Onbegrepen kluizenares
(voor Marie Corelli)
Met je wespetaille en je volle boezem
maakte je bij menige man het hoofd op hol,
de knikkers aan het schommelen, maar dat
was niet je bedoeling, want boven je
fysieke sexappeal was je oerliefde
hoogverheven en omdat je een voorkeur
had voor vrouwenliefde had je maling
aan de geijkte sexe-omgangsvormen.
Je woonde veertig jaar samen met de
fijngevoelige Berthe Vyver, die je alle
koude nachten wist te verwarmen. Liever
zij dan een van die groffe mannen, die
niet verder keken dan het fysieke.
Ook al betekende dat een kutisolement.
Je vader was een Schotse dichter geweest
en hij stuurde je naar een nonnenklooster
in Parijs, waar je je ware aard ontdekte,
want nonnen zijn vaak verkapte lesbo's.
Je kroop in je schulp. De wereld verachtte je.
Je manifesteerde je. De wereld stootte je af.
Je dook in reïncarnatiewaarheden en astrale
mysterieën. Ondanks dat Mark Twain je haatte
blies je de loftrompet over jezelf, terwijl
je in diepste eenzaamheid het loodje legde.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid