Alle inzendingen over luisterrijk

Zijn verstand rijdt Kilometers achter hem Luidtoeterend In een wagen Luisterrijk is hij De wielrenner Zonder oortjes…

Wilhelmus Alexander van Oranje Ben ik voor ’t grootste deel van Duitsen bloed Den vaderland getrouw tot in den doet ‘k Ben ook vrij onverveerd en die van Spanje heb ik altijd geëerd tot mijn verdriet Mijn lieve volk, ook ík begrijp het niet…

Luisterrijk aanliggen! Caesar hield feestbanket En sneed beneveld De geitebout aan Dat ging dus mis op de Inauguratiefuif – Zo is de keizersnee Destijds ontstaan…

De luisterrijke klank klonk als muziek in d'oren. Ik straalde van geluk; hier was ik voor gekomen. M'n dag kon niet meer stuk met klanken van m'n dromen. Toch kwam er weer een straf. Ik voelde mij niet lekker. De schone droom liep af en eveneens de wekker.…

Luisterrijk gespitste oren vernemen angst beleven mee laten gisteren horen Vangrijk wachtende armen geven warmte verlenen steun doen heden verwarmen Troostrijk gerichte woorden verlichten pijn verzwaren hoop spinnen toekomst koorden…

ze waren er de bonte bloemen luisterrijk in een mysterieuze nevel warme harten heilzame blaadjes als lichten in de schaduwtijd droegen glansloze broze vlindervleugels naar de zoete nectar een keur van vruchten ze waren er als een fleurig boeket met zorg heb ik ze in een vaas gezet…

alle dagen van het jaar is er echt veel te doen in het luisterrijke Wassenaar temidden van villaparken riante buitens landgoederen kom je gratis en voor niets zo maar aan de Slag heb je het daar wel gehad zoek de spetters van Tikibad niet ver van strand en zee neem je ’n Duinrelletje mee…

ben jij de schepper van de beelden die je aanreikt in woorden de god die uit het niets een werkelijkheid creëert of schenk jij ons met stem en ogen de ongeziene wereld van vandaag met highlights en een andere modulatie raak jij ons met nieuw elan alleen poëzie heeft dan de magie van het luisterrijk bekijken…

'k Aanschouw luisterrijke bladerpracht tinten in roodkoper, geel en goud gedecoreerd met asparagusgroen begin van de avond voor sterrennacht. Heel sereen het spiegelend water schaduwstammen in blauw zilverschijn nu genieten van dit indrukwekkend moois want morgen is een dag voor later.…

zag het schot gestopt stilstand ritselt in beweging de eerste witte vlag uit dood ontwaakt wat niet meer was de lach van overleving er zijn geen groene luisterrijke bomen wel gloort er hoop ebt langzaam angst uit boze dromen er zal weer vrede komen…

ik duik in je woorden zoals een meeuw naar de vissen in zee letters krijgen vleugels als in zomerdromen neem je me mee naar een kleurenlandschap waar bloesemklanken luisterrijk bloeien pennenvruchten groeien tot voorbeeldige verzen van liërende metaforen ja, zo dikwijls ben ik zweverig in jouw poëzie verloren * opgedragen…

Te sluimeren in dit licht van luisterrijke levenslust vernieuwt versleten krachten doet alle zinnen zinderen laat mij weer leeuw zijn en al mijn sterren schitteren.…

Grasvelden luisterrijk verlicht met zonnestralen Koeien die dartelen in de wei Gaan niet voor jou of mij opzij Want ieder wil in de warmte baden Ik heb mijn zwembroek al gepakt Met de trein naar Scheveningen Omringd door minstens tien vriendinnen En dan maar volleyballen op het strand Of ga ik nu iets te snel?…

Zaadgoed stuurloos verscholen in het rulle donker ontwricht als herrezen draak vergaart zij moed hervat luisterrijk leven en licht met wortels zuchtend naar diep schepping stuurt vurige bliksemschicht vertrouwen en levenslust sliep in vlammend ontwakende schoonheid ontvouwt zij haar bloesem en vindt een tedere lelie in zachtblauwe tint.…

sprekende verzen zij las ze als kleurige bloemen hij bracht ze als vlinders tot leven luisterrijke klanken als van zingende vogels kunstvol bij elkaar gebracht zo dichterlijk zacht dwarrelde hoop in allerliefste dromen voorbij als een bloesemregen rijkelijk florerend, echter kwetsbaar als beginnend mei * dichterlijke vrienden…

ik heb met jouw woorden mijn imperium gebouwd de vergezichten in je ogen zijn me al vertrouwd jij ademt wind die wolken laat spelen in een blauwe lucht je lach jubelt over bergen en zeeën krult golven met schuim kom liefste naar het paleis van mijn keizerrijk daar klopt het hart in luisterrijke zalen jouw warmte zal…

eindeloos zonder bedoeling ongebreideld in fantasie het openen van de derde fles drink en schenk rode bessen luisterrijke herfstbries hoge vogel en nabije merel transformerend panorama van luchten breedbeeldscherm onuitspreekbaar oneindig breedbeeldscherm nooit was de hemel zo aanwezig glorieuze aftocht onomstotelijk bewijs van niet…

de zilverwitte berk nog kaal wordt bezet door meesjes die kwetteren van plezier de morgenhemel blauwt en draagt een gouden kroon zachte stralen smeden kleur heide in paarsrode tinten een camelia vol in de knop grauwe lijsters schrapen mos kijkend naar dit luisterrijk geheel laat ik even mijn hoofd verdwalen in het bontgekleurde ochtendtafereel…

Zo dichtbij als mijn kamerjas, vanwege de kou onder de deken gelaten en tegen mij aan gelegd, voor de morgen, als zijn komst zo betrouwbaar, zo naast mij in aarzelende zinnen van adem in en adem weer uit met telkens dat even onneembare obstakel dat weloverwogen weg wordt geslapen, zo luisterrijk, zo naar binnen gedropen als muziek, al…

Ik kijk in je ogen en voel een warmte, een luisterrijke kalmte, kijk ik blij opgetogen in de wereld van jouw ogen. Ik kijk in je ogen en word een astronaut, die veel van je houdt, zweeft als ongewogen in de wereld van jouw ogen.…

binnenkwam keek jij mij meteen aan gereserveerd met veel geschiedenis in je ogen een lichte blik met intens maatschappelijk vermogen en kracht stilte ademde spanning in deze kunstmatige pracht waar geschilderde emotie zich losmaakte uit vensters waarin het gevangen zat jij hebt mij bij je geroepen in lichaamstaal jouw luisterrijk…

't Open roosje, rijk van blad, Zei aan 't nog gesloten knopje, Dat aan 'tzelfde steeltje zat: Zie eens, dik onaartig propje, Zie, hoe luisterrijk en schoon Sprei ik al mijn schat ten toon! - 't Knopje zweeg en hoorde 't aan; Maar de middag kwam haar wreken, Deed haar boezem opengaan, En de volle roos verbleken.…

voordat zij geboren was opende dimensies waarvan het bestaan in heden weer naadloos past daar waar het spirituele een goddeloze dood al lang gestorven had het geestelijk vacuüm al eeuwen zonder zuurstof een zieltogend einde zag wachtend op de implosie van haar verschijnen dat alle tegenstand zou doen verdwijnen want het luisterrijk…

Haar zucht was grenzeloos Doorgezakt na al haar dragen Vermaard zoals zij was geweest Had zij warm alle emoties gedragen Maar nu vertoonde zich het schraal Toonde naakt haar bladderend oppervlak Vermoeid kreunde zij nu bij elke beroering Wetend weldra was haar mooie tijd geleden En mijmerend over die luisterrijke tijden van weleer Gefluisterde…

Luisterrijk. Heerlijk 't Chinees Nieuwjaar; het Jaar van de Os Onder de Hemelrivier. De Melkweg Bij waterval of hangende rivier Gedachten spelen door mijn hoofd Aantrekkelijk. Begeerlijk Is zij die Liefde op Waarde weet Te schatten. Tijd laat komen Voorbij laat gaan. Jaren die slijten Onder onze zilverstroom.…

Gewiekst wil zij ons om de vinger winden, ons lokken in haar luisterrijke val, maar 't blikveld dat ze gunt is klein en smal - al weet zij vlot het grote geld te vinden. Slechts zelden laat ik mij door haar verleiden, mijn smaken worden niet door haar gekneed. Haar grillen wil ik 't liefst van al vermijden.…

dag verdwenen jaar, ik groet je geef je kruisen na en zwaai vrolijk af, tot later als jouw gevolg zijn dagen telt, tel ik mijn zegeningen in een plas vol zilte druppels: parelend in wit en zwart luisterrijk als zon haar strepen trekt goedgemutst en goed gebekt bega ik thans mijn eerste fout, beseffend dat ik stout veel beter kleur beken…

De zon kwam uit het duister opdagen Haar prille stralen voelden soeverijn En luisterrijk klonk er een hemels refrein Van vogels die het licht weer zagen Immer zo dartel als hen wilde ik zijn En net zo gul als bloesemende bloemen Mij op niets dan schoonheid…

afgrond manoeuvreert mijn stem Onuitgesproken val ik over randen Hoop en vrezen zetten mij nu klem Tussen doodstille zwart besproken tanden Praten doet nu niets meer tegen muren Machteloos zoek ik naar nieuwe grenzen Ver voorbij gesproken woord en utopie Ik sta voor ontelbaar heter vuren Machtwoorden en beeldende tendenzen ‘t Koninkrijk van luisterrijke…

Zeker eerst vertederd toezien hoe de kindren elkaar op een lentebriesje blazend zich vermakend tussen omgekeerde hoge houten stoelen voortplanten, dan je aangesproken voelen bij het noemen van je naam en ook nog eens als een geparkeerd station luisterrijk te kijk staan terwijl je zit te eten met andermans mond omdat je de jouwe wil sparen…