoele sfeer het lijkgewaad is gevallen over deze hele stam de dood heeft toegeslagen de nacht redt het niet meer alles is onder voorbehoud verdwenen onder mensen in een ambtenarenwoud waar regens zomer wensen verstild en koud lig ik…

als je heel goed luistert hoor je hoe de ezel de os toefluistert over ornamenten die verhalen moelijke zinnen van de drie koningen vertalen hoor, de herdertjes blij van zin, blaten dat kreeg engel Gaybriël in de gaten en blies met al zijn kracht de loftrompet, voor allen te horen de aankondiging dat er weer een schaapje was geboren…

't Heeft haar aan niets ontbroken zijn kookkunst kreeg een acht dus loftrompet gestoken slechts 1 futiele klacht: had hij eraan gedacht om te villen na de slacht? die woorden uitgesproken met kleine stukjes vacht.…

ik heb gisteren muziek laten schallen de loftrompet gestoken maar natuurlijk is de melodie van ons allen aan instrumenten ontloken jouw rol in het orkest lijkt niet zo groot toch weet jij iedere noot gespannen sta je klaar volgt mijn klein gebaar in opmaat gaan we samen jij sluit het stuk met een schitterende toon de triangel…

stroompje van mijn wang Bij de bushalte daarstraks - Verlichte wezens, ik hoef niet bang Te zijn, het is beslist nog niet mijn tijd De geur van dennengroen Hangt in de lucht, ik bevind me in de Feestelijk verlichte straat van een dorp Op een steenworp afstand van wat Gestalte krijgt In mij schommelt een koperen Wierookvat, ik blaas de loftrompet…

stroompje van mijn wang Bij de bushalte daarstraks - Verlichte wezens, ik hoef niet bang Te zijn, het is beslist nog niet mijn tijd De geur van dennengroen Hangt in de lucht, ik bevind me in de Feestelijk verlichte straat van een dorp Op een steenworp afstand van wat Gestalte krijgt In mij schommelt een koperen Wierookvat, ik blaas de loftrompet…

Met loftrompet in alle toonaarden sluipt hij weer naderbij en komt het harder aan bij mij als was ik er allergisch voor geworden Dan kom ik weer op de vanouds bekende plek en is er niet te vluchten Het verlangen knaagt en zeurt tot in mijn ziel en ik moet mijn hart weer luchten Ach, kon 'k maar even dat luikje sluiten voor alles wat…

De kosmos leeft hier in dit stadion essentie en perfectie tikken tiktak ineens een aanloop en dan na een flikflak volmaakt rechtop als een acrostichon onmiddellijk de weverspirouette roemrucht gemaakt door excellente Sanne illusie van gemak, een radslagspanne gevolgd door overslag, de loftrompetten eerbiedigen het bovenaardse draaien vrijmoedig…

Maart, met vorst nog in de grond En toch steek ik de loftrompet Over het zanderige bed Waarin jij eens je rustplaats vond Ooit sloten wij een prachtverbond Huwde jouw haiku mijn sonnet Kwamen we samen in verzet Tegen wat buiten ons bestond Het strakke burgermansfatsoen Kreeg op ons, vrijbuiters, geen vat We bleven elkaar toegewijd Straks…

ritmisch dan voel ik zo sterk er is niets veranderd en er zal niets veranderen ik troost me met het lef dat ik dat leven aan durf ook al vinden velen dat het wel met me meevalt ja omdat ik het aandurf m’n diepste emoties muzikaal te tonen tonen galmen door m’n ziel en voeren me terug tot in de moederschoot waar vader veels te vaak de loftrompet…

je zag jezelf en sprak: ‘genoeg, tot hier ik houd nu op mijn lichaam te verminken de vetreserves zullen drastisch slinken ik stort mij in de strijd en ... zegevier ik rook niet meer en stop meteen met drinken (behalve af en toe een glaasje bier) ik eet gezonde granen, ziltig wier de loftrompet zal ooit weer kunnen klinken’ al snakte je…

jij gaat niet voor applaus maar voor het samen spelen ieder instrument mag van jou de hoofdrol stelen als de loftrompet gestoken wordt en pauken trommelen hun magische finale gun jij hen ook het slotakkoord je laat de altviool vibreren wenkt op tijd de jonge vrouw die als sopraan het in de hoogste tonen gaat proberen legt…

mijn idool woont in Rooi een meiske met allure langharig blond met een dijk van een stem over haar lijntje nog maar te zwijgen; "daor kunde ge eindeloos naor ture" bij druilerig weer in de kiosk op de markt wordt zij door het volk toegejuicht de burgervader, zeer goed geluimd, doet de loftrompet haast eindeloos schetteren waarna…

Vol goede moed begon ik dit sonnet, maar door een woord, dat niet in 't metrum past, verdient het vers beslist geen loftrompet. De chute ontbreekt. Het deugt dus voor geen fluit.…

Ondanks dat Mark Twain je haatte blies je de loftrompet over jezelf, terwijl je in diepste eenzaamheid het loodje legde.…